به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری تسنیم، داریوش سجادی روزنامه‌نگار و فعال سیاسی اصلاح‌طلب که در خارج از کشور اقامت دارد در واکنش به اظهارات هفته گذشته هاشمی در جشنواره شهید رجایی در کانال تلگرامی خود یادداشتی را منتشر کرد که در ادامه می‌آید:

«سایت آقای هاشمی رفسنجانی سخنانی مغفول مانده از اظهارات ایشان در اجلاس آموزش و پرورش را منتشر کرده که می‌تواند حاکی از بی‌اطلاعی یا تجاهل ایشان از تحولات سیاسی ــ اقتصادی و نظامی بین المللی در تاریخ معاصر جهان باشد.

مطابق اظهارات آقای هاشمی:

اگر می‌بینید آلمان و ژاپن این روزها هنوز محکم‌ترین اقتصاد دنیا را دارند اینها بعد از جنگ جهانی دوم و محروم و ممنوع شدن از اینکه نیروی نظامی داشته باشند ــ خوب نیروهای نظامی بیشترین خرج‌ها را در کشورهای در حال جنگ می‌بردند ــ پول‌هایشان آزاد شد و رفت دنبال کارهای علمی تا اقتصادی علمی و دانش‌بنیان برای خودشان درست کردند، آسیب پذیر هم نیستند!

اظهارات آقای هاشمی را در خوش‌بینانه‌ترین حالت می‌توان تمثیلی از خوانش «آیه سکر» تلقی کرد که طی آن در قرائت «یا ایها الذین آمنوا لاتقربوا الصلاة و انتم سکاری» رندانه توصیه «به نماز نزدیک نشوید» را بدون توجه به تبصره «در حالت مستی» تجویز می‌کنند!

البته اظهارات آقای رفسنجانی مسبوق به سابقه است و پیش از ایشان در دی ماه 92 آقای محمود سریع‌القلم نیز با موضعی مشابه با اظهارات آقای هاشمی فرمودند: «در ذات استقلال سیاسی، تعامل توأم با اعتماد به نفس است. فقدان تعامل با اندیشه‌های متفاوت موجب ضعف و ناتوانی است. آیا برازنده ژاپن یا آلمان ... است که بگویند علاقه‌ای به تعامل ندارند؟ چون اعتماد به نفس دارند، تعامل می‌کنند. هم اثر می‌گذارند و هم اثر مثبت و سازنده را می‌پذیرند».

شخصاً و به‌قامت بضاعت خود در همان تاریخ و در پاسخ به دواعی آن روز آقای سریع‌القلم و داعیه امروز آقای رفسنجانی بر این نکته ابرام ورزیده و می‌ورزم که: ایشان ظاهراً متوجه نیستند که ژاپن یا آلمان اعتماد به‌نفس و تأثیر و تأثر و تعامل خود در نظام بین الملل را قبل از هر چیز مدیون امنیت‌شانند، همان چیزی که از بدو پیروزی انقلاب اسلامی و تأسیس جمهوری اسلامی، دولت ایالات متحده از طریق تهدیدهای نظامی و تحریم‌های اقتصادی و جنگ 8ساله و قرار دادن ایران در بحران امنیتی جمهوری اسلامی را محروم از آن نگاه داشته.

آقایان ظاهراً متوجه نیستند چه‌چیزی باعث شد تا آلمان و ژاپنی که بعد از جنگ جهانی دوم ویرانه‌ای بیش نبودند در عرض کمتر از 20 سال بتوانند بار دیگر به‌روی پای خود ایستاده و آلمان و ژاپن صنعتی نوین را روی ویرانه‌های جنگ جهانی دوم بازتولید کنند!

آقایان ظاهراً متوجه نیستند عظیم‌ترین سهم بودجه هر کشور بودجه نظامی است که حجم بالایی از درآمد کشور را در حوزه تسلیحاتی جهت تقویت و تضمین امنیت ملی می‌بلعد و از این طریق مانع از آن می‌شود تا بسترهای عمرانی و صنعتی و زیربنائی کشور برخوردار از آبشخور و منابع لازم و تضمین شده جهت بازسازی و پیشرفت باشد.

آقایان ظاهراً متوجه نیستند در آلمان و ژاپن «عدو شد سبب خیر» و ایالات متحده با تحمیل شرایط خود به این دو کشور مغلوب‌شده در جنگ اولاً ایشان را محروم از داشتن ارتش ملی کرد که همین امر به خودی خود حجم بالایی از نقدینگی را که قهراً باید صرف تسلیحات و ارتش ملی می‌شد به‌نفع حوزه‌های عمرانی و صنعتی و زیربنائی در این دو کشور آزاد ساخت و از سوی دیگر با قرار گرفتن این دو کشور در زیر چتر امنیت اتمی آمریکا در دوران جنگ سرد، ظرفیت‌های عمرانی و بازسازی بُن و توکیو توانست بدون دغدغه امنیتی و در آرامش و انبساط خاطر صرف بازتولید آلمان و ژاپن امروزی شود.

آقایان ظاهراً متوجه نیستند اگر چنین فرصتی به جمهوری اسلامی هم داده می‌شد تا در فضائی بدون دغدغه «ناامنی و جنگ» ظرفیت‌ها و توانایی‌ها و سرمایه های ملی خود را به‌جای هدایت ناخواسته و قهری در مجرای «نظامیگری به‌منظور تضمین بقا» صرف امور عمرانی و زیربنائی می‌کرد مطمئناً اکنون ایران نیز می‌توانست شانه به شانه همان «آلمان و ژاپن مستظهر به امنیت آمریکا» هم‌آوردی کند.

جز آنکه در این میان اظهارات آقای هاشمی رفسنجانی را دالی بر مدلول «کمرنگ کردن نقش سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» به‌عنوان قدرتمندترین بازوی نظامی ــ سیاسی ایران و جدی‌ترین خاکریز در مقابل سیاست‌های تعامل‌گرایانه و بعضاً سازش‌طلبانه الیگارشی پراگماتیسم‌های متصل به هاشمی و همزاد ایشان (روحانی) در ساختمان پاستور بتوان محسوب کرد!».