به گزارش قدس آنلاین به نقل از المانیتور، ایران و ترکیه صدها سال است که پس از معاهده قصر شیرین در سال 1639 در کنار یکدیگر به صورت صلح آمیز زندگی کرده و اجازه نداده‌اند رقابت‌های منطقه‌ای و کشمکش‌های سیاسی روی روابط اقتصادی و تجاری آن‌ها تأثیر بگذارد. هر دو طرف به ویژه دریافته‌اند که در روابط‌شان از خطوط حساس عبور نکنند، اما تنش‌های سیاسی ناشی از جنگ داخلی سوریه این درک مشترک را از بین برده و اکنون روابط اقتصادی نیز مورد تهدید هستند.

المانیتور در ادامه با اشاره به لفاظی‌های اخیر رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه و مولود چاووش اوغلو وزیر امور خارجه این کشور علیه ایران گزارش داد: به نظر می‌آید که ترکیه گاهی اوقات در حال آسیب زدن به خودش است و این اقدامات نیز خسارات اقتصادی زیادی را به همراه داشته است. مقامات ترکیه در این اظهارات خود ایران را به تفرقه‌افکنی در عراق و سوریه متهم و تاکید کردند که این اقدامات باید متوقف شود. تعجبی ندارد که ایران از این اتهامات خشمگین شد.

بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در پاسخ گفت: کشوری که خود از تروریسم و گروه‌های تروریستی حمایت می‌کند، موجب ایجاد خونریزی می‌شود و مسیر تنش و بی‌ثباتی را در منطقه هدایت می‌کند، نمی‌تواند با متهم کردن دیگران از مسئولیت خود فرار کند.

این تنش‌ها روی مجمع تجاری ایران – ترکیه که قرار بود 25 فوریه در تهران برگزار شود سایه افکند. قرار بود وزیر اقتصاد ترکیه در این گردهمایی شرکت کند اما به دلیل اختلافات میان دوکشور سفرش را لغو کرد و برگزاری گردهمایی به تعویق افتاد و هنوز تاریخ دیگری برای آن تعیین نشده است. بازرگانان ترک در انتظار برگزاری چنین همایشی  بودند تا بتوانند فرصت های تجاری در بخش انرژی، پتروشیمی، معدن، ساخت‌وساز، صادرات، لجستیک و گردشگری پس از تحریم‌های ایران استفاده کنند. هیئت روابط اقتصادی خارجی ترکیه اعلام کرده است که این همایش برای افزایش سطح تجارت میان دو کشور تا سالانه 30 میلیارد دلار طی دو سال آینده بسیار ضروری و کلیدی است.

به گزارش  المانیتور، برای درک ریشه اختلاف میان ایران و ترکیه باید بیش از هر چیز به این نکته توجه داشت که آنکارا به دنبال کسی است تا وی را به دلیل فجایع سوره و کاهش نفوذ خود در عراق سرزنش کند و مقصر بداند. مقامات ترکیه تلاش می‌کنند تا این وضعیت را این‌گونه توجیه کنندکه اگر نفوذ ایران نبود، آن‌ها به موفقیت دست می‌یافتند. اما به سه دلیل دیگر نیز برای افزایش این تنش‌ها وجود دارد.

اول این‌که ترکیه نیاز فوری به پول کشورهای حاشیه خلیج فارس دارد تا کمبود خودرا در صندوق بازار جبران کند. آنکارا امیدوار است با اتخاذ موضعی ضد ایرانی،روابط خود را با عربستان سعودی که علیه شیعه است و با دیگر کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس تقویت کند تا برایش سودمند باشد.

دوم این‌که آنکارا حین تلاش برای یافتن بازاری برای صنعت دفاعی خود دریافته است که کشورهای حاشیه خلیج فارس دست و دلبازانه برای تجهیز نظامی‌شان هزینه می‌کنند. از این رو طراحان اصلی سیاست‌های آنکارا تلاش می‌کنند تا یک ایران‌هراسی اغراق‌آمیز در منطقه ایجاد و کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس را به خرید تسلیحات ترکیه ترغیب کنند.

المانیتور در ادامه گزارش خود به یادداشت‌های برخی رسانه‌های ترک زبان در هفته‌های اخیرا شاره کرده است که در تمامی آن‌ها تلاش شده درباره وجود تهدیدات در منطقه و لزوم دفاع از خود کشورهای منطقه در برابر آن‌ها تاکید شود.

دلیل سوم نیز این است که ترکیه به شدت تمایل دارد با دولت جدید آمریکا طرح دوستی بریزد و کشورهای حاشیه خلیج فارس از این‌که ترامپ رییس جمهور آمریکا ایران را هدف قرار داده است، مشعوف هستند. این همان چیزی است که اردوغان به آن چشم دوخته است.