به گزارش«قدس آنلاین»؛ «هوشنگ توکلی» گفت: در دهه چهل زمانیکه وارد عرصه بازیگری شدم باید از میان چند گزینه یکی را برای ادامه فعالیت انتخاب می‌کردم. طبیعتا برای رسیدن به این صدا و بیانی که الان دارم و مردم می‌پذیرند چندین سال زحمت کشیدم.

وی ادامه داد: اما در همین رابطه اگر می‌خواستم وارد کار صداپیشگی و گویندگی شوم، به بازیگری ام لطمه می زد و به همین خاطر هیچوقت وارد این عرصه نشدم. همیشه دعوت به همکاری هم داشتم اما نرفتم.برخلاف بسیاری از افراد که می‌گویند بازیگری و گویندگی مکمل یکدیگرند، معتقدم گویندگی حرفه مستقلی است و اگر این دو بخواهند با یکدیگر تلفیق شوند، نتیجه خوبی نخواهند داشت.

این بازیگر در ادامه بیان داشت: بازیگری فقط صدا نیست، بلکه مجموعه‌ای از حالات، حرکات و صداهایی است که باید خود را نشان دهد. اما اگر فردی بخواهد نمایشنامه‌ای رادیویی بازی کند باید تمام بازی و احساس خود را در صدایش بیاورد تا بتواند با شنونده ارتباط برقرار کند. این موضوع در طولانی مدت به یک ویژگی بازیگر رادیویی تبدیل می‌شود. اما اگر همین بازیگر رادیو را روی صحنه و جلوی دوربین بیاورید، بسیار مشکل می‌توان با او کار کرد. دوبله و گویندگی به خلاقیت بازیگر برای ایفای نقش لطمه می‌زند و به همین خاطر است که در این سالها همیشه از فعالیت در دوبله دوری کردم. صدا بازیگر را از بازیگری دور می‌کند و فردی که به سمت گویندگی برود، از حضور روی صحنه جا می‌ماند.

این بازیگر درباره بازیگرانی که دوبله هم انجام می‌دهند نیز گفت: آنها هم نمی توانند در این دو کار به صورت همزمان موفق ظاهر شوند. مگر اینکه از نسل‌های قدیمی بازیگری باشند مثل ثریا قاسمی و فریده سپاه منصور (همسرم) که با بازیگری آغاز کرد و بعد دوبله هم انجام داد،‌ این افراد جزو استثناها هستند. همسرم در مواقعی جای صدای خودشان دوبله کردند.

وی درباره اینکه تا به حال هیچگاه برای رفتن به سمت دوبله وسوسه نشدید، گفت: همیشه این وسوسه در وجودم هست، اما همیشه هم از این ماجرا پرهیز می‌کنم، چراکه برایم اهمیت دارد و توانایی‌ام را در جهت بازیگری صرف به کار می‌گیرم.

بازیگر «قفسی برای پرواز» با اشاره به فعالیت‌های این روزهایش نیز بیان داشت: مدتی است که روی غزلیات حافظ کار می‌کنم و قصد دارم تا آنها تمامی غزلیات را در قالب آلبوم موسیقی و با صدای خودم روانه بازار کنم. خواندن ایت غزلیات کار ساده‌ای نیست و مدتی است که مشغول تمرین هستم. در حال حاضر مرحله تولید را خودم پیش می‌برم و هر زمان آماده شد به دنبال سرمایه گذار می‌گردم.

وی درباره ایام نوروز و فعالیت‌هایی که در این ایام دارد افزود: در این دوسال اخیر تمام فرصتم معطوف به «آرام می‌گیریم» بود و فرصت نکردم تا به کار دیگری بپردازم. بسیاری از کارهایم عقب افتاده‌اند که یکی از آنها نمایشی به کارگردانی خودم است و فکر می‌کنم در ایام نوروز بتوانم به خوبی و با فراغ بال به تمرین‌های این نمایش بپردازم. داستان این نمایش به شرایط زمانه ما نزدیک است و از اواخر اسفندماه تمرین‌هایی را با بازیگران اصلی آغاز کردیم. قرار بود یکی از نقش‌های حساس را مرحوم حسن جوهرچی بازی کند و با اینکه بیمار بود انگیزه فراوانی برای بازی در این نقش پیدا کرده بود. در هر صورت اگر برنامه‌ریزی‌هایمان طبق روال پیش رود،‌ اردیبهشت ماه در تئاتر شهر اجرا خواهیم داشت.

بازیگر «روزگار قریب» ادامه داد: خانواده و اقوام مدتی است که از هم دور شدند و معمولا همه دید و بازدیدها در سه روز ابتدایی نوروز انجام می‌شود. من هم در این ایام سعی دارم تا بیشتر استراحت کنم تا از حس و حال و فضای «آرام می‌گیریم» و شخصیت ابراهیم فاصله بگیرم.

وی درباره حضور در سریال مناسبتی نیز گفت: اگر این سریال‌های پیشنهادی ویژگی‌هایی که در نظرم هست را داشته باشند حتما قبول خواهم کرد. این هم بخشی از فعالیت‌های کاری است. اگر استخوان بندی یک اثر درست باشد، وقتی یک بازیگر آن را بخواند به مناسب و درست بودن آن پی ببرد و بفهمد که به مردم و جامعه احترام می‌گذارد، مسائل بومی را مطرح می‌کند که ایجاد دشمنی و تضاد نمی‌شود و هم اینکه روابط دوستانه را تامیم می‌بخشد و به سمت بهتر شدن سوق می‌دهد،‌ ما هم به کیفیت آن پی برده و در آنها ظاهر می‌شویم.

توکلی با اشاره به ماندگاری سریال «زیر تیغ» نیز بیان داشت: دلیل اولش این بود که متن بسیار خوبی داشت. نویسنده این سریال با روابط اجتماعی آنهم به این شکل به خوبی آشنا بود و تا قبل از آن تجربه اینچنینی داشت. از طرفی متنی را طراحی و نوشته بود که قابلیت‌های به خصوص و قابل ارائه زیادی داشت و همچنین از ترکیب بسیار خوبی در انتخاب بازیگران بهره می‌برد. تقریبا همه شخصیت‌ها به خوبی سر جای خودشان قرار گرفته بودند و همه اینها دست به دست هم دادند تا این سریال ماندگار شد. در کل اگر ترکیب‌بندی یک سریال درست باشد، مخاطب شخصیت‌ها را به راحتی باور می‌کند. البته در این میان نباید کارگردانی خوب آقای هنرمند و تاثیر گروهی بچه‌ها و عوامل را در ماندگاری این سریال از یاد برد.