به گزارش "قدس آنلاین"، هدایت این نشست را سوزان کیانپور تهیه کننده گزارشها و برنامه ها در حوزه روابط بین الملل و سیاست خارجی و کنگره برای شبکه تلویزیونی بی بی سی برعهده داشت.
سوزان کیانپور در شروع این نشست گفت: بر هیچکس پوشیده نیست که با روی کار آمدن دولت جدید در آمریکا، آینده توافق هسته ای ایران مشخص نیست. دونالد ترامپ که حالا رئیس جمهور آمریکا شده است در زمان رقابتهای انتخاباتی اش می گفت توافق هسته ای ایران، بدترین توافق تاریخ آمریکا است.
او قول داده بود که از مهارتهای خودش در انعقاد قراردادها در زمان حضور در کاخ سفید استفاده کند و به توافقی بهتر در این زمینه دست پیدا کند. برای بحث در این خصوص، ما شماری از کارشناسان را جمع کرده ایم. یکی از آنها، مایکل پریجنت است که کارشناس موسسه هادسون است. او قبلا افسر اطلاعاتی در عراق بوده است. او در زمان حضور در دستگاههای اطلاعاتی و حضورش در عراق، بر فعالیت ایران در عراق متمرکز بود. سخنران دیگر این نشست، گری سیمور است. او در حال حاضر رئیس بخش پژوهش برای مرکز علوم و روابط بین الملل در دانشگاه هاروارد است. وی قبلا هماهنگ کننده کاخ سفید در امور مربوط به کنترل تسلیحات کشتار جمعی بود. سخنران دیگر این نشست، تریتا پارسی رئیس و بنیانگذار شورای ملی ایران-آمریکا در واشنگتن است. او اخیرا کتابی نوشته است که در آینده نزدیک منتشر می شود. عنوان این کتاب عبارتست از؛ «از دست دادن دشمن:اوباما، ایران و فتح دیپلماسی».
ژنرال ماتیس گفت وقت خواب به این ۳ چیز فکر کنید؛ ایران، ایران، ایران!
مایکل پریجنت در ادامه این نشست گفت: امروز روز جدیدی در واشنگتن است و توافق هسته ای ایران نیز در کنترل دولت ترامپ است. توافق هسته ای ایران بسیار خوب اجرایی می شود. این توافق دقیقا به همان صورتی اجرایی می شود که قرار بود. این توافق به شدت به نفع عمال نیابتی ایران در منطقه خاورمیانه (غرب آسیا) است. این توافق به شدت به نفع گروههای فوق است که برای بی ثبات کردن منطقه خاورمیانه(غرب آسیا) تلاش می کنند. من هدایت گروهی موسوم به نظامیان سابق آمریکایی مخالف توافق هسته ای ایران را برعهده دارم. من این مسئولیت را برعهده گرفته ام زیرا افسر اطلاعاتی بوده ام.
بنده برای ژنرال دیوید پترائوس (فرمانده سابق نیروهای آمریکایی در عراق) و ژنرال اودیرنو (فرمانده پیشین نیروهای آمریکایی در عراق) و همچنین ژنرال ماتیس (جیمز متیس، وزیر دفاع دولت ترامپ) کار می کردم. اولین نکته ای که ژنرال ماتیس در مقر فرماندهی نیروهای مرکزی آمریکا به ما گفت این بود که وقتی به خواب می رویم باید به سه چیز فکر کنیم؛ ایران، ایران و ایران!
من در این مسئولیت با سناتورهای دموکرات و اعضای مجلس نمایندگان تعامل داشته ام و در این تعامل ها گفته ام، امتیازهای غیرهسته ای که در توافق هسته ای ایران داده شده است بیش از خود توافق هسته ای، بی ثبات کننده است.
