به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری فارس، شب گذشته نود و نهمین برنامه «سینما روایت» به فیلم مستند جسورانه و جنجالی «شب نامه» اثر سید مهدی کرباسی باحضور جبار آذین منتقد سینما و رسول شادمانی مجری - کارشناس اختصاص یافت. فیلمی که برخی ها با تهدید سازندگان فیلم سعی دارند از اکران آن در مجامع مختلف جلوگیری کنند.

مهدی کرباسی کارگردان مستند «شب نامه» که پیش از این نیز با مستندهای «فاکتور صوری» و «خوان هشتم» در برنامه سینماروایت حضور داشته در مورد زمان تولید این مستند گفت: پژوهش فیلم از ابتدای سال 94 شروع شد و ما از اواسط آبانماه 94 درگیر کار شدیم. از اواسط بهمن همان سال هم کانال تلگرامی در این زمینه را راه اندازی کردیم و فیلمنامه را نوشتیم.

فیلمنامه نزدیک به 30 بار بازنویسی شد

 وی با بیان اینکه فیلمنامه این فیلم، فیلمنامه منعطفی بود به طوری که  نزدیک به 30 بار بازنویسی شد افزود: برخی از شرکت هایی که نامی از آنان در این فیلم برده شده ممکن است نسبت به ساخت این فیلم وارد مباحث حقوقی بشوند اما ما اسنادی در اختیار داریم که می توانیم در دفاع از خودمان به آنان استناد کنیم.

این کارگردان اضافه کرد: برای اینکه روایت فیلم روان تر و سینمایی تر بشود ما ورود حیدر را به فیلم قدری تغیر دادیم و جلوتر انداختیم.

به گفته کرباسی هنگامی که نسخه راف کات را برخی از مسئولین امنیتی دیدند مصاحبه با سیامک نمازی را مطرح کردند.

«شب نامه» فیلمی هوشمندانه است

جبار آذین منتقد سینمایی نیز در این برنامه با بیان اینکه امیدوارم برنامه سینما روایت، همچنان  مستحکم و منسجم با نمایش اینگونه آثار در خدمت به سینما و فرهنگ جامعه کوشا باشد گفت: مستند «شب نامه» فیلمی هوشیارانه است و بر روی عناصر ساختار فیلم فکر شده  است و چیدمان هوشمندانه ای دارد. این فیلم نسبت به فیلم قبلی کارگردان (خوان هشتم) به استانداردهای سینمایی  نزدیک تر است.

وی تصریح کرد: فیلم جستجوگرانه حرکت می کند و در این حرکت توانسته است مخاطب را هم با خود همراه کند. ضمن اینکه تعلیق ها و گره های هوشمندانه ای در قسمت هایی از اثر قرار داده شده تا همچون یک کار سینمایی بتواند برای مخاطب جذاب باشد.

جبار آذین اظهار داشت: این فیلم آغازگر حرکتی است برای بازگشت به خویشتن و نگاه دقیق تر مخاطب به خودش، به جامعه و مسئولین.

چرا نباید این فیلم از تلویزیون پخش شود؟ / چه کسانی مانع پخش این فیلم می شوند؟

وی ادامه داد:  این فیلم به دلیل ماهیت افشاگرانه اش و با وجودی که دارای ابعاد ملی است اما هرگز از رسانه ملی پخش نخواهد شد؟ من در خیلی از محافل شنیدم که علاوه بر تهدیدهایی که نسبت به پخش آن داشتند سعی کردند مانع نمایش این فیلم بشوند. واقعا چه کسانی مانع نمایش این فیلم می شوند؟ این فیلم مگر چه چیزی را به ما نشان می دهد که برخی ها هراس دارند؟!  آنانی که مقابل نمایش این اثر ایستاده اند بر چه اساس و معیاری این کار را انجام می دهند؟ آیا جز این است که در عرصه های مختلف همسو با کسانی هستند که این فیلم آنان را افشا می کند؟ چرا وقتی این فیلم قرار است در حوزه هنری و دانشگاه ها نمایش داده شود با یکسری محدودیت ها روبرو می شود؟!

مدیران سینمایی ما سالهاست که خوابند!

این منتقد سینما با بیان اینکه کاری که این فیلمسازان جوان انجام داده اند را باید مدیران و مسئولان سینمایی و فرهنگی ما انجام می دادند گفت: متاسفانه این مدیران سالهاست که در خوابند و به جای خدمت به این جامعه با ندانم کاری و سهل انگاری نه تنها خدمت نمی کنند بلکه به فرهنگ و تمامی آداب و رسوم و مردم این کشور خیانت می کنند. این همه بودجه کشور در کجا هزینه می شود؟ چرا در اختیار این جوانان قرار نمی گیرد؟

وقتی پای حیثیت مردم به میان می آید آقایان زیپ دهانشان را می کِشند

آذین تاکید کرد: چرا وقتی پای حیثیت مردم به میان می آید آقایان زیپ دهانشان را می کِشند اما هنگامی که پای منافع خودشان به میان می آید تمام زمین و زمان را بهم می ریزند. رسانه ملی و سینما باید این نوع آثار را در دستور تولید قرار دهند. وقتی این کار را انجام نمی دهند فیلمسازان جوان ما با کمبود امکانات و هزاران مشکل، جور آنان را می کشند تا به جامعه خدمت کنند.

