به گزارش قدس آنلاین، رجب از ماه های پربرکت و بافضیلتی است که بسیار بر بهره مندی از آن توصیه شده و برکات و خیرات آن کثیر و خارج از شمار و بیان است، علاوه بر این در تقویم قمری این ماه از ماه های حرام محسوب می شود که این حرمت ما را به رعایت اصولی خاص به ویژه مواظبت بر پرهیز از گناهان ملزم می کند. از این رو و به مناسبت قرار گرفتن در این ماه پرفضیلت با حجت الاسلام والمسلمین حسن اسداللهی سلطان آبادی، استاد حوزه، کارشناس ارشد کلام اسلامی و استاد مشاور در آستان قدس رضوی درباره چرایی حرمت برخی از ماه ها و نیز فلسفه دو برابر بودن عقوبت گناهان در آنها به گفتگو پرداخته ایم که از نظرتان می گذرد:
فلسفه حرمت چهار ماه از ماه های قمری چیست و چرا این ماه ها را حرام می خوانیم؟
اگر بخواهیم تاریخچه حرمت این ماه ها را بررسی کنیم باید گفت این مسئله به ابتدای خلقت باز می گردد، یعنی از ابتدای خلقت، خداوند متعال بنا داشت این ماه ها حرام باشند و علت این مهم آن بود که خداوند متعال اراده کرده بود سه ماه ذی القعده، ذی الحجه و محرم به حج واجب اختصاص بیابد یعنی انسان ها در فضایی آرام و در کمال صلح برای سفر حج و بازگشت از آن آماده شوند و ماه رجب نیز به عمره اختصاص داشته باشد همانطور که عمره از مستحبات ماه رجب به شمار می رود.
بنابراین، فلسفه حرمت ماه های حرام بیشتر به پرداخت به حج و عبادت الهی باز می گردد، یعنی با حرمت این ماه ها، خداوند فضایی را مهیا کرده برای اعمال عبادی حج.
البته عرب جاهلی نیز علی رغم آنکه پیرو ادیان تحریف شده بود، این حرمت را رعایت می کرد و در این ماه ها نمی جنگید و حتی اگر پدر کسی از آنها در این ماه ها به قتل می رسید، به قاتل پدر خود رحم می کرد!
اما امروز مشاهده می شود رژیم سفاک عربستان، حتی حرمت این ماه ها را نیز رعایت نمی کند، یعنی بدتر از عرب جاهلی؛ به عبارت بهتر وهابیت به هیچ مقدساتی و اموری پایبند نبوده و به دروغ شعار اسلام سر می دهد.
البته طبیعی است وقتی صلح در این ماه ها فراهم می شود، کم کم جدال و قتال از بین می رود و این نشانه روح صلح طلبی در اسلام است.
بنابراین، ایجاد فضای مناسب برای تمتع و عمره از طریق نگاه داشتن احترام این ماه ها، زمینه سازی دین مبین اسلام است برای ایجاد روح صلح و آرامش و از بین بردن جدال، کشمکش و خشونت در جامعه بشری.
چرا مجازات و کیفر گناهان و جرم ها در ماه های حرام دو برابر است؟
نخست آنکه این احکام پیشگیرانه است یعنی خداوند مجازات بیشتر را اعلام می کند تا از جرم و جنایت پیشگیری کند. دوم اینکه این ماه ها دارای حرمت است و کسی که حرمت این ماه ها را بکشند، دو جرم انجام داده هم جرم و گناه و هم شکستن حرمت ماه هایی که نزد خداوند محترم هستند که دو جرم، دو مجازات دارد و حکم شدیدتر می شود.
