به گزارش قدس آنلاین به نقل از جام جم، بهنام تشکر، از پرکارترین بازیگران سالهای اخیر تلویزیون است. او پس از یک دهه فعالیت چشمگیر در تئاتر، با توانایی کامل به صفحه تلویزیون آمد و با ایفای نقش در سریال ساختمان پزشکان توانست به عنوان بازیگری طناز در دل مردم جا باز کند.
او وسواس خاصی در پذیرفتن نقشها دارد و این روزها با نقش متفاوتی در فیلم سینمایی لاک قرمز به کارگردانی سیدجمال سیدحاتمی بر پرده سینماها حضور دارد. بهنام تاکنون در فیلمهایی مانند استرداد، رستاخیز و بچگی تو فراموش نکن بازی کرده است. با تشکر درباره نقشش در فیلم لاک قرمز همصحبت شدهایم:
شما کارتان را با بازی در تئاتر شروع کردید. تئاتر نسبت به دیگر فضاهای هنرپیشگی، دنیای حرفهایتر دارد و به بازیگری نگاهی جدی تر میشود. از تکنیکهایی که در تئاتر آموختهاید، چقدر در سینما استفاده میکنید؟
بازیگری به استعداد و توانایی فرد بر میگردد و این دو رکن، از ارکان مهم و اصلی این حرفه است. اگر کسی این دو اصل را نداشته باشد و در بهترین دانشکدههای هنر هم تحصیل کند، نمیتواند موفق شود. تمرین و ممارست در مرحله بعدی قرار میگیرد و مکمل این دو اصل است، ضمن این که تیزهوشی هم لازمه بازیگری است. برای من فرق نمیکند که در سینما، تلویزیون یا تئاتر ایفای نقش میکنم. مهم این است که نقشم را به بهترین شکل اجرا کنم.
پیش از این، بیشتر تجربه بازی در نقشهای طنز را داشتید و در لاک قرمز، نقش پدری معتاد را بازی میکنید که احساس مسئولیت چندانی نسبت به خانواده اش ندارد. دلیل خاصی داشت که بازی در این نقش را پذیرفتید؟
علاقه زیادی به بازی در نقشهای متفاوت دارم و دلیل بازی ام در این فیلم هم این بود که تا به حال در نقش یک پدر معتاد بازی نکرده بودم و واقعا برایم جای کار داشت. متاسفانه در سینمای ما وقتی کسی در نقشی جا میافتد، کارگردانها فقط برای ارائه همان نقش دنبالش میروند و نمیخواهند ریسک کنند و نقشهای جدیدی به بازیگر بدهند. آنها بیشتر دنبال بازیگری هستند که تجربه کافی در اجرای یک نقش دارد و حاضر و آماده میتواند مقابل دوربین آنها برود. من در بیشتر کارهای تئاترم نقش جدی داشتم، اما بازی در نقشهای طنز تلویزیونی مرا به این سمت برد و الان بیشتر من را در قالب طنز میشناسند. البته این را بگویم که کار در حوزه طنز بسیار سخت است.
پدر در لاک قرمز تلخ و منفی است، اما شما آن را دلنشین و باورپذیر بازی کردید، طوری که مخاطب برای او هم دل میسوزاند. این نظر خودتان بود که نقش اینگونه ارائه شود یا کارگردان از شما خواست؟
در صحبتهایی که با آقای سیدجمال سیدحاتمی (کارگردان فیلم) داشتیم، به این نتیجه رسیدیم که در فیلم به مساله اعتیاد، نگاهی جدی میشود و پدر معتاد این خانواده، اصلا آدم بامزهای نیست و خودش هم یک قربانی است. خانواده این داستان همگی تحت شعاع اعتیاد قرار گرفتهاند و کارگردان میخواست این معضل را تلخ و گزنده نشان دهد.
فیلمنامه لاک قرمز به خودی خود تلخ بود و من با راهنمایی کارگردان سعی کردم، شکلی واقعی از یک معتاد ارائه کنم، ضمن این که کسانی که دچار چنین مشکلی هستند، آدمهای عجیب و غریب و وحشتناکی نیستند و اتفاقا وقتی مواد مصرف میکنند، خیلی هم شاد میشوند.
بازیگر نقش مقابلتان ؛ پانتهآپناهیها چقدر به شما در اجرای نقش کمک کرد؟
خانم پناهیها بسیار محترم، حرفهای و کاربلد است و از این که همبازی بودیم، بسیار خوشحال شدم، ضمن این که بابت بازی روانش در این فیلم به او تبریک میگویم.
در تلویزیون معمولا سالی یک سریال بازی میکنید. علاقه به رسانه ملی از کجا نشات میگیرد؟
مردم من را با تلویزیون شناختند و من مخاطبان تلویزیون را دوست دارم. آنها من را در خیابان میبینند و اظهار لطف میکنند. اگر مردم نباشند، قطعا ما هم نیستیم. در برابر لطف آنها وظیفه داریم برایشان کار کنیم و فراموششان نکنیم.
دوست دارم به عشق مردم در تلویزیون کار کنم و الان هم سریال لیسانسهها را روی آنتن شبکه 3 دارم.
استقبال مردم از لاک قرمز را چگونه ارزیابی میکنید؟
لاک قرمز بیشتر فیلمی زنانه است و به مسائل مربوط به زنان میپردازد. تمام عوامل این فیلم زحمات زیادی کشیدند و امیدوارم آن طور که شایسته اش است، در اکران عمومی دیده شود.
وقتی پدر مرد
لاک قرمز، درامی اجتماعی است و با مرگ پدر معتاد خانواده (بهنام تشکر)، مشکلات یکی پس از دیگری بر سر خانواده آوار میشود. در همان ابتدای داستان، بدهی میلیونی پدر فوت شده وضعیت بحرانی را برای اکرم؛ دختر جوان خانواده (پردیس احمدیه) و مادرش (پانتهآ پناهیها) بهوجود میآورد و در این میان مادر تصمیم میگیرد، برای پرداخت بدهی سرکار برود. هرچند دستمزد کمی به او میدهند، اما متوجه میشود حامله است و کارهای خدماتی، او را دچار مشکل میکند. به این ترتیب اکرم، قهرمان داستان تنها و تنهاتر میشود و در این تنهایی میخواهد راهی برای نجات خود و خانوادهاش پیدا کند ...
نظر شما