این کارشناس سینما یاد آور شد: آن چیزی که در این مستند نمایش داده شد آنقدر شوک آور است که امیدواریم کسانی که اندک وجدان ایرانی و اسلامی دارند برای حمایت از تولید این نوع آثار فعال شوند.

در ادامه، رسول شادمانی گفت: کسانی که این فیلم را توهم می دانند یا بسیار کم دانش و کم اطلاعند و یا خودشان متوهم هستند. شاید هم با اشاعه این نظرات می خواهند مسائلی را لاپوشانی کنند و نگرانند که مبادا دیده شدن این فیلم مواردی را افشا کند که منافع برخی به خطر بی افتد و به همین دلیل حاشیه سازی می کنند تا جلوی روشن شدن حقایق موجود را بگیرند. آنان جزو همان کسانی هستند که قبل تر نیز کارگردان را تهدید کرده بودند که اگر فیلم را اکران کنید چنان و چنین می شود.

مهدی فیوضی، کارگردان فیلم سینمایی «محرمانه تهران» که در سالن حاضر بود با تقدیر از فیلم گفت: دشمنان برای بحث پروژه نفوذ تمام تلاش خودشان را در ترورها، کودتاها و حتی جنگ تحمیلی انجام دادند اما موفق نشدند تا اینکه در سال 65 - همان زمانی که مک فارلین به ایران آمد - با کسانی ارتباط گرفته شد که متاسفانه این افراد هم اکنون مدیریت برخی از پست های مهم کشور را بر عهده دارند.

وی با بیان اینکه من قصد دارم در آینده نزدیک در بحث نفوذ، سریالی را بسازم  با اشاره به بحث امنیت زیستی ادامه داد: دشمنان ما بویژه امریکایی ها دانه های استراتژی ما را تغییر ژن دادند و واکسن هایی که در امریکا اجازه تست نداشت در ایران تست کردند. بی جهت نیست که ما هم اکنون شاهد بروز بیماری های متعدد و بویژه سرطان در کشور هستیم.

فیلم به آنچه می خواسته رسیده است

شفیع آقامحمدیان هم که در میان مخاطبان بود با تقدیر از فیلم گفت: ای کاش یک کارشناس مسائل اطلاعاتی یا از اساتید دانشگاه در این برنامه حضور می داشت و یکسری از مسائل فیلم را به صورت دقیق تر بازگو می کرد. با این حال فیلم توانسته در محور مدنظر خود موفق عمل کند و به آنچه می خواسته رسیده است.

امیدواریم شاهد تولید فیلمی درمورد نفوذ در سینما و فرهنگ باشیم

در ادامه، حسن نجاریان هم که در این برنامه حضور داشت یادآور شد: مستند شب نامه، اثر خوبی است اما مراقب باشید دچار بزرگ بینی ماجراها نشوید. ضمن اینکه امیدوارم روزی بتوانید راجع به بحث نفوذ در سینما و فرهنگ نیز اثری را تولید کنید.

کسانی که باعث این نفوذها شده اند فقط امریکایی ها نیستند

در پایان، جبار آذین خاطرنشان کرد: مستند شب نامه، دو نکته را ایجاد می کند. اول اینکه برای مقابله با جریان نفوذ چه کاری باید بکنیم؟ و مساله دوم این است که چگونه جریان نفوذ توانسته است اینقدر نفوذ کند؟ این امر نشان می دهد که مسئولین ما از بسیاری مسائل خیلی پرتند! آن وقت ما توقع داریم فیلمسازان جوان و مردم ما برای برون رفت از این مخمصه، حرکتی را آغاز کنند. پس مسئولین چه کاری می کنند؟ مجلس نشین ها و وزرای ما که مردم به آنان رای دادن چه کاره اند؟

این منتقد سینمایی تاکید کرد: ما در این فیلم مشکلات را دیدیم اما کسانی که باعث شدند ما دچار این آسیب ها و نفوذها شویم فقط خارجی ها و امریکایی ها و جریان نفوذ نبوده بلکه بی عرضگی و بی لیاقتی برخی از مسئولین ما در این مساله نقش داشته که اگر نداشت ما شاهد این اتفاقات نبودیم.