به گزارش قدس آنلاین، بنیان دیزل یکی از واحدهای صنعتی تبریز در صنعت خودروسازی بود که چندی است به بهانه هایی همچون استهلاک ابنیه، ماشین آلات فرسوده و عدم استاندارد بودن ارتفاع سوله های کارخانه و... تعطیل و تغییر کاربری داده و قرار است جای خود را به یک مجتمع تفریحی – رفاهی بدهد.
شرکت بنیان دیزل تبریز در سال ۱۳۴۸ شمسی تحت لیسانس شرکت درمن انگلستان با هدف مونتاژ موتورهای دیزلی تاسیس گردیده و در ادامه در سال ۱۳۵۵ مونتاژ موتورهای ولوو دیزلی نیز به تولیدات آن اضافه گردید.
در بین سالهای ۱۳۷۵ الی ۱۳۷۸ شمسی با واگذاری کارخانه درمن دیزل و توقف تولیدات این شرکت و همچنین شرایط حاکم در بازار داخل موجب گردید که خطوط تولید کلیه موتورهای دیزلی این شرکت متوقف و از سویی دیگر موتور درمن دیزل نیز به صورت کلی از چرخه تولید خارج گردد. در ادامه شرکت بنیان دیزل نسبت به تولید محدود موتورهای دیزلی ادامه داده و رویکرد اصلی خود را به تولید دیزل ژنراتور و قطعات مورد نیاز سایر کارخانجات خودروئی از قبیل بلوک سیلندر، اکسل و ... تغییر داد.
در نهایت سال ۱۳۸۶ سهام این شرکت از طریق بورس اوراق بهادار واگذار و بخش عمده آن را شــرکت سرمایـه گذاری فولاد گستر کـوثـر خریـداری کرده و از همـان سـال برنامه ریزی دقیقی منطبق بر شرایط محیطی کشور و مدل های مشابه جهانی را برای توسعه و نوسازی ساختار این شرکت از جهات مختلف را در دستور کار خود قرار داد.
در طی همین سالها محدودیت های قانونی ناشی از قرارگرفتن محل کارخانه در بافت شهری از جمله محدودیت های زیست محیطی و قوانین شهری و شهر سازی نیز از عوامل محدود کننده ادامه فعالیت و توسعه در شرکت بنیان دیزل محسوب می گردید.
در نهایت سهامداران این شرکت تصمیم به انتقال بخش تولیدی این مجموعه با رویکردی متفاوت و مبتنی بر تکنولوژی روز دنیا به محل جدیدی در یکی از مناطق صنعتی تبریز گرفتند تا بر اساس آنچه که در سایر کشورهای درحال توسعه صنعتی نیز در حال اجرا می باشد، در راستای توسعه پایدار و رشد و شکوفائی مجدد به منظور تبدیل و استفاده از توان و دارائی های بالقوه و بالفعل را مهیا نماید.
تغییر کاربری کمک به رفع آلودگی هوا
شهاب الدین بی مقدار، نماینده تبریز در مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با خبرنگار قدس آنلاین در حمایت از این تغییر کاربری گفت: این کارخانه به بخش خصوصی واگذار شده و خریدار متعهد شده معادل این کارخانه را در جای دیگری احداث کند و تا جائی که من اطلاع دارم بنیان دیزل با ظرفیت بیشتری در جاده ارومیه در حال تولید موتور بنزینی، تریلی، کامیونت و... است. از این رو تغییر کاربری این کارخانه با شرایط فعلی کار بدی نیست چرا که با خروجش از شهر از آلودگی هوا هم کاسته می شود. به نظر من این کار باید می شد .
وی همچنین افزود: من اول با تخریب بنیان دیزل مخالف بودم، اما بعد از اینکه مالک این کارخانه گفت واحد دیگری در طرف جاده ارومیه احداث می کند متقاعد شدم.
وی همچنین گفت: هم اکنون صنایع بزرگی همچون: کمپرسورسازی، بلبرینگ سازی، لیفتراک سازی و... در تبریز با بحران مواجهند، گفت: انتقال منطقه صنعتی تبریز که اکنون در محدوده شهرداری قرار گرفته به آلودگی هوای تبریز کمک می کند.
خیانت به صنعت آذربایجان
از طرفی برخی مسئولین شهری تبریز با این نوع تغییر کاربری مخالف بوده و معتقدند با اجرای چنین روشهایی به زودی بساط بسیاری از صنایع را باید از تبریز جمع کرد .در همین زمینه شیاری؛ عضو شورای اسلامی شهر تبریز با بیان اینکه تخریب کارخانه بنیان دیزل خیانت به صنعت آذربایجان است، گفت: تاریخ این خیانت آشکار به صنعت استان را ثبت خواهد کرد و تمام کسانی که هم اکنون بی پروا تلاش در نابودی صنعت آذربایجان دارند نامشان در تاریخ ثبت خواهد شد و آیندگان تخریب گران منطقه صنعتی غرب تبریز را خواهند شناخت.
بنیان دیزل قبل از واگذاری به این بخش خصوصی ساختاری دولتی داشت و اگر قرار بر تغییر کاربری و افزایش ارزش افزوده قیمت زمین بود، چرا این افزایش به جای دولت به جیب این فرد خاص برود؟!
وی همچنین با بیان اینکه بر اساس ارزیابی های صورت گرفته ایجاد مجتمع تجاری و رفاهی در قلب واحدهای صنعتی کار اشتباهی است، گفت: تغییر کاربری و تخریب کارخانه بنیان دیزل اگر در راستای سیاست های شورای عالی شهرسازی باشد باید شاهد سونامی تغییر کاربری های دیگر در منطقه صنعتی غرب تبریز باشیم.
