اینکه چه زمینی «کشاورزی» محسوب می‌شود و بهره‌برداری قانونی از آن چگونه تعریف می‌شود، از پرسش‌های اصلی مالکان در زمان صدور سند است.

به گفته اعظم قویدل، تمام اراضی‌ که در آن‌ها محصولات زراعی، باغی، دامی، طیور یا شیلاتی تولید یا پرورش داده می‌شود، یا در گذشته سابقه تولید این محصولات را داشته‌اند، در دسته اراضی کشاورزی قرار می‌گیرند. این تعریف شامل باغ‌ها، زمین‌های زراعی، نهالستان‌ها، اراضی زیر کشت آبی، دامداری‌ها، واحدهای پرورش طیور و آبزیان، واحدهای تولید قارچ، گلخانه‌ها و حتی صنایع وابسته به کشاورزی می‌شود.

وی درباره مفهوم بهره‌برداری کشاورزی نیز توضیح داد: بهره‌برداری به مجموعه اقداماتی گفته می‌شود که توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی در اراضی کشاورزی برای تولید محصولات کشاورزی انجام شده یا در حال انجام است.

تعریف «زمین کشاورزی» و «بهره‌برداری» از نگاه قانون

قویدل در تشریح کاربری کشاورزی افزود: کاربری کشاورزی وضعیت حقوقی هر نوع اراضی—چه دایر و چه بایر—است که در آن عملیات مربوط به زراعت، باغبانی یا سایر فعالیت‌های تولید محصولات کشاورزی انجام شده یا قابلیت انجام دارد.بر اساس اعلام سخنگوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، مرجع تشخیص نوع اراضی، بهره‌برداری و کاربری کشاورزی، سازمان جهاد کشاورزی است و صدور سند مالکیت نیز منوط به تأیید این سازمان خواهد بود.

تعریف اراضی کشاورزی، کاربری و بهره برداری کشاورزی

۱_تمامی اراضی که در آنها محصولات زراعی، باغی، دامی، طیور، شیلاتی تولید یا پرورش داده می شود یا سابقه تولید محصولات مذکور را داشته باشند به عنوان اراضی کشاورزی تعریف می‌شوند.۲_بهره برداری کشاورزی یعنی اقداماتی که در اراضی کشاورزی توسط شخص یا اشخاص حقیقی و حقوقی به منظور تولید محصولات کشاورزی صورت پذیرفته یا می پذیرد.۳_کاربری کشاورزی یعنی وضعیت حقوقی هر نوع اراضی اعم از دایر و بایر که در حال حاضر یا سابقا عملیات عمرانی توسط اشخاص برای امور زراعت، باغبانی و سایر فعالیت های کشاورزی جهت تولید محصولات کشاورزی صورت می گیرد یا گرفته است.