وقتی در سال ۲۰۱۵ با ژنرال ماتیس و ژنرال آلن در این خصوص صحبت کردم، هر دو نفر گفتند که بخش هسته ای توافق ایران، احتمالا بهترین توافقی بوده است که در شرایط آن موقع، امکان پذیر بوده است اما وقتی درباره امتیازهای غیرهسته ای داده شده به ایران یعنی خارج کردن نام قاسم سلیمانی از فهرست تحریمها، خارج کردن نام محمدرضا نقدی فرمانده بسیج از فهرست تحریمها و خارج کردن نام شرکتهای کشتیرانی و بانکهایی از فهرست تحریمها که سابقه آنها در نقض قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد مشهود است و همچنین حمایت ایران از تروریسم و تدارک موادغیرقانونی نظامی و ادامه برنامه هسته ای که نبایستی می داشت، صحبت کردم، از شماری از نظامیان سابق آمریکا از ویرجینیای غربی و مریلند استفاده کردم تا سناتور شومر و کاردین (سناتور چاک شومر دموکرات و سناتور بن کاردین دموکرات) را متقاعد کنم تا با توافق هسته ای ایران مخالفت کنند و این مخالفت به علت، تعداد سانتریفیوژها نبود و به علت این هم نبود که آژانس بین المللی انرژی اتمی با این توافق در چه وضعی قرار می گرفت بلکه این مخالفت ها به علت حمایت مستمر ایران از تروریسم و اهداف سلطه طلبانه آن در منطقه بود.
این نکته بسیار حائز اهمیت است زیرا توافق هسته ای ایران در دولت اوباما سبب بسته شدن دست و پای دولت آمریکا شد. بهترین مصداق این مسئله، سخن لئون پانتا است. او گفت که اگر آمریکا علیه منافع راهبردی ایران در سوریه کاری انجام بدهد، ایران از توافق هسته ای خارج خواهد شد و اگر ما ضد منافع راهبردی ایران در عراق کاری انجام بدهیم، ایران از این توافق خارج خواهد شد و اگر ما علیه منافع راهبردی ایران در منطقه خاورمیانه و شمال افریقا نیز کاری انجام بدهیم، ایران از این توافق خارج خواهد شد. به همین علت می خواهم در این نشست، این سوال را مطرح کنم که در زمان دولت ترامپ، توافق هسته ای ایران چه وضعی خواهد داشت.
ترامپ فرق سلیمانی و سلیمانیه را نمی دانست!
مایکل پریجنت در ادامه گفت: می توانم به شما اطمینان خاطر بدهم که توافق هسته ای، دست و پای ژنرال متیس (وزیر دفاع دولت ترامپ) را نخواهد بست. مطمئن هستم توافق هسته ای، دست و پای ژنرال فلین (مایک فیلن مشاور امنیت ملی دولت ترامپ) را نیز نخواهد بست. مطمئن هستم توافق هسته ای، دست و پای رئیس جمهور ترامپ را نیز نخواهد بست. در اینجا می خواهم به نکته ای اشاره کنم. بنده فردی بودم که نام سناتور کروز را وقتی معرفی کردم که او برای رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری نامزد شد و سناتور کروز هم نام دونالد ترامپ را مطرح و معرفی کرد. در سخنانم درباره معرفی ترامپ هم گفتم که اگر قاسم سلیمانی را نشناسید نمی توانید درباره توافق هسته ای ایران حرفی بزنید. در آن زمان، ترامپ نمی دانست قاسم سلیمانی کیست. او فکر می کرد که درباره منطقه سلیمانیه در عراق صحبت می‌کنم.
در آن زمان، رسانه های خبری و بنگاههای سیاسی از من انتقاد کردند که با این سخنم، ترامپ را ضایع کرده ام (چون تفاوت قاسم سلیمانی و سلیمانیه را نمی دانست.)
ترامپ در آن زمان معتقد بود که توافق هسته ای ایران بد است زیرا این کار سبب می شود ایران وقت بخرد. اما حالا مشاوران ترامپ می گویند توافق هسته ای ایران بد است زیرا پس از برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) یا توافق هسته ای، ایران جسارت بیشتری پیدا کرده است. ایران قادر شده است برای بی ثبات کردن منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا در موقعیت بهتری قرار بگیرد. من در برنامه ای در سی ان ان نیز در این خصوص صحبت کرده ام.
