قدس آنلاین - در شهریورماه ۹۳، وقتی رییس جمهور  فرانسوا اولاند- به همراه خود امانوئل مکرون ۳۶ ساله را در جایگاه وزیر اقتصاد به کابینه برد، شاید کمتر کسی فکر می کرد، در کمتر از سه سال این دولتمرد جوان به پدیده دنیای سیاست در کشورش تبدیل شود و نام خودش را به عنوان یکی از دو بخت اصلی انتخابات ریاست جمهوری بر سر زبان ها بیندازد. 

بانکدار جوان که تا پیش از وزیر شدن  در یک بانک‌ بزرگ فرانسه کار می کرد، پس از چندی و درپی استعفا از وزارت اقتصاد، هم اعتراض خودش را به سیاست‌های اولاند نشان داد و هم نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. او که در فن خطابه، یک چیره دست است، جنبش سیاسی ای با نام "جلو" راه اندازی کرد تا با زبان بی زبانی به افکار عمومی کشورش بگوید، برنامه های بزرگی در سر دارد. پس از آن - در واپسین روزهای آبان امسال- بود که با شعار "برداشتن دیوارها" در جمع هوادارانش در شهر لیون کمپین انتخاباتی اش را شروع کرد.

قانون ماکرون

درباره اش نوشته اند: ماکرون یک دانشجوی نابغه بوده که یک سرمایه‌گذار موفق شده است. او پیش از اینکه وزیر شود، مشاور اقتصادی فرانسوا اولاند بود. ماکرون در زمان وزارتش یک طرح اصلاحات اقتصادی داد که به «قانون ماکرون» معروف شد. قانون ماکرون، یک لایحه‌ اصلاحاتی بود که به فروشگاه‌ها اجازه می داد یکشنبه‌ها باز باشند و به موجب آن، از برخی بخش‌های صنعتی مقررات زدایی شد. در زندگی شخصی اش هم یک نکته جالب به چشم می خورد. همسر آقای ماکرون، ۲۴ سال از خودش بزرگتر است و آن ها سه فرزند دارند که هر سه مربوط به همسر او هستند.

خارج از سیستم؟ ...

ژان مارک سیلوستر- سردبیر سایت خبری آتلانتیکو- در مقاله ای درباره ماکرون می نویسد: ماکرون از نظر فکری، نامزد خارج از سیستم به حساب می آید. او نامزد حزبی نیست. او در سخنرانی هایش از مدرنیته، انقلاب دیجیتال، اروپا و ارتباط با جهان سخن می گوید. الگوی اقتصادی او اقتصاد لیبرال است و شعار اشتغال سرمی دهد.

ماکرون و بانک روچیلد

پیشینه حرفه ای ماکرون در ارتباط وی با جامعه یهودیان مؤثر بوده است. ماکرون در بانک روچیلد کار می کرده و مدیر بوده است. دایره المعارف بریتانیکا روچیلدها را چنین معرفی می کند:  مشهورترین خانواده بانکدار سراسر اروپا که نام آنها مترادف با ثروت افسانه‌ای بوده است. این خاندان آلمانی تبار و یهودی اشکنازی هستند. بنابراین برخاستن و برکشیدن وی از بانک روچیلد به سوی نوک هرم دنیای سیاست، می تواند معنادار باشد.

درباره اسراییل

آگاهی از رویکرد ماکرون نسبت به مساله اسراییل می تواند برای مخاطبان ایرانی جالب باشد. بر خلاف مارین لوپن-نامزد راستگرا- که گفته است، همه افراد دارای دو ملیت فرانسه- اسرائیلی باید یکی از این دو ملیت را انتخاب کنند، ماکرون اما در سفر رسمی اش به اسرائیل در سپتامبر ۲۰۱۵ اعلام کرد: زندگی در اسرائیل به معنای قطع ارتباط با زادگاه شهروندان یهودی فرانسه نیست. او افزود: افراد دارای دو ملیت فرانسه- اسرائیلی دارای دو فرهنگ هستند که باید آن را عزیز بدارند. همچنین فراموش نکنیم ماکرون مخالف جنبش ضد اسرائیلی BDS (منع خرید کالاهای اسرائیلی برای رویارویی با سیاست‌های اشغالگرایانه) است. هرچند ماکرون در سفر- چندی پیش اش- به لبنان گفت که در منطقه به راه حل " دو کشور" اعتقاد دارد.

محبوب رسانه‌های غربی

رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا و انگلیس که از نزدیک کارزار انتخاباتی فرانسه را رصد می کنند، امانوئل ماکرون را تنها نامزد انتخابات ریاست جمهوری پیش رو در این کشور می نامند که می تواند ناجی فرانسه و اروپا باشد.

