به گزارش «قدس آنلاین»،  حضرت آیت الله سبحانی خطاب به طلاب حوزه علمیه رهنمودهایی را بیان می کنند که متن زیر بخشی از سخنان این مرجع تقلید است:

رْفَعِ اللّهُ الّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا العِلْمَ دَرَجات وَاللّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیر).(سوره مجادله، آیه ۱۱)؛ آیه ای که در آغاز سخن تلاوت شد برای علما و دانشمندان درجاتی قائل است، مسلماً همه علما در درجه و رتبه واحدی قرار ندارند، حالا ملاک این درجه ها و رتبه ها چیست؟ فعلاً وارد آن نمی شویم، آنچه الان نیاز به تذکر دارد و همگان می دانیم، امور یاد شده در زیر است:

تلاش برای تحصیل دانش

فرهنگ شیعه پیوسته در تمام ادوار و بستر زمان، فرهنگ قوی ونیرومندی بوده، از یک طرف بر کتاب و سنّت تکیه کرده در قلمرو عقاید و استنباط احکام از نیروی عقل نیز کمک گرفته است، و به اصطلاح به این حجت باطن نیز ارج نهاده و فرهنگ خود را بر اساس عقل و شرع استوار نموده است. اگر واقعاً بناست این بنای حق تا روز رستاخیز برپا بماند، باید در تحصیل علم کوشا باشیم. در قلمرو فقه، گستره هایی را مانند جواهر، در قلمرو تفسیر، تفسیر ارزشمندی مانند المیزان، و در قلمرو ادب، ادب مرتضی و رضی به جهان علم عرضه کنیم.

از این رو، عزیزان باید در شبانه روز حداکثر وقت خود را در تحصیل علم به کار گیرند، مسائل جانبی را به وقت دیگر محول کنند، البته این نه به آن معناست که از جریان های روزگار و جهان به تمام معنا ناآگاه باشند، بلکه به این معناست که محور کار، تحقیق و تحصیل و نوآوری ها باشد، و این در صورتی میسر است که از قسمتی از آداب و رسوم، صرف نظر کرده، و علم را بر دیگر مسائل مقدّم بداریم.

تلاش برای تهذیب نفس

مسأله تزکیه، تهذیب نفس، یکی از اهداف سماوی است که انبیا برای نشر آن ارسال شده اند، و آیات قرآن غالباً تزکیـه را پیش از تعلیم مطرح می کند، مثلاً می فرماید: (یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَالْحِکْمَةَ) و احیاناً تعلیم را بر تزکیه مقدم داشته، ابراهیم(علیه السلام) در دعای خود چنین می گوید: (رَبّنا ابْعَثْ فِیِهِمْ رَسُولاً یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِکَ وَیُعَلِّمُهُمُ الکِتابَ وَالْحِکْمَة وَیُزَکِّیهِمْ) حالا نکته این اختلاف چیست؟ فرزندان تفسیر به آن پاسخ دهند.

تزکیه در حقیقت کندن ریشه ها و علف های زائد در صفحه روح و روان است تا در سایه پاکی زمین دل، درخت فضیلت رشد کند و به بار نشیند، اکنون سؤال می شود: طریق تزکیه چیست؟ طریق تزکیه، تلاوت قرآن و تأمل در آیات آن، و بهره گیری از سخنان امیرمؤمنان در نهج البلاغه و دیگر روایات معصومین و انجام فرایض و نوافل است.

از استاد بزرگوار حضرت امام راحل قدَّس سرَّه پرسیدم شما در تدریس اخلاق به چه کتابی مراجعه می کنید؟، فرمود: به روایات ائمه اهل بیت بالأخص وسائل الشیعه؛ در اخلاق، علاوه بر مطالعه، استاد راهنما لازم است، امّا استادان مورد اعتماد، زیرا در غیر این صورت، افراد تهذب جو در دامن افرادی قرار می گیرند که نه تنها به سر منزل مقصود نمی رسند، بلکه آلودگی های فکری پیدا می کنند.

دانشجـویان جوان و علاقه مندان تهذیب و تزکیه مراقب باشند که گاهی دام هـایی در کنـار زندگی آنان گسترده شده و به عنـوان تهذیب یا تشرف به مقام ولایت، گروه بندی های پدید می آورند که در آن نه اخلاق هست و نه تهذیب.

حفظ عزّت نفس

شکی نیست که امروز درآمد یک طلبه وافی به نیازهای او نیست، امید است ان شاء اللّه این مشکل به تدریج برطرف شود، ولی نباید برای رفع نیاز به کارهایی تن داده شود که ما را از تحصیل باز می دارد. و احیاناً کارهایی که با شؤون و شخصیت یک دانشجوی دینی سازگار نیست. مقداری باید عزت نفس را محترم بشماریم، و بدانیم (إنّ مع العسر یسراً* ثُم إِنَّ مع العُسر یُسراً).

تقدم اهمّ بر مهم

در علم اصول قاعده ای است به نام تقدیم اهمّ بر مهمّ، و از این طریق مشکل تزاحم را در واجبات برطرف می کنند. برای اقامه نماز وارد مسجدی شدیم که آلوده شده است و تطهیر آن واجب است، وقت نماز وسیع است، اوّلی بر دومی مقدم است. چه بسا در جامعه ما کارهای مهمی به یک فرد طلبه پیشنهاد شود، ولی باید بداند که اهمّ امور، تحصیل و حفظ سنگر علمی است و چه بسا آن کارهای مهم را دیگران نیز انجام دهند.

اخلاص در عمل

در پایان دوستان عزیز را به اخلاص در عمل توصیه می کنم، قرآن مجید می فرماید:(إِنِّما اَعِظُکُمْ بِواحِدَة أَنْ تَقُومُوا للّهِ مَثْنی وَفُرادی) در حقیقت اخلاص در درس و تدریس، روح عمل و مایه پرواز دل و جان است. /