قدس آنلاین - تسلط به زبان خارجی مهمترین پل ارتباطی بین راهنمایان گردشگری با توریست ها محسوب می شود. پلی که این روزها خیلی مستحکم نیست و بشدت نیاز به تقویت دارد. در واقع از ۷ هزار نفری که از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، کارت راهنمای تور گردشگری دریافت کرده اند فقط تعداد کمی از آن ها مسلّط به یکی از زبان های زنده دنیا هستند و براحتی می توانند با گردشگران خارجی ارتباط برقرار کنند و به آنان درباره میراث طبیعی و فرهنگی کشورمان اطلاعات  بدهند و رضایت شان را جلب کنند.   

فقط ۳۰۰ نفر حرفه ای اند!

ابراهیم پور فرج رئیس هیات مدیره جامعه تورگردانان ایران در این خصوص به" قدس" می گوید:راهنمایان تورهای گردشگری در ایران برغم داشتن مهارت کافی، در دانش زبان انگلیسی یا دیگر زبان های زنده دنیا بسیار ضعیف هستند.

در واقع از مجموع کسانی که برای آن ها کارت لیدری صادر شده حدود ۳۰۰ نفر مسلّط به زبان خارجی هستند و می توان آن ها را حرفه ای و قابل اعتماد دانست.

وی با اشاره به این که در حال حاضر راهنمای  مسلط به زبان های چینی و روسی، ایتالیایی، ژاپنی، آلمانی و فرانسوی  بسیار کم داریم، می افزاید:این درحالیست که بهار فصل تور محسوب می شود و آژانس های گردشگری  به تعداد کافی راهنما برای گردشگران این کشورها ندارند. یعنی برای گروه های گردشگری که از کشورهای یادشده به ایران می آیند به شدت با مشکل راهنمای حرفه ای مواجه هستیم.

پور فرج از پیدا نشدن راهنمای گردشگر در این روزهای سال خبر می دهد و تصریح می کند : به نظر می رسد بسیاری از دارندگان کارت راهنمای  تور گردشگری به کار دیگری مشغول شده اند.  

وی با اشاره به نقش سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در ارائه کارت راهنمای گردشگری، می گوید:افراد متقاضی پیش از دریافت کارت رسمی از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، دوره‌های آموزشی را در موسسه‌های دارای مجوز همین سازمان می‌گذرانند، اما اغلب توانمند و یا آماده‌ اجرای تور نیستند.

رئیس هیات مدیره جامعه تورگردانان ایران با تاکید بر این که سازمان میراث فرهنگی باید نیاز تورگردانان به راهنمای گردشگر را برآورده کنند، می افزاید:البته برای این منظور باید جامعه تورگردانان ایران با مسئولان سازمان یاد شده و مراکز آموزشی بنشینند و مسایل را با دقت بررسی و حل کنند.  

با این همه پرسش اینست که ریشه های این ضعف کدامند و چرا بسیاری از راهنمایان برغم دریافت کارت راهنمای تور گردشگری به یک یا چند زبان خارجی تسلط ندارند؟

این پرسشی است که علی صدرنیا یک عضو جامعه راهنمای گردشگری ایران در پاسخ به آن به قدس می گوید:موسسات آموزشی به دلیل این که افراد از زبان های مختلفی هستند چندان روی آموزش زبان تاکید نمی کنند، درحالی که زبان رکن اصلی  در  این حرفه است. یعنی اگر شخصی تمام اطلاعات مربوط به کشور را هم دارا باشد اما اگر نتواند به خوبی آن ها را به زبان مخاطب یا همان گروه توریست مطرح کند عملاً مثل اینست که آن اطلاعات را ندارد.

وی با اشاره به این که زبان خارجی بسیاری از کسانی که کارت راهنمای گردشگری را دریافت کرده اند ضعیف است، در پاسخ به این پرسش که سازمان میراث فرهنگی در صدور کارت راهنمای گردشگری  به افراد تا چه اندازه به سطح کیفیت زبان آنان توجه دارد؛ می گوید:قطعاً در سیستم این سازمان در گذشته نقص هایی در این زمینه وجود داشته که امروز ما با چنین چالشی مواجه هستیم اما اخیراً تمهیداتی از سوی این سازمان اندیشیده شده است. یعنی دارد تلاش می شود که سطح همه چیز از جمله زبان راهنمایان ارتقاء یابد. به طوری که کارت هایی که برای افراد صادر می شود برخلاف گذشته سطح بندی شده است.

