قدس آنلاین - گروه ورزشی - هاشم رسائی فر: جنگ تحمیلی که همان اوایل انقلاب برای کشورعزیزمان ایران حادث شد خیلی از برنامه هایی را که یک انقلاب نوپا و جوان به دنبال آن بود را تحت ثأثیر خود قرار داد و همه برنامه ریزی ها سمت و سوی دفاع رفت. اینکه درست اوایل انقلاب ورزشکاران ما حضور در 2 دوره از رقابت های المپیک را از دست دادند دلیل اصلی اش این است که ورزشکاران پهلوان منش ما دفاع از خاک و مرز و بوم ایران مان را مقدم بر حضور در میدان ورزش می دانستند.

* رشد و تنوع حضور
از زمان پیروزی انقلاب تاکنون ورزشکاران ایرانی در 8 دوره المپیک حضور داشتند. حضوری که به لحاظ نتیجه اگرچه فراز و فرودهایی داشته خصوصا در ادوار نخستین اما نگاهی به کمیت حضور ورزشکارانمان نشان می دهد که تعداد ورزشکاران ایرانی که از 1988 سئول تا 2016 ریو از ایران در المپیک حاضر شدند رشد قابل ملاحظه ای داشته است. ضمن اینکه نباید فراموش کرد اگر چه اوایل ما در چند رشته مشخص در المپیک نماینده داشتیم اما اکنون و در آخرین المپیک(ریو) 63 ورزشکار ما در 14 رشته مختلف حاضر شدند و نام ایران را بلند آوازه نمودند.

* مدال های متعدد
در کنار این رشد کمی به لحاظ مدالی نیز به جز المپیک پکن که افت محسوسی داشتیم در سایر ادوار روند رو به رشدی را شاهد بودیم که این باعث شده جایگاه کاروان ایران در رده بندی توزیع مدالی در پایان المپیک ها بهبود یابد. این رشد قابل توجه حتی در لندن 2012 ما را تا رده هفدهم برترین کشورهای حاضر در المپیک هم ترقی داد. جایگاهی که خیلی از کشورهای مترقی و صاحب ورزش دنیا نیز برای رسیدن به آن تلاش زیادی می کنند.

* سیصد و سی درصد بیشتر طلایی شدیم
قیاس بین 8 دوره المپیکی که ورزشکاران ما قبل از انقلاب در آن حضور داشتند و 8 دوره ای که بعد از انقلاب در جمع المپیکی ها حضور داشتیم به لحاظ تعداد و مرغوبیت مدال نشان می دهد تا قبل از انقلاب در مجموع 29 مدال سهم ورزشکاران ایران شد که از این تعداد فقط و فقط 4 مدال آن طلا بود (چیزی به اندازه 4 طلایی که در المپیک لندن گرفتیم) 10 نقره و 15 برنز هم قبل از انقلاب به دست آمد که با توجه به ارزشی که مدال طلا در المپیک در رده بندی نهایی دارد از درجه اهمیت چندانی برخوردار نیست. اما طی 8 دوره المپیکی که بعد از انقلاب ورزشکاران کشورمان در آن حضور داشتند 13 مدال طلا به گردن ورزشکاران ایرانی آویخته شد که رشدی حدود سیصد و سی درصدی را نسبت به زمان مشابه قبل از انقلاب داشته است. یازده مدال نقره و 14 برنز هم در این 8 دوره به ورزشکاران ایرانی رسیده که تقریبا با قبل از انقلاب برابری می کند با این تفاوت که قبل از انقلاب یک نقره کمتر از بعد از انقلاب توانسته ایم به دست آوریم که این نیز شاخص برتری نسبت به قبل از انقلاب را نشان می دهد.

* سئول اولین ایستگاه بعد از انقلاب
 المپیک 1988 سئول اولین المپیکی بود که ورزشکاران کشورمان بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در آن حاضر شدند. در این دوره کاروان ورزشی کشورمان با 27 ورزشکار راهی سئول شد و با تک مدال نقره عسکری محمدیان در کشتی آزاد به همراه ورزشکاران کشورهای کاستاریکا، شیلی ، سنگال ، جزایرویرجین، جزایرآنتیل ، پرو و اندونزی در رده سی و ششم جدول توزیع مدال ها قرار گرفت. جایگاهی که چندان در خور و شأن ورزش ایران نبود.اما همین که ورزش کشورمان توانست بعد از 8 سال دوری از المپیک، مجدد حضور در معتبرترین میدان رقابت های ورزشی دنیا را تجربه کند دست آورد قابل تحسینی بود.
در المپیک 1992 بارسلون اگر چه عسکری محمدیان مدال دوره قبلش را تکرار کرد و برادران خادم نیز 2 مدال برنز به اندوخته های کاروان ایران افزودند اما کاروان ورزشکاران ایران 8 پله سقوط کرد و چهل و چهارم المپیک شدیم.

* طلای بیست هشت ساله
1996 آتلانتا آمار شرکت کننده های ایران از 40 ورزشکار دوره قبل به 19 نفر کاهش یافت اما یک اتفاق ویژه در این المپیک برای ورزش ایران افتاد آن هم اینکه بعد از 28 سال کاروان ایران در رقابت های المپیک توسط رسول خادم ، صاحب مدال طلا شد و پرچم ایران در خاک دشمن قسم خوده ما یعنی آمریکا برافراشته شد. روندی که تاکنون و در ادوار بعدی المپیک هم ادامه داشته است و هر دوره ورزشکارانی از کشورمان از میدان رقابت در المپیک طلا صید کردند. در آتلانتا کاروان المپیکی کشورمان با یک طلا ، یک نقره و یک برنز چهل و سوم شد و یک پله در جدول رده بندی صعود داشت.

