گاهی کارهای بزرگ از ایده‌های کوچک سرچشمه می‌گیرند. شاید باورتان نشود اما خیریه «همت» کارش را از یک پیامک شروع کرد. مهدی قمصریان می‌گوید: شهریورماه پنج سال قبل بود که یکی از دوستانم برایم پیامکی فرستاد که در آن برای تهیه یخچال جهیزیه خانواده‌ای نیازمند و آبرودار پول خواسته بود. آن زمان کمی ‌دستم تنگ بود. همین پیامک را برای گروهی از دوستان فرستادم. با مشارکت تعدادی از آنها هزینه خرید آن یخچال تأمین شد. او از همان زمان تصمیم گرفت که با راه‌اندازی یک سایت اینترنتی، کمک‎های مردمی‌ را جمع‎آوری کند. شیوه کاری این خیریه چنین است که به پولی به نیازمند نمی‌دهد بلکه خودش وارد میدان می‌شود و آنچه را که نیازمند به آن نیاز دارد، تهیه می‌کند؛ از دارو گرفته تا هزینه‌های درمان و معاش زندگی.

 شِیرکردن کار خیر

قمصریان خیریه دیجیتالی «همت» را راه‎اندازی کرده و حالا حدود پنج سال است که مردم می‌توانند در دنیای مجازی هم کمک کنند. این خیریه در نشانی اینترنتی http://www.hemmat110.com خلاصه شده است که البته شماره ثبت هم دارد. شاید شما هم قصه علی تیموری را یادتان باشد. پسر دانشجویی که سال گذشته به خاطر برق‎گرفتگی، دو دستش را قطع کردند. تازه‎داماد بود و اول زندگی این مشکل برایش پیش آمد. یک عکاس خبری در گزارشی تصویری، زندگی او را روایت کرد و آدرس این گزارش در شبکه‌های اجتماعی دست‎به‎دست چرخید. خیریه «همت» پای کار آمد، تمام کمک‎های مردمی ‌را جمع کرد و دو تا دست مصنوعی برای علی خرید. به گفته قمصریان، خیریه «همت» با اعتقاد به ضرب‌المثل «قطره‎قطره جمع گردد وانگهی دریا شود»، ذره‎ذره کمک‎های مردمی‌را جمع می‌کند تا گره از مشکلی بگشاید.به باور او، شاید ما مثل خیلی از افراد متمکن و ثروتمند توانایی مالی زیادی برای انجام کارهای خیر نداشته باشیم اما وقتی کنار هم قرار می‌گیریم، حتی با رقم‌های کوچک هم قادریم بعضی گره‌ها را باز کنیم.همین بهانه کافی بود تا چند نفر را دور هم جمع کنند که یک خیریه مجازی را راه بیاندازند؛ خیریه‎ای که مسبب کارهای خداپسندانه‌ شده است. شرح هر کمکی هم در قالب «گزارش‌های مهربانی» روی پورتال این خیریه بارگذاری می‌شود تا مردم در جریان ریال‌هایی که هدیه می‌کنند، باشند. «همت» دو اولویت اصلی در کارش دارد: ‌تهیه جهیزیه برای خانواده‌های نیازمند و اعطای کمک‌های بلاعوض برای مصارف دارویی و درمانی. اما تلاش‌های این خیریه به همین جا ختم نمی‌شود و اگر کار خیر دیگری هم پیش بیاید که اولویت آن ثابت شود، برای انجام آن اقدام می‌گردد. تهیه سبد غذایی برای خانواده‌های نیازمند هم از کارهایی بود که در آستانه ماه مبارک رمضان انجام دادند.

کمک به بچه‌های لب مرز

کارهای خیر فقط در قالب کار گروهی و تشکیلاتی نمی‌گنجد، بعضی وقت‌ها یک نفر هم می‌تواند به‎تنهایی مسبب خیر شود. مقداد باقرزاده معلم یک دبستان در روستایی نزدیک مرز ترکمنستان است. او با راه‎اندازی صفحه اینستاگرام «دبستان معرفت» کمک‎های مردمی‌ زیادی را برای دانش‎آموزان روستای ترکمن‎نشین «آیرقایه» جذب کرده است. او ماجرای راه‎اندازی این صفحه را چنین تعریف می‌کند: اول صفحه شخصي خودم بود. عكس‌هايم با بچه‌هاي مدرسه را مي‌گذاشتم و ديدم كه بازديدكنندگانم بيشتر شدند. همين شد كه نام صفحه را به «دبستان معرفت» تغيير دادم. جالب اينكه در اكثر صفحات اينستاگرام حتي افراد مشهور نظرات مخالف و بعضاً توهين‌‏آمیزی مي‌گذارند ولي اين صفحه اصلاً چنين كامنت‌هايي نداشته است. این صفحه در حال حاضر حدود 10 هزار دنبال‎کننده دارد.

باقرزاده درباره هدایایی که از راه این صفحه مجازی برای بچه‌های مدرسه‎ای محروم در نقطه صفر مرزی به دستش رسیده، می‌گوید: هدايا متفاوت است؛ از دفتر و كتاب گرفته تا وجه نقد. وقتي هدیه‏ای مي‌رسد، بچه‌ها حسابي خوشحال مي‌شوند چون روستا، محروم و دور از امكانات است. براي گرفتن هداياي نقدي هم آدرس خانه خودمان را مي‌دادم.او دستشويي مدرسه را با كمك‌هاي مردمي ساخت چون براي تأمين پولش مشکل داشتند. كل بودجه مدرسه براي يك‌سال، 100 هزار تومان است! با اين پول چكار مي‌شود كرد؟ این معلم جوان توضیح می‌دهد: گاهي برايمان كتاب زبان انگليسي هديه مي‌رسد و در ساعات فراغت، با بچه‌ها كلمات انگليسي كار مي‌كنم. بچه‌ها خيلي زود ياد مي‌گيرند و با استعدادند.

جالب است که یک رایانه هم از طریق این صفحه مجازی به بچه‌های مدرسه هدیه شده است. يك جراح مغز و اعصاب از شيراز بعد از ديدن صفحه اينستاگرام، به‎صورت تلفني با معلم جوان صحبت كرد. او بدون معرفي خودش، مبلغ 2 ميليون تومان به حساب معلم واريز كرد تا براي بچه‌ها رايانه و ديتا ويدیو پروژكتور بخرد. مبالغ ديگري هم واريز شده تا براي بچه‌ها لوازم‌التحرير و لباس و كفش تهيه شود.باقرزاده به‎تنهایی و با ایجاد یک صفحه در فضای مجازی توانست بچه‌های یک مدرسه محروم و مرزی را از نظر امکانات و تجهیزات تأمین کند و مهربانی را از اتاق عمل یک جراح در شیراز به پشت نیمکت‌های دانش‌آموزان روستای «آیرقایه» بیاورد.

فضای مجازی و اپلیکشین‎هایش آسیب‎ها و مشکلات زیادی دارد. این حرف را قبول داریم. ولی اگر واقعاً کسی قصد خیر داشته باشد و بخواهد از این فرصت برای کاستن آلام دیگران استفاده کند و انسان‌های اهل خیر و خوبی را پیدا کند تا به کمک یکدیگر کاری کارستان انجام دهند، این کار شدنی است؛ همچنان که مهدی قمصریان و مقداد باقر زاده انجامش داده‌اند.