قدس آنلاین - هاشم رسائی فر: نکاتی چند باقی مانده در باب میزبانی مشهد در این دوره از مسابقات وجود دارد که در این مجال اشاره ای کوتاه به آنها خواهیم داشت.

پایتخت زدگی یا فقط دیده شدن پایتخت نشینان یکی از مواردی بود که دوستان اداره کلی و در رأس آنها مدیرکل ورزش خراسان رضوی یا نخواست برای این موضوع چاره اندیشی کند یا نتوانست. اگر قرار بر این است که در اینچنین رقابتی به شأن و شخصیت پیشکسوتان احترام گذاشته شود پیشکسوت مشهدی یا تهرانی دیگر معنایی ندارد و بایستی برای هر دوی آنها احترام قائل شد.

اینکه دوستان ما به هر جهتی بهترین جایگاه و بهترین صندلی ها را برای پایتخت نشینان در نظر می گیرند و پیشکسوت شهر واستان ما وقتی وارد سالن می شود بدون اینکه مورد احترام واقع شود اگر جایی گیرش آمد و نشست که نسشته و اگر جایی نبود یا باید به بدترین نقطه سالن هدایت شود یا اینکه مجبور باشد با شرایطی که دارد ایستاده کشتی ها را ببیند، چه معنایی جز پایتخت زدگی دوستان مسؤول داشته باشد؟

همین مورد در خصوص خبرنگاران استانی خودمان هم صدق می کند. بگذریم که آقایان اداره کل نشین حتی برای گزینه مسؤول ارتباط رسانه ای مسابقات جعفر قدیری ،معاون اداره کل و سرپرست روابط عمومی را انتخاب می کنند! بدون اینکه حتی قدیری یکبار کنار رسانه های خبری قرار بگیرد .اگر نبود پیگیری تک تک دوستان رسانه ای استان حتی آنها کارت ورود به جلسه نداشتند در صورتی که خبرنگاران پایتخت نشین با بهترین پرواز به مشهد آمدند با بهترین شرایط پذیرش هتل برایشان شد و حتی بهترین صندلی های جایگاه خبرنگاران را هم داشتند .

مورد دیگری که شاید کمتر کسی به آن توجه داشته باشد این است که میزبانی مسابقات جام تختی که یک تورنمنت بین المللی است در قیاس با میزبانی مسابقات جام جهانی از سطحی کاملا پایین تری برخوردار است. اینکه فدراسیون کشتی تمام استان ما را منت دار خود در مورد اعطای این میزبانی می داند نوعی زرنگ بازی به حساب می آید چون با همین هزینه های جاری یا چیزی کمتر از این می شد میزبانی جام جهانی را که چندی دیگر در کرمانشاه برگزار خواهد شد را به مشهد داد. حالا این عجله و دستپاچگی دوستان مسؤول ما به چه سبب بوده خودشان باید جوابگو باشند. مشهد 2017 یکسال جریان دارد و هم به این دلیل محدودیت زمانی وجود نداشت واین بی سلیقگی را باید آقایان پاسخگو باشند.