* اولین مدال در رشته ای جز کشتی و وزنه برداری
المپیک سال 2000 برای ورزش ایران المپیکی به یاد ماندنی شد. صید 3 مدال طلا(توسط رضازاده،توکلی و دبیر) که تا آن زمان در کارنامه ورزشکاران المپیکی ایران سابقه نداشت نشان از پیشرفت روز افزون ورزش ایران در دنیا داشت. در سیدنی علاوه بر این مدال آوری ورزشکاران ایران از سیطره کشتی و وزنه برداری خارج شد و با مدال برنز هادی ساعی تکواندو نیز به جمع رشته های مدال آورمان اضافه گردید.تکواندو نیز از سیدنی به بعد پای ثابت رشته های مدال آور ایران در المپیک های بعدی شد. رده بیست و ششمی ایران در پایان المپیک 2000 نشان از ترقی17 پله ای ایران در جدول توزیع مدال ها داشت.
المپیک که به سرزمین خودش رسید و آتن شد میزبان بهترین ورزشکاران دنیا در سال 2004 ، ورزشکاران کشورمان اگرچه مجموع مدالهایشان بیشتر از دوره قبل شد اما با 2 طلا، 2 نقره و 2 برنزی که گرفتیم جایگاه مان در پایان بیست و نهم جدول توزیع مدال ها شد با همان پراکندگی بین رشته های  کشتی ، وزنه برداری و تکواندو.

* ورود آسمان خراش ها
در المپیک 2008 پکن اتفاق خاص و خیلی برجسته ای برای ورزش ایران رخ داد آن هم حضور نماینده ای در رشته های تیمی. بسکتبال ایران بعد از 60 سال المپیکی شد تا جای خالی رشته های تیمی ایران در المپیک بیشتر از این احساس نشود. اگر چه نتیجه ای که در پایان المپیک 2008 برای کاروان ایران رقم خورد اصلا در حد و اندازه های توانایی ورزشکاران ما نبود و با یک طلا و یک برنز و قرار گرفتن در جایگاه پنجاه و یکم جدول توزیع مدال ها شوک بزرگی به ورزش ایران وارد شد.

* لندن اوج اقتدار ورزشکاران ایرانی
شوکی که در پکن به پیکره ورزش ایران وارد شد شاید باعث شد تا نگاه مسؤولان به ورزش عوض شود و با برنامه ریزی بهتری که صورت گرفت برای المپیک 2012 آماده شویم. المپیکی که اتفاقات آن در تاریخ ادوار المپیکی ایران به گونه ای خاص ثبت شد. در لندن 12 مدال توسط ورزشکاران ایران صید شد که از این بین 4 مدال آن رنگش طلایی بود که در طول ادواری که ایران در المپیک حضور داشتیم بی نظیر بوده است.5 مدال نقره به ما رسید که یکی از آنها در مادر رشته ها یعنی دوومیدانی به دست آمد که این خود اتفاقی نادر بود و برای اولین بار رقم خورد و  3 مدال برنز برگردن ورزشکاران مان انداخته شد تا لندن 2012 برای ایران و جایگاه هفدهمی که در پایان نصیبمان شد این اتفاقات را برای کاروان ورزش ایران خاص تر کند.

* ریو و اتفاقات خاصش
ریو هشتمین ایستگاه ورزشکاران ایران بعد از انقلاب در عرصه رقابت های المپیک بود. میدانی که قبل از آن با توجه به سهمیه هایی که ورزشکارانمان به دست آورده بودند پیش بینی می شد رؤیایی تر از لندن برایمان رقم بخورد.حضور بهترین و پر امید ترین کشتی گیران در ترکیب تیم های ملی آزاد و فرنگی این نوید را می داد که کار بزرگی که در لندن انجام شد و 3 مدال طلا فقط از فرنگی نصیب کاروانمان شد اینبار در ریو نیز تکرار شود.

همین پیش بینی هم برای تکواندوکاران مان می شد اما فرنگی و تکواندو در حد و اندازه های خود ظاهر نشدند تا امیدهای مدال آوری ما کم رنگ تر شود. با این وجود در پایان المپیک 2016 ، 3 مدال طلا ، یک نقره و 4 برنز بر گردن ورزشکاران ایران انداخته شد و رتبه کاروان امام رضا(ع) در پایان بیست وپنجم جدول توزیع مدال ها شد. در ریو اتفاق بزرگی برای ورزش ایران افتاد که این المپیک را برای ورزشکاران کشورمان جاودانه نمود. کیمیا علیزاده تکواندوکار ملی پوش بانوی کشورمان توانست اولین مدال المپیک را در تاریخ ورزش بانوان ایران به دست آورد و  تکواندوی بانوان را صاحب یک مدال برنز نماید.

حسن تفتیان در دوومیدانی موفق شد به عنوان اولین دونده سرعت ایران برای نخستین بار راهی نیمه نهایی دوی ۱۰۰ مترالمپیک شود و جعفر مرادی هم از خط پایان دو ماراتن بگذرد.

در شمشیربازی سابر مجتبی عابدینی تا پای کسب مدال پیش رفت که در نهایت  چهارم شد. این هم برای اولین  بار بود که شمشیربازی از ایران موفق شده بود به چنین سطحی از المپیک برسد.

تیراندازی ایران هم در بخش بانوان آن در ریو برای نخستین بار دو فینالیست داشت که در نهایت الهه احمدی و نجمه خدمتی به ترتیب ششم و هشتم شدند.

والیبال نیز که برای اولین بار سهمیه المپیک گرفته بود با تلاشی قابل قبول  در مرحله یک چهارم نهایی از دور رقابت ها کنار رفت تا اولین رشته تیمی ایران باشد که توانسته تا این مرحله از رقابت ها خودش را بالا بکشد.