لازم نیست برجام پاره شود
در پایان سخنم می خواهم بگویم که لازم نیست ترامپ، توافق هسته ای ایران را پاره کند بلکه لازم است فقط این توافق را اجرایی کند. تنها کاری که او باید انجام بدهد این است که به توافق های محرمانه پایان بدهد؛ همچنان مانع دسترسی شرکتهای ایرانی به نظام مالی آمریکا شود و تحریمهای مرتبط غیرهسته ای علیه ایران اعمال شود که درباره ناقضان حقوق بشر در ایران و حمایت این کشور از تروریسم و دیگر گروهها است. تنها کاری که دولت ترامپ باید انجام بدهد این است که فقط قطعنامه های موجود شورای امنیت سازمان ملل متحد را اجرایی کند و این تحریمها را افزایش بدهد.
به نظرمن، اگر ایران درباره خروج از توافق هسته ای بلوف بزند، گروه پنج بعلاوه یک باید کاری کنند که اطمینان حاصل شود ایران سر میز این توافق باقی خواهد ماند. در این صورت، شاید توافق هسته ای ایران به صورتی باشد که برای ما نتیجه بخش باشد.
گری سیمور هماهنگ کننده سابق کاخ سفید در امور مربوط به کنترل تسلیحات کشتار جمعی که در حال حاضر رئیس بخش پژوهش برای مرکز علوم و روابط بین الملل در دانشگاه هاروارد است در ادامه نشست موسسه تحقیقاتی هادسون در واشنگتن گفت: باتوجه به اینکه بنده در دوره های مختلف در کاخ سفید کار کرده ام می خواهم برنامه های مربوط به گزینه هایی را تصور کنم که در هنگام بازنگری در توافق هسته ای ایران، احتمالا برای رئیس جمهور ترامپ آماده شده است.
سه گزینه ای که ترامپ در برابر برجام دارد
در بازنگری توافق هسته ای ایران، سه گزینه روشن در مقابل ترامپ وجود دارد؛ گزینه اول باطل کردن توافق هسته ای است که ترامپ می تواند از طریق دستور ریاستی این کار را انجام بدهد. ۱۸ ماه مه، اولین زمانی است که این دستور باید تمدید شود و ترامپ می تواند این کار را انجام ندهد. در آن تاریخ، قانون موسوم به اختیارات دفاعی در حوزه نفتی منقضی می شود مگر اینکه وزیر امورخارجه آمریکا، این وقفه در اعمال تحریم ها را برای مدت ۱۲۰ روز دیگر تمدید کند.
اما اشکال این کار در این است که اگر دیگر کشورهای ۱+۵ مشاهده کنند امریکا بدون علتی منطقی، مسئول از بین بردن این توافق هسته ای است، از این کار حمایت نخواهند کرد. به علاوه در این صورت، ایران احتمالا برخی از فعالیت های هسته ای اش را از سرخواهد گرفت و با توجه به این که ترامپ گفته است اولویت اصلی اش شکست دادن دولت اسلامی (داعش) است، مطرح شدن گزینه مذکور، سبب منحرف شدن برنامه های او می شود.
گزینه دوم این است که درباره توافق هسته ای، بار دیگر مذاکره شود تا توافق بهتری حاصل شود.ایران حاضر نیست درباره این توافق، بار دیگر مذاکره کند اما اگر دیگر اعضای گروه ۱+۵ از این پیشنهاد حمایت کنند، ایران نمی تواند پیشنهاد امریکا را برای بهبود یا تقویت توافق هسته ای رد کند .با توجه به این که اروپایی ها موافق با افزایش تحریم های ایران نیستند، برعکس آن می تواند در مذاکرات دوباره اتفاق بیافتد، یعنی این که ترامپ در مذاکره ای مجدد، پیشنهاد کاهش هرچه بیشتر تحریم های ایران را مطرح کند و درمقابل نیز ایران حاضر شود، محدودیت های بیشتری درباره فعالیت های هسته ای یا فعالیت های منطقه ای اش اعمال کند. اما به نظر می رسد که کنگره و رئیس جمهور برای افزایش تحریم ها مهیا هستند نه کاهش آن. افزایش تحریم ها احتمالا ایران را به اقدامات تلافی جویانه ترغیب خواهد کرد.
