قدس آنلاین-مهناز خجسته نیا: قصه غصه های کشف رود تنها به اوضاع نابسامان تخلیه روزانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ تانکر فاضلاب خلاصه نمی‌شود.

«کشف رود» چاره‌ای جز این ندارد که فاضلاب تخلیه شده در محیط زیست این منطقه به همراه بوی گند و همه سمومش را از سر ناچاری در بستر خود جاری کند، فاضلابی که اراضی کشاورزی روستاهای احمدآباد، قازقان و چلقی اولین بهره‌برداران آن هستند، روستاهایی که امروز متأسفانه به قطب تولید گندم، جو، ذرت و علوفه دامی استان تبدیل شده‌اند، در حالی که هیچ نام و نشانی از محل تولید این محصولات برده نمی‌شود.
در این روستاها تا چشم کار می‌کند، لوله‌های فاضلاب است که از کشف رود به سمت اراضی کشاورزی کشیده‌اند و سکوت لذت بخش روستا را هجمه صدای موتور پمپ‌هایی که فاضلاب را به سمت اراضی می‌کشند، شکسته است.
همه این تخلف ها در حالی در یک قدمی مشهد اتفاق می‌افتد که به ادعای کارشناسان، محصولات کشاورزی که از محل فاضلاب تغذیه می‌شوند با انواع سموم و فلزات سنگینی که عامل بسیاری از بیماری‌ها و سرطان هاست، آلوده هستند و مصرف آن بر روی انسان و حتی جنین آن تأثیر به سزایی دارد.
به گفته کارشناسان، حتی هوایی که از روی فاضلاب می‌گذرد با خود انواع گازهای بیماری زا را به همراه دارد که در صورت استشمام توسط افراد احتمال بیماری های تنفسی وجود دارد.
طبق تحقیقات انجام شده در صورت استفاده از فاضلاب مملو از نیترات و فلزات سنگین در آبیاری مزارع گندم، جو، ذرت و جالیزها، این مواد به طور مستقیم در گندم و به طور غیر مستقیم با جو و ذرت وارد چرخه غذایی انسان شده و تجمع این مواد در بدن، انواع سرطان‌ها و بیماری‌ها را سبب می‌شود.

محیط زیستی غرق در فاضلاب

برای تهیه این گزارش یکی از اهالی روستای احمدآباد ما را همراهی می‌کند، شخصی که سال‌هاست تخلفات آشکاری را گوشزد می‌کند، اما هنوز صدایش را کسی نشنیده است تا آبی از آب تکان بخورد.
او مخاطرات زیست محیطی بسیاری را به ما نشان می‌دهد و از ما می‌خواهد محیط زیستی را به تصویر بکشیم که غرق در فاضلاب‌های خطرناک است.
او می‌گوید: در حالی روزانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ تانکر فاضلاب در محیط زیست این منطقه تخلیه می‌شود که شخصی  نمی داند این فاضلاب‌ها از کجا آورده شده است؟
وی از ما برای دادخواهی اهالی منطقه کمک می‌خواهد و اظهار می‌دارد: چرا تنها مردم این منطقه باید تاوان مخاطرات زیست محیطی فاضلاب بیمارستانی، صنعتی و خانگی کلانشهر مشهد و شهرستان‌های همجوار مانند طرقبه و شاندیز را پس دهند؟
او با اشاره به تأثیر اثبات شده آبیاری محصولات کشاورزی از فاضلاب می‌گوید: چون همه محصولات کشت شده با فاضلاب، حتی علوفه دامی سرطانزاست، به همین جهت محصولات کشاورزی این منطقه در نهایت بی انصافی به نام شهرستان‌های دیگر استان از جمله نیشابور فروخته می‌شود.
وی نسبت به استفاده از ذرت، جو و حتی گندم تولیدی از اراضی آبیاری شده با فاضلاب در معتبرترین شرکت‌های دامداری و تولید محصولات لبنی هشدار می‌دهد و اظهار می‌دارد: نباید اجازه داد این تخلفات آشکار سلامتی همه را نشانه بگیرد.

یکی دیگر از اهالی روستای قازقان هم ما را تا جایی همراهی می‌کند که در همان موقع بیش از ۱۲ موتور پمپ مشغول زهکشی فاضلاب کشف رود در نقطه ای بسیار آلوده هستند.
او نیز با بیان اینکه تا ۴۵ موتور پمپ نیز در همین نقطه به کار گرفته شده‌اند، می‌گوید: این در حالی است که مسؤولان مدعی جمع آوری موتور پمپ های کشف رود هستند.
او فروش فاضلاب جاری در کشف رود را به کشاورزان زیر سؤال می‌برد و می‌افزاید: اگر عزم مسؤولان در حذف فاضلاب در آبیاری مزارع جزم است، پس چرا فاضلاب آلوده‌ای که سم است، توسط شرکتی خصوصی که نماینده دستگاه دولتی است، فروخته می‌شود.
به گفته وی، اسنادی موجود است که در قالب قراردادهایی به اصطلاح قانونی از ۱۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان برای یک سال زراعی فاضلاب به کشاروزان فروخته شده است.
او با محکوم کردن سازمان آب منطقه‌ای خراسان رضوی به دلیل تعلل نسبت به فروش فاضلاب  در حالی که وظیفه آن حفاظت از آب است، اظهار می‌دارد: متأسفانه به جای حقابه کشاورزان، فاضلابی به آن‌ها فروخته می‌شود که از خونابه های بیمارستانی، نیترات بالای فاضلاب خانگی و فلزات سنگین فاضلاب‌های صنعتی تشکیل شده است.