به گزارش قدس آنلاین به نقل از کیهان، روزنامه ایران ادعا کرد نرخ تورم پس از 25 سال تک‌رقمی شده است. این روزنامه در سرمقاله و گزارش صفحه اول خود مدعی شد بعد از انقلاب تنها در سال‌های 61 و 64 دارای نرخ تک رقمی بودیم واکنون بعد از چند دهه دولت مجدداً توانسته نرخ تورم را تک‌رقمی کند.

برخلاف این ادعا و همان گونه که در نمودار صفحه اول روزنامه دولتی ایران مشخص است، نرخ تورم در سال 1388 نیز تک‌رقمی (9/5 درصد) بوده است با این تفاوت که دولت با حاکم کردن رکود بی‌سابقه بر اقتصاد کشور که منجر به تعطیلی صدها کارخانه و بیکاری ده‌ها هزار کارگر و بی‌رونقی بازار و بورس شده، اقدام به کاهش تورم کرد و هم اینک کارشناسان اقتصادی حامی دولت می‌گویند دولت یازدهم در حاکم کردن رکود برای کاهش تورم افراط کرده و مردم و فعالان اقتصادی حاضرند چند درصد تورم بیشتر را در ازای رونق اقتصادی و ایجاد شغل برای جوانان بپذیرند.

این نکته هم گفتنی است که با وجود طرح این ادعا که تورم ناشی از نقدینگی است، هم اکنون در وضعیت ادعای کاهش تورم به میزان نقدینگی 2 برابر افزایش پیدا کرده و از 430 هزار میلیارد به 1100 هزار میلیارد رسیده و کارشناسان نسبت به در رفتن فنر آن و تولید تورم هشدار می‌دهند.

روزنامه‌های مختلف از جمله اعتماد و شهروند و مردم‌سالاری و آفتاب یزد و... نیز با تیترهایی نظیر «تورم تک رقمی پس از 25 سال» روی خبر مخلوط دولت مانور داده‌اند حال آن که همان گونه که گفته شد تورم در سال 88 نیز 9/5 درصد بوده است.

یادآور می‌شود روزنامه شهروند وابسته به هلال احمر در سرمقاله خود درباره خبر تک رقمی شدن نرخ تورم نوشت: تک رقمی شدن نرخ تورم اهمیت نمادین دارد و باید به دولت تبریک گفت ولی تورم فقط یک سوی ماجراست زیرا تولید و خروج از رکود هم مهم است. به عبارت دیگر، هدف دولت نباید فقط رسیدن به رکورد تورم تک رقمی باشد، مگر آنکه وجود آن را برای اقتصاد و خروج از رکود مفید بداند. برخی از نظرسنجی‌ها هم نشان داده که مردم میان دو مسئله رکود و تورم، معتقدند که مبارزه با رکود و رفع بیکاری اولویت بیشتری نسبت به کنترل تورم دارد. این دیدگاه مردم درست هم هست. البته کاهش تورم موجب کاهش سودهای بانکی می‌شود و این نیز به تولید و خروج از رکود کمک خواهد کرد ولی در هر حال اولویت اصلی را باید خروج از رکود قرار داد.

این روزنامه می‌افزاید: هنگامی که تورم مذکور از حدی بیشتر می‌شود، شیرازه امور از هم می‌گسلد. نباید تورم سال‌های 1373 و 1374 (دوره سازندگی) را فراموش کرد که چگونه فضای عمومی و سیاسی را تخریب کرد.