اگر از خوانندگان همیشگی روزنامه قدس باشید بی‌شک مطلبی با عنوان «نقش تیزی بر تن نوجوانان» را که شنبه هفته جاری در صفحه ۱۲ روزنامه منتشر کردیم به خاطر دارید مطلبی که در آن به پدیده خودزنی دانش‌آموزان پرداختیم و ضمن بیان ریشه‌ها و علل این گونه از رفتارها به ضرورت آموزش و نظارت و چالشهای آن تأکید کردیم.

در پایان مطلب مورد نظر بر این نکته تأکید مجدد شد که بی‌توجهی امروز متولیان این حوزه موجب خواهد شد تا هزینه سنگین اینگونه از ناهنجاریها را در آینده نه چندان دور در اشکال مختلف آسیب‌های اجتماعی بپردازیم.

درج این مطلب طی روزهای گذشته بازتابهای متفاوتی داشت، بویژه در رسانه‌های مجازی از سوی بسیاری از گروهها و کانالهای تلگرامی که جوانان عمده اعضای آن هستند مورد نقد و بررسی قرار گرفت، در عین حال امروز رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی کشور عملکرد ضعیف مشاوران مدارس را یکی از عوامل بروز چنین رفتارهایی می‌داند.

کورش محمدی می‌گوید: مشاوران مدارس کسانی هستند که درگیری‌های شغلی و دغدغه‌های شخصی‌شان به قدری زیاد است که نمی‌توانند به دانش‌آموزان رسیدگی کنند.

وی با اشاره به دستور اکید مقام معظم رهبری مبنی بر پیگیری آسیب‌های اجتماعی در مدارس و همچنین انتشار فیلمی از خودآزاری و خودزنی دانش‌آموزان دختر در فضای مجازی، اظهار کرد: به موضوع دانش آموزی که به مرحله ای می‌رسد که به خودش آسیب می‌رساند نمی‌توان تک بعدی و سطحی نگریست و پیرامون آن اظهارنظر کرد.

وی می‌افزاید: نظام تعلیم و تربیت ما یک نظام کارآمد برای سیستم پرورشی و رشد نیازهای غیردرسی و اجتماعی فرزندان نیست و همیشه از خلأ آن رنج می‌بریم، متأسفانه آموزش و پرورش بیشتر رقابت و استرس و قهر با کتاب را آموزش می‌دهد.

رئیس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی با بیان اینکه ریشه خودزنی دانش‌آموزان را باید در پروسه تربیتی جامعه جست‌وجو کرد می‌گوید: به نظر می‌رسد این حرکت به نوعی اعتراض برخی دختران ما به فرآیند تربیتی است که جامعه برایشان در دستورکار قرار داده است.

محمدی ادامه می‌دهد: همه دختران از مهارت لازم برای مواجهه با مسایل اجتماعی برخوردار نیستند و امروز شاهد هستیم که خشونت به عنوان یک پدیده و هیجان منفی در میان نوجوانان و جوانان ما شکل گرفته است.

محمدی با تأکید بر اینکه ریشه این قبیل آسیب‌های اجتماعی را باید در سیستم تعلیم و تربیت یافت عنوان می‌کند: معتقدم اگر آموزش و پرورش ما براساس دو واژه «آموزش» و «پرورش» به حد کافی و صد درصدی عمل کند هیچ آسیبی در جامعه نخواهیم داشت.

وی می‌افزاید: باید به پایه‌های تعلیم و تربیت بازگردیم. آموزش و پرورش به حوزه امور تربیتی و مشاوره به عنوان ضعیف‌ترین بخش خود می‌نگرد و ما در مدارس ابتدایی مشاور نداریم و در دوره راهنمایی و در متوسطه هم مشاور به ازای هر تعداد دانش‌آموز چندین ساعت در هفته تعلق می‌گیرد. از سوی دیگر مشاوران مدارس کسانی هستند که درگیری‌های شغلی و دغدغه‌های شخصی‌شان به قدری زیاد است که نمی‌توانند به دانش‌آموزان رسیدگی کنند.