تغییر کاربری و استفاده بهینه از منابع
بنیان دیزل که در سال ۱۳۸۶ در جهت اجرای سیاست های خصوصی سازی در کشور به بخش خصوص واگذار شد، در نهایت با اخراج یا انتقال ۴۰۰ کارگر، ساختمان های موجود در محوطه این مجموعه تخریب شد.
احمد علیرضابیگی؛ نماینده تبریز در مجلس که واگذاری بنیان دیزل در دوران مدیریت وی به عنوان استاندار آذربایجان شرقی کلید خورده بود به عنوان موافق تغییر کاربری و تخریب کارخانه بنیان دیزل، با بیان اینکه استفاده بهینه از منابع شرط عقل است، گفت: این نوع تغییر کاربری قبلا هم اتفاق افتاده مثلا بخشی از اراضی تراکتورسازی برای ایجاد واحدهای تجاری تغییر کاربری پیدا کرد و کسی هم اعتراض نکرد.
تبریز برای مدتها حرف اول را در صنعت می زده بعدها دوم شد و الان اوضاع بدتر شده . به نظر من صلاح نیست در این اوضاع بیکاری و نبود شغل به طرف تعطیلی یا تخریب کارخانه ها برویم . الان اولویت اول ما باید اشتغال باشد نه ایجاد فضاهای تفریحی و تجاری و یا فضای سبز و ..
وی افزود: سرمایه گذار یک سری هزینه ها را هم پرداخت کرده و چون خصوصی سازی خریدار بنیان دیزل را متعهد کرده که این صنعت را حفظ کند، اشکالی وجود ندارد. حال نمی دانم آن ها جایی را به عنوان جایگزین بنیان دیزل به سازمان خصوصی سازی معرفی کرده اند یا نه؟ باید این کار با مجوز کمیسیون ماده ۵ و خصوصی سازی انجام شده باشد. اگر این کار با طی مراحل قانونی اتفاق افتاده، چه اشکالی دارد؟
بیگی گفت: وقتی سرمایه گذار هزینه فایده کرده است، زمین بنیان دیزل تبدیل به احسن می شود، فرصت اشتغال حفظ می شود و اگر شرط خصوصی سازی برای حفظ اشتغال واحد صنعتی محقق شده است، تغییر کاربری و تخریب بنیان دیزل چه اشکالی دارد؟ خصوصی سازی شرایطی دارد و اگر این شرایط محقق نشده، این سازمان می تواند معامله را فسخ کند و مدعی شود.
اشتغال، اولویت اول
دکتر علیرضا منادی سفیدان؛ نماینده سابق تبریز در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با قدس آنلاین به عنوان یکی از مخالفان تخریب کارخانه بنیان دیزل گفت: تبریز از گذشته های دور محور صنعت بوده و بنیان دیزل هم از صنایع مهم تبریز محسوب می شده است. واقعیت این است که ما نباید صورت مسئله را پاک کنیم . تبریز برای مدتها حرف اول را در صنعت می زده بعدها دوم شد و الان اوضاع بدتر شده . به نظر من صلاح نیست در این اوضاع بیکاری و نبود شغل به طرف تعطیلی یا تخریب کارخانه ها برویم . الان اولویت اول ما باید اشتغال باشد نه ایجاد فضاهای تفریحی و تجاری و یا فضای سبز و ...از این رو مسئولین باید بنشینند و در این باره و یا موارد مشابه تصمیمات درست بگیرند تا بدعتی در این زمینه ایجاد نشود.
ایجاد برج در منطقه صنعتی توجیه ندارد
حقیقت آن است که صنایع در برخی مناطق به عنوان سمبل آن منطقه مایه امید و دلگرمی نیروی انسانی اعم از کارگران و متخصصان است و حذف فیزیکی آن صنایع به نوعی مایه سرخوردگی در آنها می شود.
ابوالفتح ابراهیمی؛ نائب رئیس اول اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تبریز در واکنش به تخریب بنیان دیزل و حذف فیزیکی این کارخانه با بیان اینکه واقعاً کار درستی در تغییر کاربری بنیان دیزل انجام نگرفته است، می گوید: کسانی که مالک کارخانه های شهر اولین ها می شوند، باید در راستای حفظ اصالت و توسعه آنها تلاش کنند.
واقعیت این است درباره صنایعی که سمبل تبریز هستند باید با احتیاط کامل عمل کرد. شاید بتوان در زمین بنیان دیزل یک برج بسیار عالی ساخت، اما نه در آنجا، بلکه جاهای خالی زیادی در تبریز داریم. این ها از خطوط قرمزی هست که باید خودمان رعایت کنیم تا این بدعت ایجاد نشود که بله می توان کارخانه ها را هم تغییر کاربری داد و برج سازی کرد و پاساژ ساخت؛ اساساً چنین چیزهایی در منطقه کاملا صنعتی غرب تبریز توجیه ندارد.
از این رو چنین کارهایی نه تنها اشتغال و صنعت به مخاطره می افتد بلکه باعث ایجاد روحیه سرخوردگی بین نیروهای انسانی متخصص می شود.
همانطور که دیدیم درباره تخریب و تغییر کاربری بنیان دیزل اختلاف نظرهای عمیقی وجود دارد و این اختلاف نظرها درحالی مطرح می شود که بسیاری از فعالان صنعتی و مسدولا استانی بر این باورند که تغییر کاربری صنایع بزرگ و مادر گونه و انتقال آن در شرایط اقتصادی کنونی به معنی تعطیلی و حذف زمینه های توسعه صنعتی در آن منطقه است و آثارش برای همیشه در تاریخ صنعت کشور باقی خواهد ماند.
نظر شما