به گزارش قدس آنلاین به نقل از مشرق، رسانه‌های مکتوب همواره نقش عمده‌ای در هدایت افکار عمومی و جریان‌سازی رسانه‌ای به عهده دارند که در این بین جایگاه روزنامه‌ها، جایگاه ویژه‌ای است. به همین منظور گروه سیاسی مشرق به تحلیل و بررسی محتوای روزنامه‌های متعلق به جریان اصلاح‌طلب می‌پردازد.
روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاحات روز سه‌شنبه را با تمرکز بر حضور قطعی عارف برای ریاست مجلس شورای اسلامی دهم آغاز کردند.
مهم‌ترین محورهای که امروز روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاحات به آن پرداختند، عبارت‌اند از:
۱. بازی فائزه با آبروی پدر؛ رفتارهای فائزه هاشمی رفسنجانی برای پدر سیاستمدارش همواره دردسرساز بوده است؛ روزنامه جمهوری اسلامی در انتقاد از رفتارهای غیر اسلامی فائزه هاشمی رفسنجانی نوشت: « صاحب این قلم، عمیقاً بر این عقیده است که اینهمه اعتراض و جنجال که به بهانه گفتارها و رفتارهای شما و سایر فرزندان آیت‌الله هاشمی رفسنجانی علیه ایشان می‌شود، اعتراض به شما نیست بلکه هدف اینست که این استوانه نظام جمهوری اسلامی خرد شود ... با این حال، این واقعیت را نیز نمی‌توان نادیده گرفت که اگر شما همواره منضبط رفتار می‌کردید، آقای هاشمی رفسنجانی در این کارزار نابرابر، پیروزی‌های بزرگ‌تری به دست می‌آوردند. به همین دلیل، انتظار از شما خانم فائزه هاشمی اینست که برای پدرتان بازوئی توانا باشید و با اشتباهاتتان از قدرت بازوهای ایشان نکاهید.»
۲. تردید دولت در تغییر کابینه؛ زمزمه‌های تغییر در تیم اقتصادی دولت افزایش یافته است اما همچنان دولتی‌ها پیرامون گمانه‌زنی‌ها سکوت کرده‌اند؛ سید مصطفی هاشمی‌طبا با انتقاد از رویکرد دولت اظهار داشت: « اگر رئیس‌جمهور احساس می‌کند وزیر یا معاونی باید تغییر کند، سریع‌تر این کار را به انجام برساند تا مانع بی‌ثباتی شود و اگر ماجرا در حد گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای است، با قدرت آن را تکذیب کند. گاهی اوقات هم اصل تغییر پذیرفته می‌شود اما گزینه مناسب برای جایگزینی وزیر فعلی یافت نمی‌شود و مسئولان ارشد دولت تلاش می‌کنند تا رسمیت‌نیافتن موضوع، از تأیید یا تکذیب آن خودداری کنند. اما اگر اصل خبر به صورت کذب توسط یک رسانه با نیتی به‌جز اطلاع‌رسانی به مخاطبان بیان شده باشد آن‌گاه دولت می‌تواند با ارائه تکذیبیه به روشنگری افکار عمومی بپردازد.»
۳. سایه تهدید تعامل؛ اصلاحطلبان که تا چندی پیش از کلیدواژه «تعامل» برای تصمیم‌گیری ریاست مجلس سخن می گفتند؛ پس از عدم رسیدن به خواسته‌های خود تعامل را به «معاملات پنهان» تعبیر کردند. در همین راستا روزنامه ابتکار نوشت: «عبور از سمبل جریان "امید" در این انتخابات -دکتر عارف- نه اخلاقی است و نه عقلانی. این عبور هم امید را از مردم می ستاند و هم اخلاق را می سوزاند. تعامل حداکثری (که مقبول عقلِ سیاسی است) سایه ی تهدیدی بر سر اصلاح طلبان انداخته که در قضای ایجاد شده، معاملات پنهان سیاسی (که نه مقبول عقل سیاسی است و نه مطابق سیاست اخلاقی) با نامِ تعامل، رواج یابد»
۴. تخریب تیم رسانه دولت؛ اصلاحطلبان از بدو حضور تیم رسانه‌ی دولت به دلیل نزدیکی مسئول آن به یکی از نامزدهای انتخابات 92 خواهان برکناری وی هستند تا از آن طریق نیروهای سیاسی خود را جایگزین کنند. عبدالله ناصری از اعضای سازمان منحله مجاهدین اظهار داشت: « دولت دکتر روحانی و تیم رسانه ای آن از آغاز روند مذاکرات هسته ای از تمام ظرفیت ها برای رسانه ای شدن محتوای برجام و مطالبات پس از آن بهره نبرد و به عبارتی افکار سازی منطقی را در پیش نگرفت. به گونه ای که امروز جریان رقیب سعی دارد تمام مشکلات را به این دستاورد پیوند بزند و افکار عمومی را در این زمینه مخدوش سازد ... در این راستا این دولت است که باید به پوشش رسانه ای قوی به افکار عمومی یاداور شود که پیگیری سازمان تحریم ها در کوتاه مدت ممکن نیست و برای عملیاتی شدن نتایج برجام به مرور زمان نیاز است.»