اما چه چیز ماکرون برای رسانه های آن سوی آتلانتیک جالب است؟

نشریه آمریکایی فارِن پالیسی، ماکرون را سیاستمدار انگلیسی زبان معرفی می کند و می نویسد: برنامه اقتصادی ماکرون -با رویکرد به شدت لیبرال- به آرمان‌های آمریکا نزدیک است و از  گفت و گوهای کلاسیک فرانسوی فاصله دارد. روزنامه فایننشال تایمز نیز ماکرون را نامزد نوگرا می نامد و به نظر می رسد، پافشاری ماکرون بر اصول بازار مشترک، پول واحد و اعتماد راسخ به اروپا به مذاق این روزنامه، خوش آمده است. فایننشال تایمز در مقاله‌ دیگری انتخاب ماکرون را سدی در برابر موج پوپولیستی در اروپا می داند. وال استریت ژورنال رویکرد ماکرون را درباره ۳۵ ساعت کاری در هفته می ستاید و می نویسد: ماکرون با حمله به دیدگاه های سنتی جامعه فرانسوی مورد توجه آمریکا قرار گرفته است. فارن پالیسی در ادامه ماکرون را با باراک اوباما مقایسه می کند و او را را زمینه ساز تغییر در فرانسه نام می دهد.

پاچه خواری ترامپ

در نخستین روزهای بهمن ماه امسال بود که پس از آن که ترزا می- نخست وزیر انگلیس- به دیدار ترامپ در کاخ سفید شتافت، آقای ماکرون زبان به انتقاد گشود و -با صراحت- گفت: خانم ترزا می، چاپلوسی ترامپ را می‌کند. او واشنگتن را برای رهبری جهان بدون صلاحیت دانست و افزود: بریتانیا با اروپا در حال آرامش بود... اما اکنون دولت «برده» شده است.

دیوار ستیز

ماکرون در سخنرانی‌ها آشکارا به ترامپ می تازد و همین چندی پیش به کنایه گفت: در برنامه‌هایش هیچ «دیواری» وجود نخواهد داشت. اشاره ماکرون به برنامه ترامپ برای ساخت دیوار مرزی مکزیک و آمریکا بود.

اعتراف بزرگ

ماکرون یک بار دیگر نیز -درست و حسابی- خبرساز شد. آن جا که در سخنان جنجال برانگیز اعتراف کرد، استعمار کردن الجزایر از سوی کشورش-فرانسه- در سالهای ۱۸۳۰ تا ۱۹۶۲ "جنایت علیه بشریت" بوده است. به گزارش هافینگتون پست، او که با شبکه ماهواره ای "الشروق نیوز" گفت و گو می کرد، گفت:  ما باید از کسانی که در حقشان این اقدامات انجام شد، عذرخواهی کنیم. وی البته برای این که بخش دیگری از مخاطبانش را از خودش راضی نگه دارد، افزود: اما همه چیز را نمی توان پاک کرد و این فرانسه بود که قانون حقوق بشر را به الجزایر منتقل کرد.

دوئل نهایی

جوان‌ترین نامزد انتخابات ماه می (اردیبهشت) فرانسه، این روزها بخت پیروزی‌اش افزایش یافته است. پس از آن که شایعات بر سر رسوایی مالی همسر فرانسوا فیون- یکی از نامزدهای انتخابات- بالا گرفت و هنگامی پارلمان اروپا مصونیت پارلمانی خانم لوپن- نامزد راستگرا و رقیب دیگر- را لغو کرد، اکنون ماکرون بخت نخست راه‌یابی به کاخ الیزه است. برخی نظرسنجی‌های می گویند، تنها نامزدی که می تواند لوپن را شکست دهد، امانوئل ماکرون است. با این همه، باید منتظر ماند و دید، ماکرون ۳۹ ساله که از سوی برخی رسانه ها «مرد کامل» لقب گرفته است، در انتخابات پیش رو چه می کند؟

صابون آسانژ به تن او هم می خورد؟

این خبر را هم از قلم نیندازیم که همین چندی پیش، جولیان آسانژ- بنیانگذار رسانه اینترنتی افشاگر ‏ویکی لیکس- به روزنامه روسی ایزوستیا گفت، افشاگری هایی در ایمیل های هیلاری کلینتون درباره «امانوئل ماکرون وجود دارد. به گزارش خبرگزاری اسپوتنیک، آسانژ می گوید: جهان با شور و شوق و با بی صبری منتظر انتشار این اطلاعات است!