گزینه سوم این است که ترامپ به توافق هسته ای پایبند باشد و آن را اجرایی کند و در کنار آن، بر دیگر تهدیدهای ایران در منطقه متمرکز باشد .احتمالا این کار، از نظرتشکیلات سیاست خارجی ایالات متحده گزینه محبوب و ایمن است. بی تردید، این گزینه، گزینه مطلوب گروه ۱+۵ و حتی متحدان ایالات متحده در منطقه به استثنای بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل نیز هست. توافق هسته ای به هرحال، سبب شده است برنامه هسته ای ایران برای چند سال محدود شود. چرا باید کاری کنیم که این مسئله بار دیگر باز و مطرح شود؟ تلاش هایی که امریکا برای مقابله با ایران در منطقه صورت بدهد سبب خواهد شد تنش ها شدت پیدا کند و توافق هسته ای تضعیف شود. من هرگز خیلی اطمینان خاطر نداشته ام که توافق هسته ای ایران پانزده سال دوام بیاورد و دلایل مختلفی هم برای این نظر خود دارم. بعید است دولت ترامپ در ابتدای کارش، این توافق هسته ای را از بین ببرد.این کار، هوشمندانه نیست.
مخالفتها با برجام ریشه ژئوپلیتیکی دارد
تریتا پارسی رئیس و بنیانگذار شورای ملی ایران-آمریکا در واشنگتن در ادامه نشست موسسه تحقیقاتی هادسون در واشنگتن گفت: اینکه ما اینجا نشسته ایم و درباره یک توافق هسته ای موجود بین ایران و ایالات متحده و پنج کشور دیگر صحبت می کنیم و اینکه این توافق احتمالا تا زمان رئیس جمهور آتی آمریکا نیز دوام خواهد آورد، به ما می گوید که بسیاری از فعالان در عرصه سیاست خارجی بویژه منتقدان توافق هسته ای تا چه اندازه اشتباه می کرده اند زیرا مخالفان توافق هسته ای از ابتدا می گفتند که ایران هرگز حاضر نخواهد شد درباره چنین توافقی، مذاکره کند.
وقتی هم مذاکرات شروع شد، آنها می گفتند که هرگز توافقی حاصل نخواهد شد وقتی ثابت شد این نظر آنها هم اشتباه بوده است، آنها گفتند که ایران هرگز به توافق هسته ای پایبند نخواهد ماند. اما می بینیم که چندین گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی منتشر شده که در آن گفته شده است درمجموع، اوضاع خوب است.
بنابراین، امیدوارم ما به گذشته بازگردیم و با نگاه به گذشته درباره پیش فرضهایمان تجدیدنظر کنیم زیرا قرار نیست پشت سر هم، بارها و بارها، نظر ما اشتباه از آب دربیاید.
تریتا پارسی در ادامه افزود: ظاهرا تصور می شود مخالفتها با توافق هسته ای، به علت موضوع هسته ای بوده است اما به نظرمن، ارزیابی صادقانه تر نشان می دهد که علت مخالفت ها بسیار بیشتر از این است و به پیامدهای منطقه ای و ژئوپلیتیکی برمی گردد که به انعقاد توافق با ایران مربوط است و منظورم توافق با ایران به صورت عام است. از این منظر، مهم نیست که ایران چه تعداد سانتریفیوژ را حفظ کند یا اینکه دیگر جزییات توافق هسته ای به چه صورت باشد.
اروپا منتظر اجازه آمریکاست
سوزان کیانپور هدایت کننده نشست موسسه تحقیقاتی هادسون در واشنگتن باعنوان «برجام در دوران ترامپ» در ادامه این نشست گفت: گفته شد که گروه پنج بعلاوه یک توانستند ایران را سر میز مذاکرات بیاورند. کشورهای اروپایی به صراحت اعلام کرده اند که دیگر علاقه ای ندارند درباره توافق هسته ای بار دیگر مذاکرات شود. با این اوصاف، آوردن کشورهای اروپایی به سر میز مذاکرات، بسیار کار می برد.
مایکل پریجنت کارشناس موسسه هادسون در این خصوص گفت: البته خبر خوب این است که کشورهای اروپایی می گویند تاوقتی ایالات متحده به ایران اجازه ندهد به شبکه بانکی آمریکا دسترسی پیدا کند، اروپایی ها حاضر نخواهند بود با ایران تعامل اقتصادی داشته باشند. این رویکرد به معنای آن است که دسترسی به شبکه بانکی آمریکا، آنقدر تضمین بوجود می آورد که اروپایی ها با ایران روابط تجاری داشته باشند. این نکته، مثبت است.
