اختصاصی قدس آنلاین- امیر قدیمی‌نژاد رئیس اتحادیه بنکداران پارچه، درباره اولویت تولید و اشتغال در سال جاری به قدس آنلاین گفت: محصول نهایی در صنعت نساجی پارچه و پوشاک است که با توجه به اینکه تعرفه واردات پوشاک کاهش یافته و ارائه مجوز به برندهای خارجی افزایش داشته است قطعا صنعت نساجی زیر سوال رفته و این صنعت با رکود کامل مواجه شده است.

وی با اشاره به سخنان رهبر معظم انقلاب در آغاز سال جدید درباره حرمت ورود کالاهای خارجی که مشابه داخلی دارند افزود: امروز بخشی از نیاز کشور در داخل تولید می شود اما مقداری از نیاز کشور از طریق واردات از سایر کشورها تامین می شود به عبارتی کارخانه های ما توانایی تولید این کالاها را دارند اما چون دستگاه ها و تکنولوژی مورد استفاده در کارخانه های ما قدیمی هستند تولید برخی از این کالاها با قیمت تمام شده بالایی مواجه است.

قدیمی نژاد اظهار داشت: از آنجا که هزینه های تولید و قیمت تمام شده کالا در کشور ما بالا است خیلی ها به جای تولید در داخل کشور به واردات این کالاها تمایل دارند لذا اگر هزینه های تولید در کشور کاهش یابد موضوع قاچاق و واردات به طور خودکار حل می شود. این فعال صنفی با اذعان به اهمیت قیمت در کنار کیفیت برای خریداران کالا تصریح کرد: بالاخره مردم در خرید کالاها به نرخ و کیفیت آن کالا توجه می کنند که متاسفانه این موضوع باعث شده تولید داخلی روز به روز ضعیف تر شود.

رئیس اتحادیه بنکداران پارچه با اشاره به تامین زیر ۵۰ درصدی نیاز داخلی کشور از سوی صنعت نساجی بیان کرد: صنعت نساجی امروز تامین کننده کمتر از ۵۰ درصد نیاز داخلی کشور است در حالیکه اگر کارخانه های ما به جای یک شیفت تولید  دو تا سه شیفت کار کنند می توانیم جوابگوی کامل نیاز داخل کشور باشیم.

وی با تاکید بر نبود برخی دستگاه های روز در داخل کشور به قدس آنلاین گفت: برای مثال در قسمت فاستونی جات برای تولید کت و شلوار یا در قسمت پارچه های نازک و حریر، ما به دستگاه به روزی نیاز داریم که توانایی بافت نخ نازک را داشته باشد. که متاسفانه دستگاه های موجود ما توان انجام این کار را نداشته و اکثر کارخانه ها و دستگاه های ما به روز نیستند که به همین دلیل مشکلاتی در تولید برخی از محصولات مورد نیاز به وجود می آید.

قدیمی نژاد تصریح کرد: ضمن اینکه به واسطه عدم حمایت از تولید از سوی دولت، انگیزه ای برای سرمایه گذاری و خرید دستگاه های به روز در میان تولید کنندگان وجود ندارد، وگرنه در صورت انجام سرمایه گذاری و به روز کردن دستگاه های مورد نیاز  می توان همه مایحتاج کشور را در داخل تامین کرد.

این فعال اقتصادی اظهار داشت: البته اگر بگوییم ورود پارچه به کشور ممنوع است آن وقت به پارچه های موجود در داخل کشور هجوم آورده می شود در حالیکه به واسطه تعداد ناکافی دستگاه های ما برای تولید مواد نساجی و پارچه و به روز نبودن آن ها این کار در حال حاضر شدنی نیست. وی با اشاره به سودهای بانکی ۱۸ درصدی بانک ها که در واقعیت بیشتر از ۲۰ درصد است افزود: باید اذعان داشت در چرخه تولید این صنعت مثلا  ریسندگی (تبدیل الیاف به نخ) و نساجی (تبدیل نخ به پارچه) همه وابسته به نظام تسهیلات بانکی بوده و بدون حمایت بانک ها قادر به تولید نیستند.

وی در پاسخ به این سوال که مگر تسهیلات ۴ درصدی به تولید تعلق نمی گیرد اظهار داشت: این صرفا یک شعار است. باید بررسی شود که این تسهیلات به دست چه کسانی می رسد؟ قدیمی نژآد گفت: من تولید کننده پوشاکی را سراغ داشتم که ۱۰ میلیون تومان وام گرفته بود که ۳ میلیون تومان آن را نیز بانک مسدود کرده بود یعنی ۱۸ درصد سود تسهیلات به علاوه ۳ میلیون تومان رقم این تسهیلات یعنی ۳۳ درصد که تقریبا همان نرخ سود ۲۴ درصدی است.  

رئیس اتحادیه بنکداران پارچه در خاتمه خاطرنشان کرد: قصد بانک ها از ارائه تسهیلات به نوعی درآمدزایی است. در حالیکه بانک ها در همه جای دنیا به کمک اقتصاد می آیند تا اقتصاد و تولید گسترش پیدا کند اما این موضوع در کشور ما برعکس است و در واقع همه اصناف و کارگاه ها برای بانک ها کار می کنند.