به گزارش قدس آنلاین به نقل از رادیو گفت و گو، امیرعلی سیف الدین اظهار داشت: در زمینه هایی که برای دانشگاه ها ماموریت تعریف شده است، به نظر می آید که در حال عقب افتادن هستیم و متاسفانه در این سال ها داریم هم از کشورهای منطقه و هم از دنیا عقب می افتیم.

امیرعلی سیف الدین با اشاره به اینکه علم ها در دنیا روز به روز کهنه می شود و علم های جدیدی به وجود می آید، عنوان داشت: در زمینه هایی که برای دانشگاه ها ماموریت تعریف شده است، به نظر می آید که در حال عقب افتادن هستیم. عربستان سعودی در چند سال اخیر رشد علمی خوبی داشته است و برای رسیدن به این رتبه به چند دانشگاه اصلی اش ماموریت داده و امکانات در اختیار آنها گذاشته است و در تعامل با دنیا به شدت پیش می روند و متاسفانه در این سال ها داریم هم از کشورهای منطقه و هم از دنیا عقب می افتیم.

رئیس پژوهشکده فناوری های نرم دانشگاه تهران درباره علت عقب افتادگی ایران در رتبه علمی بیان داشت: نگاه به آموزش عالی و تولید علم در داخل متفاوت شده است زیرا دنیا دانشگاه ها را ماموریت محور کرده است و در حوزه های خاصی دارند علم تولید می کنند و در کمتر از 5 سال علمی که تولید می شود به فناوری تبدیل می شود. در ایران، دانشگاه های زیادی را تجهیز کرده ایم و انتظار داریم همه دانشگاه هایی که در استان ها مستقر هستند، یکسان تولید کنند در صورتی که از نظر امکانات و تجهیزات و نرم افزارها با هم قابل مقایسه نیستند.

عضو هیئت علمی دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران ادامه داد: مشکل دیگر این است که در ترکیب های ورودی های دانشگاه باید به رشته های جدید اهمیت بیشتری دهیم و همچنین برای دانشجویان مقاطع بالاتر که وظیفه تولید علم را دارند، اهمیت بیشتری قائل شویم زیرا این دسته از دانشجویان نیروهای دانشی هستند.

وی افزود: تربیت نیروهای دانشی در قالب شرکت های دانش بنیان و یا در قالب موسسات پژوهشی باعث می شود دستاورد علمی را به دستاورد صنعتی و فناوری تبدیل می کنند.

در ادامه دکتر عزیزالله معماریانی به مقایسه وضعیت امروز و قبل از انقلاب پرداخت و بیان داشت: اگر بخواهیم خودمان را با گذشته مقایسه کنیم غیر قابل تصور است و این مسئله باعث تعجب خارجی ها شده که در ایران چه اتفاقی دارد می افتد که سرعت تولید دانش تا این میزان سریع است. 

وی با اشاره به اینکه ممکن است در اهداف علمی کشور انحراف به وجود بیاید، آن را ناشی از عدم جامع نگری به تمام شاخص های پیشرفته علمی دانست و عنوان داشت: تعداد مدارک علمی یکی از شاخص های توسعه علمی است و الزاما همه آن نیست و چه بسا کشوری پول داشته باشد و برای انتشار مقالات شان به مجلات پول می دهند و به این شکل تعداد انتشارات بالا می رود و به این شکل اعداد ساختگی می شود.

استاد ریاضی دانشگاه خوارزمی افزود: اگر یک نظام، ساز و کاری نداشته باشد تا بتواند هوشمندانه تمام شاخص های درگیر در توسعه علمی را رصد و اندازه گیری کند تا بین آنها هماهنگی ایجاد کند و اگر احیانا لازم است، مداخلاتی در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های داشته باشد، نخواهد توانست علم را به فناوری و ثروت تبدیل کند.