غریزه دولت ترامپ؛ تهدید و تحریم
سوزان کیانپور هدایت کننده این نشست گفت: اگر توافق هسته ای ایران بسیار پرمناقشه است که عده ای می گویند این توافق، نقائص بسیاری دارد ازجمله اینکه ژنرال متیس (وزیر دفاع جدید آمریکا) گفته است این توافق، توافق تسلیحاتی ناقص است، چرا یک رئیس جمهور جمهوری خواه در آمریکا که موردحمایت کنگره تحت کنترل جمهوری خواهان است، درباره این توافق هسته ای، مذاکرات جدیدی انجام بدهد؟
گری سیمور در پاسخ گفت: به نظرمن، اگر ترامپ حاضر است کاهش هرچه بیشتر تحریمها را به ایران پیشنهاد کند بویژه تحریمهای اولیه آمریکا را علیه ایران بردارد تا اینکه درمقابل آن، ایران امتیازهای بیشتری بدهد اعم از اینکه محدودیتهای بیشتر در زمینه تسلیحات باشد یا محدودیتهای بیشتری درباره برنامه هسته ای این کشور یا محدودیتهایی درباره رفتارهای ایران در منطقه بوجود بیاورد، این کار می تواند موضع بسیار قدرتمند دیپلماتیکی باشد که ایالات متحده اتخاذ کند. در این صورت، برای اروپایی ها و چینی ها و روسها دشوار خواهد بود تا پیشنهاد آمریکایی را که منطقی باشد، رد کنند. دولت ترامپ می تواند به چنین نقطه ای برسد اما در حال حاضر، حس نمی کنم علاقه چندانی در دولت ترامپ وجود داشته باشد که بخواهد پیشنهادی برای کاهش هرچه بیشتر تحریمهای ایران مطرح کند زیرا بی اعتمادی عمیق در این دولت درخصوص ایران وجود دارد. غریزه طبیعی دولتمردان جدید آمریکا این خواهد بود که با تحریمها و تهدیدها، بر ایران فشار وارد کنند. به نظر من، این رویکرد می تواند ارزشهایی داشته باشد ازقبیل اینکه ایران را از برخی جهات باز بدارد اما احتمالا برای توافق هسته ای، نتیجه خوبی نخواهد داشت زیرا به نظرمن، ایران دراین شرایط، به دنبال آن خواهد بود که در گذر، توافق هسته ای را تکه تکه کنند و این اتفاق با فعالیتهای هسته ای مخفی آنها رخ بدهد یا اینکه محدودیتهای موجود در توافق هسته ای به چالش کشیده شود. اگر این اقدامات صورت پذیرد، در گذر زمان، توافق هسته ای از هم پاشیده خواهد شد.
ایران بی‌قید و شرط بغداد را از سقوط نجات داد
تریتا پارسی در ادامه این نشست گفت: درباره نقش آفرینی ایران در عراق نیز باید به نکته ای توجه داشت. من فکر نمی کنم که ایران در این زمینه متحد ایالات متحده باشد. البته حوزه هایی وجود داشته است که به نوعی منافع ایالات متحده و ایران همپوشانی داشته است. یکی از مقامات بلندپایه عراقی چند هفته پیش به آمریکا آمده بود. او در جلسه ای خصوصی در یکی از اندیشکده های آمریکایی از ایران ستایش کرد و گفت که پس از تصرف موصل به دست دولت اسلامی عراق و سوریه (گروه تکفیری-صهیونیستی داعش)، ایران مانع از سقوط بغداد شده است. او تصریح کرد که دیگر متحدان عراق در ارائه پشتیبانی های نظامی بسیار کند عمل کردند اما ایران بلافاصله و بدون آنکه سوالی بپرسد چنین پشتیبانی هایی را ارائه کرد. به هرحال، می خواهم بگویم تصویر پیچیده ای وجود دارد.
آمریکا در برداشتن تحریمها موفق نبوده است!