۵. نگرانی از عدم تحقق وعده‌های اقتصادی دولت؛ وعده‌های اقتصادی دولت در خرداد 92 همچنان دست نخورده باقی مانده است؛ آنان یک سال به پایان دوران صدارت خود با فرا رسیدن فصل انتخابات مجدد به یاد وعده‌ها افتادند. حمید دهقان در یادداشت روزنامه قانون با هشدار جدی مسئله اقتصاد نوشت: « در یک‌سال باقی‌مانده مهم‌ترین چالش دولت همچنان مسائل اقتصادی است و به همین دلیل عامل اقتصادی در انتخابات ریاست جمهوری 1396 نقش تعیین‌کننده‌ای دارد به‌طوری‌که می توان از هم اکنون پیش‌بینی كرد که کارزار انتخاباتی 96 کارزاری اقتصاد محور خواهد بود. شنیده‌ها نیز حاکی از آن است که رقبای دولت در پی تنظیم شعارها و برنامه های خود حول مسئله اقتصاد هستند و تصور می‌کنند اگر نقطه ضعفی وجود دارد که می‌توانند از طریق آن دولت را تک‌دوره ای کنند مسئله اقتصاد است. بنابراين روحاني و كابينه وي بايد اين يك‌سال باقي‌مانده را به‌گونه‌اي مديريت كنند كه كمترين فشار اقتصادي بر مردم وارد شده و از سويي بيشترين تاثير اقتصادي در زندگي مردم به طور ملموس نمايان شود.»
۶. همه علیه لاریجانی؛ چند هفته به تصمیم منتخبان ملت برای ریاست مجلس شورای اسلامی دهم مانده است اما برخی درصدد تصمیم سازی برای منتخبان مردم هستند تا از آن طریق مدیریت بیرون پارلمان را به دست بگیرند.رسول منتجب نیا در گفت‌وگو با روزنامه شرق اظهار داشت: « خود این بزرگان اصلاحات در روزهای اخیر، مواضع روشنی گرفته‌اند. شنیده‌ام نظر بزرگان دیگر هم برای ریاست مجلس آقای عارف مثبت است و علاوه بر رئیس‌جمهور دوران اصلاحات، هم آقای هاشمی و هم دیگر بزرگان بر این مسئله تأکید دارند. تردیدی نیست عارف بر سایر گزینه‌ها ترجیح دارد. »
۷. لابی پنهان دولتی‌ها با لاریجانی؛ اصلاحطلبان از سکوت دولتی‌ها ناراحت هستند؛ آنان معتقد هستند که دولتی‌ها بازی برد-برد برای ریاست مجلس شورای اسلامی را رویه سیاسی خود قرار داده است و به صورت رسمی از هیچ فردی حمایت نمی‌کنند ولی در پنهان به دنبال فرد دیگری هستند. در همین راستا روزنامه همدلی نوشت: « برخی از معاونان رئیس‌جمهور و تعدادی از وزرای دولت یازدهم، در چند روز گذشته، به طور گسترده و جدی، رایزنی‌هایی را برای کسب آرای لازم جهت ریاست لاریجانی، آغاز کرده‌اند. پیروزی گسترده لیست امید در کسب کرسی‌های مجلس دهم و حمایت رئیس دولت اصلاحات و شورای هماهنگی جبهه اصلاحات از ریاست عارف بر مجلس دهم، این اقدام برخی از اعضای دولت تدبیر و امید را که پیروزی دولت یازدهم در انتخابات سال92 را مدیون حمایت‌های اصلاحطلبان هستند، سوال‌برانگیزتر از همیشه کرده و نشان می‌دهد که در بخشی از دولت، اراده‌ای جدی مبنی بر جلوگیری از قدرت یافتن بیشتر اصلاحطلبان در نهادهای تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی وجود دارد.»
۸. تفاهم به سبک اصلاحات؛ لاریجانی انصراف بدهد
محمدرضا عارف قصد انصراف در خرداد 95 را دارد؛ او ترجیح می دهد در بهارستان شکست بخورد ولی برچسب مرد «انصرافی» انتخابات را از خود دور سازد؛ این بار اصلاحطلبان برخلاف میل خود، باید از عارف حمایت کنند زیرا هویت اصلاح‌طلبی با لیست مشترک در انتخابات دچار تزلزل معنایی شده است.
اصلاح طلبان مسیر تفاهم را «انصراف» لاریجانی ترسیم کرده‌اند؛ مرتضی مبلغ در گفت وگو با روزنامه ابتکار اظهار داشت: «با توجه به شرایطی که در کشور به وجود آمده و با توجه به مطالبه‌ای که مردم داشتند، طبیعی است که فرد دیگری که نماد این تغییر و تحول است، رئیس مجلس شود. این به هیچ وجه نفی فرد قبلی نیست. بنده اگر جای آقای لاریجانی بودم، خودم پیشتاز می‌‌شدم و پیشنهاد می‌دادم که فرد دیگری بیاید و تغییری که مردم می‌خواهند به نحو شاخص‌تری بروز و ظهور پیدا کند.» و از سوی دیگر علی لاریجانی را متهم به لابی‌گری پنهان برای ریاست و همراهی با دشمنان اصلاحات در بهارستان می‌کنند و دیگر آن «امید» قبلی را از مرد اول لیست امید قم ندارند. در همین راستا روزنامه همدلی نوشت: « لاریجانی در خفا تمامی برنامه‌های مربوط به ریاست مجلس را پیش برده است. او در ظاهر به گونه‌ای وانمود می‌کند که اهل تعامل است، اما در خفا تمامی لابی‌گری‌های پشت‌پرده را برای تداوم کرسی ریاست مجلس انجام داده است. سخن بر سر این نیست که لاریجانی از صندلی ریاستی که اکنون بر سر آن نشسته است، وداع کند، مسئله این است که او خط ائتلاف را شکسته است؛ فراموش نکنیم که مبنا و اساس ائتلاف میان اصلاحطلبان و اصول‌گرایان معتدل، بریدن بند تندروها از ناف بازیگری در پارلمان دهم است. اگر بده‌بستان لاریجانی با تندروها صورت حقیقی به خود بگیرد، او باید وارد معامله با آنها شود و خواست و مطالبات احتمالی تندروها را عملی کند.»
نظر شما