به گزارش قدس آنلاین، کنترل حوادث در چهارشنبه آخر سال بستگی به این دارد که جامعه چقدر پذیرای توصیه‌های آتش نشانی در راستای کاهش اتفاقات ناگوار است.

آتشپاد سوم مهدی رضایی در این رابطه به خبرنگار ما اظهار داشت: سال گذشته، شاهد حوادث تلخی از سوختگی‌های شدید گرفته تا قطعی دست شاهد بودیم، اما متأسفانه تا وقتی مردم احساس کنند که خودشان مبرا از حوادث هستند، قدمی در راستای کاهش اتفاقات چهارشنبه سوری برداشته نمی‌شود.

او تأکید کرد: برای کاهش این اتفاقات باید همه ارگان‌های مرتبط به وظایف خود در چهارشنبه آخر سال متعهد باشند، اما این اطلاع رسانی و تعهد به کار ارگان‌ها زمانی نتیجه بخش است که مردم به توصیه‌های ایمنی توجه کنند.

وی بیان داشت: مردم توجه داشته باشند که شهر مشهد به لحاظ شهرسازی به گونه‌ای است که استفاده از تجهیزات آتش‌نشانی در تمام شهر و مناطق مختلف آن ممکن نیست.

او در این خصوص به منطقه ثامن اشاره و تأکید کرد: بزرگ‌ترین مشکل ما در خصوص امدادرسانی در مشهد، وضعیت شهری است.

وی خاطر نشان کرد: ساختار سیستم شهری ما بخصوص منطقه ثامن در صورت بروز حادثه به گونه‌ای است که آتش نشانی قادر نخواهد بود از نردبان امداد رسانی ۵۶ متری و ۶۵ متری استفاده کند.

وی افزود: در کوچه‌های خیابان امام رضا(ع) هتل آپارتمان‌های چندین طبقه به گونه‌ای بالا رفته‌اند که در هر کدام از آن‌ها چندین هزار زائر امام رضا ساکن هستند، در حالی که در صورت بروز حادثه، کوچه‌های این منطقه حتی قابلیت ورود خودروهای کوچک و سبک را به برای امدادرسانی ندارند.

وی یادآور شد: البته امکانات آتش‌نشانی به روز است، اما با این حال آنچه مانع امداد رسانی مطلوب می‌شود، کمبود امکانات نیست، بلکه نوع ساختار شهری است.

وی همچنین ادامه داد: آتش‌نشانی درخواست تجهیزات به روز تری را داده که چنانچه مهیا شود، برخی مشکلات ما در خصوص امداد رسانی که مربوط به ساختار شهری است، برطرف می‌شود.

او با تأکید بر تلاش نیروهای آتش‌نشانی در عملیات‌ها تصریح کرد: با اینکه همواره تأکید ما بر این است که نیروها برای امداد رسانی اول مراقب ایمنی خودشان باشند، ولی در مأموریت‌ها گاه با اتفاقات غیر قابل پیش بینی روبه رو می‌شویم که منجر به آسیب رسانی به همکاران‌مان می‌شود.

او از اینکه در صورت بروز حوادث سخت نیروهای آتش‌نشانی مورد توجه قرار می‌گیرند، ابراز تأسف کرد و گفت: وقتی اتفاقی برای آتش‌نشان‌ها می‌افتد، روزها و هفته‌های اول برنامه‌های کلانی برای حمایت از آتش‌نشان‌ها برنامه‌ریزی می‌شود، اما همواره استمرار آن‌ها در پرده‌ای از ابهام است، در حالی که اگر قرار است، تجهیزات یا بودجه‌ای برای آتش نشان‌ها در نظر گرفته شود یا اهمیتی به بحث ایمنی بدهند، باید برای رسیدن به نتیجه مطلوب در کوتاه‌ترین زمان عملیاتی شود.