به گزارش خبرنگار ما، بر اساس رای هیات داوران سعید سلطانی طارمی به عنوان نفر اول این جشنواره انتخاب شد و عنوان دوم به علی رضا رجب زاده کاشانی رسید.
همچنین آرش شفاعی دبیر سرویس ادب و هنر روزنامه قدس و حسن فرازمند به طور مشترک رتبه سوم را از آن خود کردند. هیأت داوران همچنین از محمدعلی شاکری یکتا به صورت ویژه تقدیر کرد.
در بخش پژوهشی نیز که به بررسی شعر و شخصیت مهدی اخوان ثالث اختصاص داشت، مقاله ای از لیلاکردبچه به عنوان مقاله شایسته تقدیر شناخته شد.
هیات داوران نخستین جشنواره شعر ققنوس را مرتضی کاخی، علی رضا راهب، ساعد باقری و سهیل محمودی تشکیل می دادند.
در این مراسم مرتضی کاخی در سخنانی به بررسی رابطه میان نیما و اخوان و تأثیر این دوشخصیت بر جریان شعر معاصر پرداخت.

حیف شما نیست اسم نیما را می برید؟

وی با ذکر خاطره ای از سال های تدریس در دانشگاه گفت: «روزی یک استادمشهور دانشگاه به اتاق من آمد و گفت من شنیده ام شما در کلاسهای ادبیات معاصر درباره نیما صحبت می کنید، حیف شما نیست که اسم نیما را می برید؟ من از او پرسیدم :شما کدام شعرهای نیما را خوانده اید و او گفت: من وقت ندارم این خزعبلات را بخوانم. محافل دانشگاهی ما این گونه بود و کسانی که حتی نیما را نخوانده بودند، به صورتی متعصبانه با او دشمنی می کردند اما امروز دیگر می توانیم بگوییم که شعر نیمایی نوعی از شعر فارسی خواهد بود.»
کاخی با بیان این که غزل و رباعی اختراع ایرانیان بوده است گفت: «از بیش از صدسال قبل، گروهی از شاعران فرانسوی و انگلیسی رویکرد تازه ای در شعر پیدا کرده اند و غزل می گویند و اصلاً نام سبک شعری خود را ghazal گذاشته اند . این پاسخ محکمی به کسانی است که می گویند غزل زبان زمانه ما نیست.»
وی افزود: «بعد از کتاب مقدس هیچ کتابی به اندازه رباعیات خیام در جهان منتشر نشده است و پیش بینی من این است که شعر نیمایی نیز مانند دو اختراع دیگر ایرانیان در شعر، مهاجرت خواهد کرد و فراگیر خواهد شد.»
در این مراسم قرار بود از یدا... مفتون امینی شاعر پیشکسوت شعر نیمایی تجلیل شود که به دلیل بیماری وی، سهیل محمودی در سخنانی به تجلیل از شخصیت ادبی و هنری وی پرداخت.
وی با انتقاد از غربت شعر نیمایی در روزگار ما گفت: «شعر نیمایی گفتن کار سختی است، خیلی از کسانی که در ژورنالیسم ادبی اسم و رسمی داشته اند وقتی شعر نیمایی صادر کرده اند، انشاهای دم دستی از آب در آمده است. ژورنالیسم شتابزده، اصولاً نمی تواند شعر خوب را هضم کند، رادیو و تلویزیون هم این چیزها را اصلاً نمی فهمد، رسانه های آن سوی آب ها هم اگر شاعری مثل اسماعیل خویی را جلوی دوربین می گذارند به خاطر شاءن شاعری او نیست چرا که می خواهند حرف های سیاسی شان را در دهان او بگذارند.»

بلای تهران زدگی در فرهنگ
محمودی، ادامه داد: «همین امروز بررسی کنید و ببینید دوستانی که کارگاه های شعری را در تهران می چرخانند، خیلی هایشان عروض نیمایی را نمی شناسند و از پس شعر نیمایی گفتن بر نمی آیند.»
وی با اشاره به ادبیات در سال های پیش از انقلاب گفت: در آن دوران برخی شخصیت های بعد از نیما دارای کاریزمایی در شعر بودند که دلیل عمده این کاریزما، مرکز نشینی بود و همین مسأله باعث شد آدم های ارزشمندی که در ولایات مختلف ایران بودند کمتر دیده شوند و شاعرانی چون یدا... مفتون امینی، بهمن صالحی، اورنگ خضرایی، منصور اوجی و ابوالقاسم ایرانی از این دسته اند.
وی اظهار امیدواری کرد گسترش رسانه ها و فراگیر شدن استفاده از اینترنت، این آسیب را در فضای فرهنگی ما کم کند.
در این مراسم ساعد باقری با برشمردن برخی خصوصیات و ضعف ها و قوت های آثار رسیده، داوری در این دوره را یکی از بهترین و تخصصی ترین داوری های دوران زندگی خود دانست و از شاعرانی که سروده هایشان را برای این جشنواره ارسال کرده اند، سپاسگزاری کرد.