به گزارش قدس آنلاین؛ در خبرها آمده است که به تازگی معاون هنرستان امام صادق فراشبند بیش از چهل دانش‌آموز را با شیلنگ تنبیه کرد.

بسیاری از دانش‌آموزان که بدن‌هایشان کبود شده بود از ترس اخراج از مدرسه و پیامدهای پس از آن ترس مراجعه به آموزش و پرورش را دارند.

بنا بر گزارش یکی از سایت های محلی دانش‌آموزان می‌گویند: « اگر دقایقی به خاطر دوری مسیر دیر به مدرسه برسیم یا باید درد شیلنگ را تحمل کنیم و یا به روستا برگشته و اولیای خود را به مدرسه بیاوریم. خواهشمندیم یکی به ما و این مدرسه که واقعاً از نظر پرورش و آموزش در سطح پایینی قرار دارد توجه کند».

جالب آنجاست که رییس آموزش و پرورش فراشبند در حاشیه برگزاری جلسه شورای فرهنگ عمومی شهرستان با پرخاش به خبرنگار گفت: به شما هیچ ربطی ندارد که در امور آموزش و پرورش دخالت می‌کنید و شما که نه فرزند و نه برادرتان آنجا درس نمی‌خواند حق دخالت ندارید اگر دخالت کنید تا تهران هم برای شکایت از شما خواهم رفت.

این  در حالی است که بر اساس قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب ۱۳۸۱ و بر اساس ماده ۲ این قانون هرگونه تربیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب صدمه جسمی، روحی یا اخلاقی به آنان شود و سلامت جسم و روانشان را به مخاطره اندازد، ممنوع است.

همچنین چنانچه افراد زیر ۱۸ سال که بر اساس قوانین کودک تلقی می‌شوند، توسط مربیان در مدارس مورد تنبیه واقع شوند، سرپرست مدرسه موظف است این مسئله را گزارش و اعلام جرم کند و در صورتی که سرپرست مدرسه به این وظیفه خود عمل نکند، مرتکب جرم شده است.

با معلم خاطی برخورد می شود

محسن پورزارعی فرماندار فراشبند در این باره می گوید:  ماجرای تنبیه دانش‎آموزان با شیلنگ به شدتی که در رسانه‎ها منعکس شده نبوده است، ماجرا از این قرار بوده که یکی از دانش‎آموزان تکلیف خود را انجام نداده بوده که معلم وی را تنبیه می‎کند.

وی با بیان اینکه برخی از والدین نسبت به این امر معترض بودند که پس از رایزنی ماجرا به خیر و صلح ختم شده است، گفت: با این حال با معلم خاطی برخورد می‎شود چراکه اندک تنبیه بدنی نیز نباید در مدارس رخ دهد.

تنبیه بدنی نوعی نکوهش در برابر دیگران است که عواقبی همچون از دست رفتن رغبت و دلگرمی و نشاط و سلب اعتماد به نفس و احساس حقارت و خود کم بینی دارد که در سنین بلوغ بیشتر نمایان می شود و تا پایان عمر ادامه دارد.

مطالعات پنجاه ساله محققان نشان می دهد که تنبیه بدنی کودکان هیچ تاثیر مثبت تربیتی، چه کوتاه مدت و چه در بلند مدت ندارد. برخی از والدین معتقدند که تنبیه بدنی سبب افزایش فرمانبرداری و نظم کودکان می شود؛ ولی نتیجه این مطالعه ۵۰ ساله نشان می دهد تنبیه هیچ اثر مثبت و سازنده ای بر تربیت کودکان ندارد.