به گزارش قدس آنلاین به نقل از واحدمرکزی خبر، دکتر همایون حسین‌زاده در حاشیه سیزدهمین همایش انجمن پریودنتولوژی ایران گفت: در مواردی که میزان تحلیل لثه بیمار وسیع است یا امکان برداشت از بافت کام دهان برای پیوند لثه فراهم نمی‌شود؛ از این روش برای ترمیم لثه استفاده می‌کنیم و موفقیت این عمل از روش‌های دیگر بیشتر است.
وی افزود: در این روش بخشی از پوست بدن یک جسد را برمی داریم و سلول‌ها را از پوست جدا می‌کنیم؛ بافت باقیمانده یک داربست کلاژنی است که با ایجاد یک برش کوچک در بخشی از لثه، زیر بافت لثه قرار داده می‌شود و به تدریج بدن، سلول‌های خود را در این داربست جایگزین می‌کند و این داربست کلاژنی به تدریج جذب بدن می شود.
حسین زاده ادامه داد: در این روش در واقع زمینه‌ای برای ترمیم خودبه‌خودی بافت لثه فراهم می‌شود و عمل جراحی کم تهاجمی است و بدون وارد شدن آسیب به عروق خونی بافت لثه انجام می‌شود؛ یکی از دلایل موفقیت بسیار این روش یکسان بودن پروتئین اصلی تشکیل دهنده بافت لثه و پوست بدن است.
نظر شما