به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایسنا، بهروز یاراحمدی اظهار کرد: افزودن آب اکسیژنه به شیر باعث کند شدن رشد باکتری‌های شیر شده و ترش شدن آن را به تعویق می‌اندازد، برای همین افرد سودجو از این موضوع برای بالا بردن عمر شیر خام استفاده می‌کنند.

وی اضافه کرد: همچنین فرمالین جزء مواد بازدارنده رشد میکروب‌ها است که می‌توان شیر را برای مدت طولانی نگه دارد.

یاراحمدی از دیگر مواد افزودنی به شیر را نشاسته عنوان کرد و افزود: برای اینکه شیر رقیقی شده به سادگی تشخیص داده نشود، افراد متقلب مقداری نشاسته به شیر اضافه می‌کنند، به نحوی که غلظت آن در حد طبیعی باشد.

عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان ادامه داد: افزودن نمک به شیر خام نیز به منظور پنهان کردن آب اضافی انجام می‌شود. افزایش محلول نمک بر ماده خشک تأثیر ناچیزی دارد اما نمک باعث کاهش محسوس نقطه انجماد خواهد شد و آب اضافی را می‌پوشاند.

وی با بیان اینکه افزایش شکر به منظور پنهان کردن آب اضافی و افزایش مواد جامد غیرچربی در شیر است، گفت: همچنین افزایش اوره به منظور افزایش مواد جامد غیرچربی در شیر است.

یاراحمدی خاطرنشان کرد: در پاره‌ای از دامداری‌ها به جای جوش شیرین مقداری کرومات و بی‌کرومات پتاسیم به شیر فاسد و ترش اضافه می‌کنند تا از لخته شدن آن طی فرآیند حرارتی جلوگیری شود.

عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان با بیان اینکه اسید سالسیلیک و اسید بنزوئیک به عنوان نگه دارنده به شیر افزوده می‌شود، افزود: همچنین دترجنت به عنوان خنثی کننده اسیدیته اضافه می‌شود.

وی بیان کرد: با گرفتن بعد جوش، اگر اختلاف اسیدیته قبل و بعد جوش بیشتر از یک درجه دورنیک باشد و اسیدیته بعد جوش بالاتر از اسیدیته قبل جوش باشد، شیر واجد دترجنت است.

یاراحمدی یادآور شد: پودر شیرخشک بدون چربی نیز ممکن است برای افزایش ماده خشک شیر به آن اضافه شده باشد و آب پنیر وزن مخصوص شیر را پایین می‌آورد.