سوزان کیانپور هدایت کننده این نشست پرسید: آیا در ایران، علاقه ای ازجانب حکومت ایران برای مذاکرات دوجانبه با آمریکا وجود دارد؟ وقتی ریکس تیلرسون صلاحیتش تایید و وزیر امورخارجه آمریکا شود، آیا همان خط ارتباطی که زمانی بین محمدجواد ظریف و جان کری وزرای امورخارجه ایران و آمریکا وجود داشت بازهم حفظ خواهد شد؟
تریتا پارسی در پاسخ گفت: در حال حاضر، بخش اعظم گفتگوها تعطیل شده است چرا که تا چند ماه دیگر انتخابات (ریاست جمهوری) در ایران برگزار می شود. خط انتقادات از حسن روحانی این است که توافق هسته ای به اندازه ای که ایرانی ها تصور می کردند برای ایران خوب نبوده است. گفته می شود رفع تحریمها به صورتی نبوده است که وعده داده شده بود. البته تردیدی نیست که در روند رفع تحریمها مشکلاتی بوده است. ایالات متحده در اعمال تحریمها، عملکرد فوق العاده ای دارد اما در برداشتن تحریمها، موفقیت بسیار کمتری دارد. با این اوصاف، در حال حاضر و در دوره قبل از انتخابات، میزان آمادگی ایران برای ورود به گفتگوهای دوجانبه با امریکا، تقریبا صفر است.
پس از انتخابات ایران، اقدامات تهران به اقدامات دولت ترامپ بستگی خواهد داشت. اگر دولت ترامپ کارهای مثبتی انجام بدهد، طرف مقابل نیز همین رویکرد را خواهد داشت اما اگر به مذاکرات دوجانبه به چشم تله نگاه کند ماجرا متفاوت خواهد بود. نگاه ایران به مذاکرات دوجانبه به شدت تحت تاثیر این نگرش خواهد بود که تهران به شدت به ایالات متحده بدبین است. از منظر ایران، اظهارات افرادی همانند ترامپ و افراد اطراف او، توجیه کننده وجود چنین شک و تردیدی ازجانب ایران است.
سوزان کیانپور هدایت کننده این نشست در ادامه پرسید: توافق هسته ای در عرصه داخلی ایران چه تاثیری گذاشته است؟ تاثیر این توافق بر انتخابات آتی ایران چیست؟ تریتا پارسی در پاسخ گفت: تاثیر توافق هسته ای بر انتخابات آتی کمتر از حدی است که به نظرمن، طرفداران توافق هسته ای خواهان آن بوده اند زیرا این احساس وجود دارد که وعده های داده شده به مردم ایران درباره این توافق هسته ای، محقق نشده است. این نگرش وجود داشت که تحریمها به صورت بسیار بیشتری برداشته خواهد شد و منافع اقتصادی حاصل از رفع تحریمها به صورت بسیار قابل توجه تری نصیب مردم ایران خواهد شد. اینکه شرکتهای نفتی وارد ایران شوند و قرارداد امضاء کنند یک اتفاق است. اما آنچه مردم ایران می خواهند این است که برای نمونه، بسیاری از فعالان خرده در عرصه اقتصادی بتوانند به صادرات خود بپردازند و از شبکه سوئیفت استفاده کنند. اما آنها تاحالا اثار مثبت چندانی از این روند مشاهده نکرده اند.
