به گزارش قدس آنلاین به نقل از الف، در این گزارش به قلم ایلان برمان آمده است: ظاهرا، دولت دونالد ترامپ برای یک آشتی تاریخی با روسیه آماده می شود. 
تا اندازه ای، راهبرد این است که میان مشارکت راهبردی دیرینه مسکو و تهران، شکاف انداخته شود. 
این احتمال وجود دارد با مشوق های مناسب بتوان به روسیه تلنگری زد. یک مقام آشنا با مسائل کاخ سفید در این خصوص گفت: مطمئنا بین ایران و روسیه، فاصله می افتد. اما آنچه نامشخص است، این است که ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه در ازای تضعیف این ائتلاف، چه مطالباتی خواهد خواست. 
با این وجود، رئیس جمهوری جدید آمریکا و مشاوران وی به زودی در می یابند که تسریع روند جداسازی ایران و روسیه، کار بسیار مشکلی است.
دهه گذشته، مدرک کافی فراهم کرده مبنی بر اینکه تعهداتی نظامی، سیاسی و اقتصادی که روسیه و جمهوری اسلامی ظرف یک ربع قرن گذشته برقرار کرده اند، به طور چشمگیری انعطاف پذیر است و امروز، دلیلی برای باور این مساله وجود دارد که مشارکت راهبردی بین این دو کشور، محکم تر از همیشه است.
فارین افرز در ادامه نوشت: پوتین در سال 2005 و در کنفرانس امنیتی مونیخ گفت که فروپاشی اتحاد جماهیر شوروری نمایانگر بزرگترین فاجعه ژئوپولیتیکی قرن بیستم بود.
پوتین طی سال های پس از فروپاشی شوروی، یک سیاست خارجی را با محوریت ایجاد مجدد نمونه تعدیل شده ای از گستره نفوذ شوروی سابق دنبال کرده است. 
در بخش نظامی، این به معنای ایجاد یا حمایت از بلوک های امنیتی همچون سازمان پیمان امنیت جمعی و سازمان همکاری شانگهای است که مهار شده کرملین است و برای افزایش اولویت های راهبردی روسیه در صحنه اوراسیا طراحی شده است.
در بخش اقتصادی، پوتین پیشنهاد جایگزینی برای اتحادیه اروپا معروف به اتحادیه اقتصادی اوراسیا را مطرح کرده است. 
اگرچه به نظر نمی رسد این پیشنهاد موفقیت چشمگیری در بر داشته باشد، با این وجود این اتحادیه، ساختاری عملی به شمار می رود. 
این اتحادیه علاوه بر روسیه، مایه مباهات چهار کشور دیگر شامل ارمنستان، بلاروس، قزاقستان و قرقیزستان است و در زمان حاضر افزودن دو کشور دیگر (مغولستان و تاجیکستان) را نیز مورد توجه قرار می دهد.