قدس آنلاین-  زهرا افضلیان: مشتاقان دیدارت هر ساله با پای پیاده و با قلبی مالامال از عشق رنج سفر را به جان می خرند و روزها برای دیدارت در سرما و گرما مسیر را طی می کنند .

وقتی برای اولین بار گنبد زردت را می بینند  چشمانشان پر از اشک شوق می شود و رنج سفر را فراموش می کنند.

مردم سراسر ایران در این ایام با برگزاری مراسمهای عزاداری به سوگ امام غریبشان می پردازند و عده زیادی از مردم به بارگاه ملکوتی امام رضا (ع) مشرف می شوند و در آن آستان به عزاداری و عرض ادب می پردازند.

البته بودن در کنار ضریح مطهر حال و هوایی وصف ناشدنی دارد، حالی که هیچ جای دنیا نداری. صدای نقاره ها و پرواز پرندگان، راز و نیاز و دعای مردم حال عجیبی را بوجود می آورد.

هر وقت به مشهد می آیم دوست دارم مدتها روبروی ضریح بنشینم و از دور بارگاهت را نگاه کنم . آرامشی وصف ناشدنی در ضریح است که روح را جلا می بخشد.

عاشقان زیارتت هر سال به شوق دیدن بارگاه ملکوتی  آهوی دلشان از سراسر جهان رمیده می‏شود،  و در سایه ی  حرم  مأوا می‏گیرد تا دست کریم و مهربانت مثل ابری سخاوتمند، بر سرشان ببارد.

هر کس حاجتی دارد و برای گره گشایی آمده به امید رفع مشکلاتش، و همه با آرامشی وصف ناپذیر به دیار خود می روند خداحافظی نمی کنند تا بار دیگر طلبیده شوند.

آرامشی که در حریم توست در هیچ جای دنیا نیست.