جناب توکلی! به عنوان یک شهروند و یکی از هزاران مخاطب رسانهها عملکرد مطبوعات را در انعکاس اخبار روز چطور ارزیابی میکنید؟
به عقیده من متأسفانه رسانه‌های ما هنوز فرق خبررسانی و اعلام موضع را نمی‌دانند. با اینکه تحلیلها متفاوت است و مردم حق دارند در جریان تمام عقاید باشند اما در بیشتر موارد رسانهها به اغراق و دروغگویی مبتلا هستند در حالی که مردم حق دارند خبر را صادقانه دریافت کنند. این شیوه کار مردم را از حقیقت باز می‌دارد و اخبار جهت‌دار به خورد افکار عمومی می‌دهد. رسانه‌های ما متأسفانه حق تصمیم‌گیری و انتخاب را از مردم سلب میکنند و با انعکاس مغرضانه برخی اخبار این حق را زیر پا می‌گذارند. من معتقدم این اقدام توأم با انحراف رسانه‌های کشور نه با آزادگی سازگار است و نه با دموکراسی و این در حالی است که هیچ نحله و تفکری، موافق دروغ گویی نیست. مشکل اصلی در این حوزه نبود شفافیت در بازار اطلاعات، همگن نبودن اطلاعات و دسترسی افراد خاص به اخبار است اما اگر بازار شیشه‌ای در اطلاعات وجود داشته باشد مردم و گروهها به طور یکسان از دادههای خبری مطلع میشوند. متأسفانه با این رفتار رسانهها افراد سالم به قدرت نمی‌رسند.
یک دهه گذشته برای مردم ایران بیشتر از هر چیزی صبغه اقتصادی داشت. در حال حاضر به واسطه اخبار منتشر شده تمام مردم کوچه و بازار از وقایع تحلیل اقتصادی دارند. به نظر شما رسانهها مشخصاً در این زمینه تا چه میزان اطلاع رسانی صادقانه داشتهاند؟
فرقی ندارد چه سیاست باشد و چه اقتصاد. به عقیده من در بسیاری از موارد رسانهها واقعیت‌های اقتصادی را منتقل نمی‌کنند و بر اساس فرد قضاوت میکنند نه عمل. همین چند روز پیش بنده در خصوص املاک واگذار شده شهرداری گزارشی را اعلام کردم و در آن از محرز بودن تخلف و جرم در مواردی صحبت کردم. اما نتیجه چه شد؟ هر رسانه‌ای آن بخشی را که دوست داشت منتقل و بسته به نوع تعاملش با قالیباف گزارش را منتشر کرد. این گونه رفتارها چه معنی دارد؟ آیا جز این است که به کاربران و مخاطبان ظلم می‌شود!؟ نمونه بارز دیگر اینکه من مخالف اجرای مرحله دوم هدفمندی بودم و هستم اما برخی من را تخطئه کردند و برخی افکارم را پذیرفتند. آمار تورم هم از آن دست مواردی است که من به نوع انتشار آن معترضم. متأسفانه موافقان و مخالفان دولت هر یک ارایه متفاوتی دارند و همین باعث می‌شود مردم در خصوص تورم واقعیتها را ندانند.
این تحلیل شما شاید از نگاه من روزنامه‌نگار اندکی غیرمنصفانه باشد چون برداشتم این است که شما به رسانهها با قاطعیت برچسب عدم صداقت در حفظ امانت می‌زنید.
دقیقاً. من معتقدم ب. بر این اساس کل فروش روزنامه‌ها شبهه‌ناک است چون اجازه نمی‌دهند مردم درست تصمیم بگیرند.
البته شما این را هم لحاظ کنید که مدیران و تصمیم گیران در بسیاری موارد با عملکردشان، خوراکی نامطبوع برای رسانهها و مردم فراهم میکنند پس باید به آنها هم نمره منفی بدهید!
بله. من قبول دارم که بدترین بیماری امروز کشور فساد سیستماتیک است اما همین رسانهها که شعار دموکراسی می‌دهند در مبارزه با فساد به حق وفادار نیستند و در انعکاس اخبار به قول معروف چاقها را از لاغرها جدا میکنند. یعنی اگر از شخص یا گروهی خوششان نیاید اذیتشان میکنند چون قبل از هرچیزی اغراض سیاسی را به کار وارد میکنند.
نظر شما