ریما رامین‌فر از جمله بازیگرانی است که بازی را از صحنه تئاتر آغاز کرد.
و اولین حضور تلویزیونی را با سریال «من یک مستاجرم» به کارگردانی پریسا بخت‌آور تجربه کرد که به گفته خودش شروع خوبی برای آغاز فعالیتش بود.
رامین‌فر دو سال پیش با مجموعه تلویزیونی «پایتخت» به کارگردانی سیروس مقدم توانست خاطره خوبی در ذهن مخاطبان باقی بگذارد و سال گذشته نیز با سریال «چک برگشتی» سیروس مقدم تجربه متفاوتی را پشت سر گذاشت.
او نوروز امسال قسمت دوم سریال «پایتخت» روی آنتن شبکه یک سیما دارد که این مجموعه هم با استقبال تماشاگران روبرو شده است. به بهانه پخش «پایتخت 2» با رامین‌فر گپ و گفتی داشتیم که در ادامه می‌خوانید:
«پایتخت 2» دومین تجربه همکاری تلویزیونی شما با بازیگرانی است که پیش از این سابقه همکاری با آن‌ها را در صحنه تئاتر را داشتید. از آغاز کارتان در صحنه نمایش تا چه حد به موفقیت در مدیومی مثل تلویزیون فکر می‌کردید؟
در زمان ساخت «پایتخت» همه کمی به ترکیب بازیگران سریال مشکوک بودند. حضور محسن تنابنده، احمد مهرانفر و ریما رامین‌فر در کنار هم کمی غیرمعمول بود و کسی از نتیجه کار خبر نداشت.
به واسطه پیشینه تئاتری که داریم، سال‌ها است همدیگر را می‌شناسیم. وقتی «پایتخت» دو سال قبل موفق‌ترین سریال نوروزی شد، فهمیدیم این سریال توانست جای خودش را بین مردم باز کند. این موفقیت این‌قدر زیاد بود که مردم مشتاق دیدن سری دوم این مجموعه بودند. امیدوارم با «پایتخت 2» بتوانیم جواب محبت‌های مردم را بدهیم.
نمی‌توانم بگویم پیشینه‌ای که به آن اشاره کردید تا چه اندازه در فعالیت‌های امروز من سهیم بوده است؛ قطعا تاثیر داشته است. من سالیان سال تئاتر کار می‌کردم. به تئاتر به چشم اینکه از طریق آن به سینما یا تلویزیون برسیم، فکر نمی‌کردم. همیشه فکر می‌کردم در صحنه تئاتر باقی خواهم ماند و همین موضوع برای من نهایت آرزو بود. خوشحال بودم در گروهی کار می‌کنم که به یک زبان مشترک در تئاتر رسیده و این اتفاق برای من جذاب بود. هنوز هم معتقدم یک بازیگر تئاتر هستم.
رویکرد رسانه‌ای مثل تلویزیون هم در چند سال اخیر نشان از جذب بیشتر بازیگران تئاتر دارد.
بله، نسل جدید بازیگران تئاتر مثل علی سرابی، نوید محمد‌زاده از جمله چهره‌هایی هستند که جذب تلویزیون و سینما شدند و افراد دیگری هم هستند که در آینده بیشتر از آن‌ها خواهید شنید.
تئاتر همیشه یک گمنامی و بی‌پولی به همراه دارد و بازیگر تئاتر با توجه به تمام این شرایط می‌پذیرد کار کند و تمام تلاشش را می‌کند. این حرف من به این معنا است که اصولا بازیگران تئاتر خالصانه برای ایفای یک نقش خوب زحمت می‌کشند تا به لحظه ناب خلاقه برسند و وقتی به مدیوم‌هایی مثل سینما و تلویزیون می‌رسند از فرصت و توانمند‌ی‌های خود به نحو احسن استفاده می‌کنند.
متاسفانه بسیاری به اشتباه فکر می‌کنند بازیگر تئاتر یعنی کسی که در بازی اغراق می‌کند. یک اصلاح نا‌خوشایند باب شده و می‌گویند یک بازیگر تئاتری بازی می‌کند. من هم فکر می‌کنم در 10 سال گذشته این توجه به حضور بچه‌های تئاتر در سینما و تلویزیون بیشتر شده است.
شما جزو بازیگران گزیده‌کار هستید، اما همیشه در نقش‌هایتان تنوع و تفاوتی وجود دارد که با مردم به خوبی ارتباط برقرار می‌کنند.
این شانس را دارم که انتخاب کنم و شاید به این دلیل بازیگری گزیده‌کار هستم یا به قول شما تنوع بیشتری در کار‌هایم است. من باید بتوانم به لحاظ روحی با گروهی که با آن‌ها کار می‌کنم ارتباط برقرار کنم. به هر حال تعداد کارهای خوبی که ساخته می‌شود، کم است و من هم اصراری ندارم که همیشه مشغول کار باشم. خوشبختانه بازیگری یکی از سرگرمی‌های زندگی من است، با توجه به اینکه در کشوری زندگی می‌کنیم که فرهنگ معمول این است که زن خیلی نان‌آور خانه نیست و بیشتر حجم زندگی بر دوش آقایان است.
با توجه به ذهنیتی که مردم از سریال «پایتخت» دارند فکر می‌کنید سری دوم این سریال توانسته مخاطبانش را راضی نگه دارد؟
وقتی «پایتخت» پخش می‌شد، کسی نسبت به آن ذهنیتی نداشت و در نهایت مردم آن را پسندیدند. الان مردم با توقع بیشتر «پایتخت 2» را می‌بینند و قطعا انتظار دارند سری دوم «پایتخت» بهتر از سری پیشین باشد. ما همه تلاشمان را کردیم که کار خوبی ارائه دهیم.
ویژگی کار کردن با سیروس مقدم چیست؟
کار کردن با سیروس مقدم برای من لذت‌بخش است، چرا که هر لحظه می‌توانید در کارتان خلاقیت داشته باشید. او از پیشنهادات اعضای گروه استقبال می‌کند و این برای من جذاب است.
برنامه کاری شما در سال 92 چیست؟
در یک نمایش به نویسندگی خانم نغمه ثمینی بازی خواهم کرد.
چرا از کارگردانی تئاتر فاصله گرفته‌اید؟
یک بخش به تنبلی خودم برمی‌گردد و بخشی دیگر به سخت‌تر شدن شرایط مربوط می‌شود. مثلا برای نمایشی که قرار است سال آینده در آن بازی کنم ما نیاز به یک چرخ نقاله داریم. برای اینکه هزینه ساخت این نقاله تامین شود دست به دامن اسپانسر‌ها شده‌ایم. باور کنید که هزینه ساخت این نقاله از دستمزد بازیگران نمایش بیشتر است. ما با چنین مشکلاتی در تئاتر روبرو هستیم. فکر کنید با این شرایط چقدر از انگیزه‌های بازیگران تئاتر کم می‌شود.
نظر شما