قدس آنلاین - از روزی که ترامپ عهده دار منصب ریاست جمهوری ایالات متحده شده، سعی کرده است اینگونه وانمود کند که در اجرای وعده های انتخاباتی اش جدیت دارد؛ وعده انتقال سفارت آمریکا به قدس، بنای دیوار در مرزهای آمریکا با مکزیک، نزدیکی به روسیه، صحبت درباره ایجاد مناطق امن در سوریه، جنگ تجاری با چین و قانون مرتبط با مهاجران از جمله اقدامات ترامپ در این باره است.
اما آیا وعده های ترامپ در مورد انتقال سفارت و جنگی علیه ایران، به مانند وعده های روسای جمهوری سابق که پس از مواجه شدن با واقعیت و انتصاب رسمی شان از آنها عقب نشینی کرده اند، به مرحله عمل نمی رسد؟ آنچه نگران کننده به نظر می رسد، جدیت این مرد در این باره است، و با وجود آنکه می داند لغو توافق هسته ای با ایران تا چه اندازه به وجهه بین المللی آمریکا صدمه می زند، اصرار به انجام آن دارد.
ممکن است تصمیم جنگ علیه ایران با ساعت صفر و زمان انتقال سفارت و تبعات آن در جبهه های مختلف مرتبط باشد؛ قطعا آمریکا نیروهای خود را برای ورود به این جنگ به کار نخواهد گرفت و در صورتی که تصمیمش قطعی باشد، آتشی را در منطقه شعله ور می کند که دولتهای عربی خلیج فارس برای آن هزینه می کنند.
جبهه ها، سابق بر این از طریق برقراری رابطه رژیم صهیونیستی با آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان، و تلاشهایی که برای سیطره بر بندرهای یمن، و ایجاد پایگاههای نظامی سعودی در جیبوتی، برای اشغال باب المندب صورت گرفته، آماده شده است؛ بندری که در صورت بسته شدن تنگه هرمز توسط ایران، نقش جایگزین را ایفا کند.
تامین امنیت اسرائیل در مرزهای سوریه و اردن و محاصره لبنان، مهار آن و اصرار بر حضور در عراق و افغانستان، استقبال ترامپ از پادشاه اردن، صحبت درباره یک ائتلاف عربی متشکل از دولتهای مشهور با لقب «ائتلاف معتدل» و پیوستن عمان به ائتلاف بین المللی و نزدیکی حماس به عربستان و مصر، تلاش برای جدا کردن آن از ایران، همگی می تواند نشانه هایی از آمادگی برای برانگیختن جنگی با شراره صهیونیستی و آتش «عربی معتدل»، باشد.
نظر شما