بنابر روایات در ماه رجب که از ماه های حرام است و کیفر گناهان در آن دو برابر محاسبه می شود، باب رحمت الهی نیز گشوده شده و فرصت برای بهره مندی از رحمت الهی فراهم است، آیا جمع بین این دو یعنی دو برابر بودن کیفر و گشایش باب رحمت الهی ممکن است!؟
اینکه ماه رجب ماه رحمت و مغفرت است، به این معنا است که رحمت الهی و بخشش خداوند متعال شامل حال بندگان شده و ملائکه به زمین آمده و با توجه به ملکوت و فضای رحمت این ماه، گناهان زودتر بخشیده می شود.
پس وقتی گفته می شود رجب ماه رحمت است این معنا را می دهد که خداوند توبه بندگان را سریعتر می پذیرد، اما اینکه مجازات جنایات شدیدتر می شود نشانه ای از رحمت الهی است، یعنی تشدید مجازات برای مجرمان ناشی از رحمت الهی است تا کسی جرئت ظلم به دیگران و تعدی به حقوق مردم را نداشته باشد.
با نگاه ژرف مجازات های الهی نوعی رحمت است نه از سر آنکه بخواهد به بندگان ظلم کند یا به آنها سخت بگیرد، این از سر رحمت است تا بتوانند رشد کنند، از این رو، در این ماه ها مجازات ها سنگین تر وضع شده تا بندگان از گناه فاصله گرفته و به او نزدیک شوند.
آیا اینکه در ماه هایی همچون رجب باب رحمت گشوده بوده و خداوند گناه بندگان را می بخشد، گناهکاران را بر گناه به امیدِ بخشش الهی جری نمی کند؟
اینکه خداوند در ماه هایی همچون رجب توبه را زودتر می پذیرد امیدبخشی است به گناهکاران تا دست از گناه کشیده و در درگاه ربوی توبه کنند؛ اما در پاسخ به اینکه کسانی ممکن است به طمع افتاده و گناه کنند، باید توجه داشت آن زمانی که انسان گناه می کند از کجا می داند که زنده می ماند و توفیق درک ماه رجب را خواهد داشت، چراکه ما از زمان اجل خود آگاهی نداریم.
نکته دیگر اینکه حتی اگر در ماه رجب توبه کردیم و خداوند نیز بپذیرد اما باید توجه داشت انسان وقتی از گناه توبه می کند گرچه عذاب نمی شود اما روح او دچار رکود خواهد شد؛ به عبارت بهتر دنیا مانند مسابقه دومیدانی است و انسان ها مسابقه دهندگان آن هستند، اگر به زمین بخورند، می توانند از زمین با توبه بلند شوند اما اتفاقی که می افتد این است که زمان را از دست داده و رکوردشان افت می کند. بنابراین، باید توجه داشت حتی اگر بتوانیم توبه کنیم، با گناه عقب ماندگی ها و آثار سوئی بر روح ما باقی می ماند و این قطعا حیف است و بهترین دلیل برای ترک گناه.
برای بهره مندی از فرصت های مغتنمی همچون ماه رجب که باب رحمت الهی گشوده شده چه راهبردهایی را باید اتحاذ کرد؟
بهترین کاری که می توان در چنین بازه های زمانی بابرکتی انجام داد این است که با توجه به اینکه درهای رحمت الهی گشوده شده با عمل به دستورات اهل بیت (ع) بیشترین بهره ها را ببریم آنهم از طریق برنامه ریزی و عمل به دستورالعمل های توصیه شده همچون نمازها، اذکار، ادعیه ها و مراقبات و ...
به عنوان مثال در روایت بر بالا بردن علم و دانش و آگاهی برای شناخت خداوند و تزکیه و پاکی نفس تاکید شده است که می توان با شرکت در مجالس علمی به این مهم عمل کرد.
علاوه بر این، استغفار و روزه داری، عمل به غسل های موکد، نمازهای ذکر شده، انجام عمره و زیارت امام حسین (ع) و امام رضا (ع) که در این ماه بسیار توصیه شده می تواند زمینه را برای بهره مندی هر چه بیشتر از مواقع خاصی چون رجب المرجب فراهم کند.
انتهای خبر/
نظر شما