* هر کسی را بهر کاری ساختند

محمود دریایی راهنمای گردشگری یکی از آژانس های کشور که ۲۵ سال قبل وارد این حرفه شده است به قدس می گوید : هر کسی را بهر کاری ساختند. در این حرفه یک شخص باید از قبل یکی از زبان های خارجی را بلد باشد. صرف صحبت کردن معمولی کفایت نمی کند. نباید به چنین افرادی کارت راهنمای گردشگری خارجی صادر داده شود یا اگر داده می شود باید درجه بندی شوند  .

وی می افزاید:سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در سال ۷۳ خیلی در صدور کارت راهنمای تور گردشگری سخت گیری می کرد به طوری که از متقاضیان چند بار امتحان زبان خارجی می گرفت اما پس از واگذاری مسئولیت آموزش به بخش خصوصی، دایماً کارت صادر می کند چرا که هیچ تعهدی در قبال اشتغال دارندگان این کارت ها احساس نمی کند.

وی می گوید : تعداد راهنمای گردشگری در حال حاضر خیلی بیشتر از نیاز تورهای گردشگری است. یعنی بیش از اندازه کارت صادر شده است. بنابراین فقط افرادی که در این حرفه نخبه هستند جذب آژانس ها می شوند و این موضوع نیز کاملاً طبیعی است. مثلاً کسی که در حد و قواره یک راهنمای توانمند نیست وقتی یک گروه را تحویل می گیرد به محض این که از او سوالاتی می شود  پی می برد که نمی تواند از پس کار بر بیاید.

البته جدا از تعداد کم تورهای گردشگری نباید از نقش فصلی بودن و درآمد نا کافی این حرفه غافل بود. بعضی از راهنمایان به خاطر این که راهنمای گردشگری یک حرفه فصلی است و پول و مزایایی که از این راه بدست می آورند نیازهای زندگی شان را به خوبی تامین نمی کند به مشاغل دیگر روی آورده اند.

این موضوعی است که ابراهیم پور فرج رئیس هیات مدیره جامعه  تورگردانان ایران به آن اذعان دارد و به قدس می گوید :شاید دریافتی برخی از آن ها کم باشد اما خیلی ها از درآمدی که دارند راضی هستند. با این وجود دریافتی کم نباید سبب ایجاد نارضایتی گردشگران خارجی شود. دستمزد اگر کم است راهنما می تواند با آژانس مسافرتی  همکاری نکند و با تور همراه نشود.

وی می گوید:طبق تفاهم نامه ای که بین جامعه تورگردانان ایران با جامعه راهنمایان ایران امضاء شده  است روزانه بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار تومان به راهنما پرداخت می شود که این رقم جدا از هزینه هایی است که آژانس بابت اقامت، غذا و ... راهنما پرداخت می کند. به عبارت بهتر دستمزد راهنما برای یک آژانس در روز  حدود  ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان تمام می شود.

وی می گوید:بعضی از لیدرها  بیمه  دایمی نیستند که این موضوع هم بر می گردد به خودشان که خیلی در این حوزه فعال نیستند  که برای رفع این مشکلات قطعاً  جامعه تورگردانان ایران کمک می کند البته به این شرط که راهنمایان تور گردشگری  نیز همکاری لازم را داشته باشند.   

وی می افزاید:جامعه تورگردانان برای همان ۷ هزار نفر امتحان زبان در حد تافل برگزار می کند و بعد برای پذیرفته شدگان یک دوره تکمیلی آموزش زبان  انگلیسی، فرانسوی و... و. تشکیل می دهد. حتی ۷۰ درصد هزینه آموزش آن ها را هم می پردازیم. ضمن این در تلاشیم تا آموزش ها را در این حوزه کاربردی کنیم و تعداد راهنمایان حرفه ای را حداقل به بیش از هزار نفر برسانیم.