یک سوال مشترک در تهران و واشنگتن
درعین حال، سوالی در تهران مطرح است که مشابه ان در واشنگتن مطرح می شود. در واشنگتن پرسیده می شود که آیا رفتار ایران در منطقه درنتیجه توافق هسته ای تغییر کرده است؟ طرح این سوال، جالب است زیرا در توافق هسته ای هیچ نکته ای وجود نداشت دال بر اینکه چنین اتفاقی رخ خواهد داد. طرف ایرانی نیز دقیقا همین سوال را درباره آمریکا می پرسد و می گوید که آیا رفتار آمریکا در منطقه درنتیجه توافق هسته ای تغییر کرده است و آیا وقتی عربستان سعودی وارد جنگ یمن می شود و این کشور را به ویرانه تبدیل می کند، ایالات متحده، دیگر به صورت اتوماتیک طرفدار عربستان سعودی نخواهد بود و آیا مواضع آمریکا درباره مسائل دیگر تغییر می کند یا خیر؟
تحریم را تشدید کنید
مایکل پریجنت در ادامه این نشست گفت: در زمان رسیدن به توافق هسته ای اینگونه گفته می شود که یا توافق حاصل می شود یا اگر توافقی نباشد، جنگ خواهد بود. اما می خواهم بگویم که علاوه بر این دو گزینه، گزینه های متعددی بسیاری بین این دو حالت وجود دارد. راههای بسیاری وجود دارد که توافق هسته ای ایران به توافقی بهتر تبدیل و این توافق اجرایی شود. تشدید تحریم ها ضد ایران به علت ترویج تروریسم، یکی از راههای فشار بر ایران است. اگر ایران به علت این فشارها از توافق هسته ای خارج شود، ایران خواهد بود که از توافق هسته ای خارج می شود و به دنبال آن، گروه پنج بعلاوه یک می تواند بر ایران فشار وارد کند.
هر تحریمی کنید دولت روحانی برجام را به هم نمی زند
گری سیمور هماهنگ کننده سابق کاخ سفید در امور مربوط به کنترل تسلیحات کشتار جمعی که در حال حاضر رئیس بخش پژوهش برای مرکز علوم و روابط بین الملل در دانشگاه هاروارد است در ادامه این نشست گفت: سوال مطرح این است که ایران تا چه اندازه حاضر است تحریم های بیشتری را تحمل کند و اگر تحریم های جدیدی اعمال شود، پاسخ ایران چه خواهد بود. فکر می کنم در حال حاضر دولت حسن روحانی متعهد است توافق هسته ای سرجای خود باقی بماند. بنابراین، فکر می کنم هرتحریمی هم علیه ایران اعمال شود، دولت ایران از توافق هسته ای خارج نخواهد شد. البته شدت تحریم ها مطرح است. به نظرم، ما می توانیم با کارهایی به فعالیت های غیرهسته ای ایران پاسخ بدهیم.
برای نمونه می‌توانیم اشخاص یا نهادهای ایرانی درگیر در حمایت از تروریسم را تحریم کنیم. این کارها به صورت خودکار به معنای پایان توافق هسته ای نخواهد بود بویژه باتوجه به اینکه ما به ایران و کشورهای عضو گروه پنج بعلاوه یک گفته ایم که ما فقط تحریم های هسته ای ایران را رفع می کنیم و این ازادی عمل را خواهیم داشت که ایران را به علت فعالیت های دیگرش تحریم کنیم. ما تحریم های غیرهسته ای را حفظ کرده ایم و هیچ تعهدی نداده ایم که تحریم های جدیدی در این حوزه ها به علت فعالیتهای دیگر ایران، اعمال نکنیم. با این اوصاف، می‌توان گفت فضایی برای دولت ترامپ وجود دارد که تحریمهای دیگری علیه ایران اعمال کند. منظورم از این سخنان آن است که ریسک‌های بالقوه‌ای هم وجود دارد مبنی براینکه ایران چگونه مقابله به مثل خواهد کرد. ایران می تواند به طیفی از کارهایی نگاه کند که می تواند در مقابله با اقدامات خصمانه ما صورت بدهد اعم از اینکه اقدامات میدانی و هدف قراردادن نیروهای نظامی آمریکایی در عراق باشد یا اینکه شامل اقداماتی در حوزه توافق هسته‌ای باشد ازقبیل محدود کردن بازرسی‌ها یا آزار و اذیت بازرسان یا به چالش کشیدن حدود و ثغور توافق هسته ای. به هرحال، ایران احتمالا کارهایی انجام خواهد داد.
در این صورت، نوعی دور باطل بوجود می آید که در طول گذر زمان سبب از بین رفتن توافق هسته ای خواهد شد. به همین علت است که می گویم توافق هسته ای به علت یک اقدام منفرد ایالات متحده یا ایران از بین نخواهد رفت بلکه سناریوهای بسیار محتمل تری وجود دارد که در مسیر آن، اوضاع سیر قهقرایی خواهد داشت و حرکت در مسیر نوعی گردونه مرگ برای پایان این توافق خواهد بود.
انتهای پیام/
نظر شما