در واقع این اولین بار نیست که یکی از اعضای خاندان حاکم اینگونه بی شرمانه به شهروندان این کشور توهین می کند؛ در سال 2014 نیز یک نویسنده منسوب به خاندان آل خلیفه به نام "لولوه آل خلیفه"، در یک روزنامه محلی، به قبایل سنی بحرینی که به قطر مهاجرت کرده اند، اهانت کرده و آنها را "مشتی وطن فروش که بحرین را به دینار و درهم فروخته اند" توصیف کرد.
خالد بن احمد آل خلیفه، برادر نایب رئیس سازمان اطلاعات کل بحرین، نیز در اظهار نظری درباره رسوایی اینستاگرامی برادرش در اهانت به شیعیان بحرین گفته بود: "ناسزا گفتن به شیعیان در بحرین، عادی است و هیچ عیبی ندارد آنها صرفا یک عده خوک هستند."!!
این دو برادر، نماینده واقعی تفکر سنتی حاکم بر خاندان آل خلیفه درباره شیعیان هستند که می توانند پس از اهانت به شیعیان از مجازات قانون فرار کنند.
آنها می دانند که در این کشور هیچ کس جرأت بازخواست آنها را ندارد. لذا اینگونه رفتار می کنند.
یکی از وکیلان دادگستری بحرین به نام فاطمه الحواج پیش از این گفته بود: "دادگاه های بحرین بیش از 400 حکم علیه خاندان حاکم صادر کرده اند اما همگی این حکم ها حتی با وجود مراجعه شاکیان به شورای خاندان حاکم، معلق مانده است."
در مورد این دو برادر یعنی خلیفه و خالد، شدیدترین برخوردی که ممکن است با آنها شود، این است که مجبورشان کنند صفحه هایشان را در شبکه های اجتماعی ببندند. لذا خلیفه (نایب رئیس سازمان اطلاعات کل بحرین) اولین صفحه خود را با وجود 45 هزار دنبال کننده بست اما برادرش خالد همچنان در حال جولان دادن است.
در سال 2015 ناصر بن خالد آل خلیفه، فرزند وزیر دیوان سلطنتی و افسر ارتش بحرین نیز مجبور شد صفحه تویتر خود را ببندد. وی از سال 2011 این صفحه را به ناسزا گفتن به شیعیان و اهانت به آنها اختصاص داده بود. البته دلیل اصلی بسته شدن صفحه تویتر وی، یک رسوایی دیگر یعنی حمایت علنی او از طرح "اعزام جنگجو" برای جذب و ارسال عناصر افراطی به سوریه بود.
در سال 2014 صفحه تویتری "منرفزهم" که توسط محمد بن صقر ال خلیفه اداره می شد پس از چهارسال اهانت به اهل تشیع و ناسزا گفتن به آنها، بلاخره بسته شد.
"محمد بن صقر"، وابسته به عناصر رده دوم خاندان حاکم بحرین است که در مقایسه با خاندان آل خلیفه، سهم کمتری از قدرت برده اند. وی نیز با خیال راحت و بی هیچ بازخواستی، در زمینه توهین به شیعیان جولان می دهد.