تربیت پایدار از درون آغاز می‌شود؛ عشق و شناخت، ریشه‌ی هر عمل ماندگارند.

در اسلام توصیه شده است که أَحِبُّوا اَلصِّبْیَانَ وَ اِرْحَمُوهُمْ کودکان خود را دوست بدارید و آنها مورد رحمت قرار دهید.

باید به کودک محبت کرد، به گونه‌ای که آن را لمس کند و مزه آن را بچشد.

کودک خوبی و بدی، زشتی و زیبایی و محبت و کینه را از راه لذائذ جسمانی درمیابد.

مثلا اگر والدین بخواهند نشان دهند که او را دوست دارند باید از راه غذا نشان دهند.

همچنین لذت کودک در جنب و جوش و بازی است.

منبع: سازندگی و تربیت دختران، ص ۳۱۸.