هنر- تکتم بهاردوست: شواهد و قراین به ما می‎گوید وضعیت بیمه هنرمندان به کلافی سردرگم تبدیل شده که در هیچ دولتی به سرانجام مشخصی نرسیده است. داستان بیمه هنرمندان یکی از مواردی است که همیشه جزء مطالبات دایمی هنرمندان از رؤسای جمهور بوده و دولت یازدهم نیز همچون اسلافش نتوانسته است با وجود وعده‌های بسیار، رضایت اهالی فرهنگ و هنر را در این زمینه جلب کند. این در حالی است که مدیران ارشد امور هنری و فرهنگی همواره از بیمه هنرمندان به عنوان یک دستاورد چشمگیر یاد می‌کنند اما دفترچه‌های اعضای صنوف هنری هیچ نقشی در ادامه روند درمانی آن‌ها ایفا نمی‌کند و عملا آن‌ها هزینه‌ها را از جیب می‌پردازند. زیرا دولت مطالبات خود را به صندوق‌های بیمه نپرداخته و این صندوق‌های حمایتی عملاً جز یک نام، چیزی بیشتر نیستند. اغلب در خبرها می‌خوانیم که هنرمندان موسپید و بیمار هیچ امکانی برای درمان ندارند و صندوق حمایت از هنرمندان و پیشکسوتان نقشی حداقلی در درمان هنرمندان دارد. هنرمندان زیادی در این سال‌ها از میان رفته‌اند، در حالی که بیمه‌های درمانی و تأمین اجتماعی کاری برای آن‌ها نکرده‌اند. البته خدمات محدود این بیمه‌ها در چند سال اخیر نیز به دلیل اختصاص‌نیافتن اعتبارات دولتی به صندوق حمایت از هنرمندان هر روز محدودتر می‌شود.

عدالت رعایت نمی‌شود

عبدالله باکیده، کارگردان و تهیه‌کننده سینما، از جمله هنرمندانی است که از این وضعیت ناراضی است. او ضمن ابراز ناراحتی از وضعیت فعلی بیمه هنرمندان، می‌گوید: بیمه ما الان بیمه مثل همه مردم، اختیاری است. تنها مزیت بیمه این است که خانه سینما تأیید می‌کند و ما بیمه می‌شویم و البته پرنسیبی هم روی دفترچه بیمه ما می‌خورد که این خودش باعث شده که حق بیمه‌ای که پرداخت می‌کنیم، خیلی بالاتر از آن چیزی است که همه می‌پردازند و از آن طرف امکاناتی هم که از بیمه دریافت می‌کنیم، به‌شدت پایین است.

وی ادامه می‌دهد: برای مثال ما الان حق بیمه هزار تومانی را 17 هزار تومان پرداخت می‌کنیم در حالی که 4 هزار تومان از این حق بیمه به ما پرداخت می‌شود و در واقع هر کدام از ما سالی برای یک خانواده 3 نفره مبلغی حدود 2 میلیون تومان به تأمین اجتماعی بیمه پرداخت می‌کنیم. در حالی که حتی بیمه بازنشستگی ما حداقل رقم را دارد در واقع حقوق پایه یک کارگر ساده در بازنشستگی به یک هنرمند پرداخت می‌شود.

باکیده افزود: بارها نماینده‌های صنفی ما از طرف خانه سینما و وزارت ارشاد این مسائل را مطرح کرده‌اند ولی کو گوش شنوا؟ هر بار فقط یک سری وعده شنیده‌ایم ولی عملاً اتفاقی نیفتاده است. من نمی‌دانم چرا این عدالت اجتماعی برای هنرمندان اتفاق نمی‌افتد؟ من سال‌هاست دارم بیمه پرداخت می‌کنم ولی هنوز سازمان بیمه‌گر به من نمی‌گوید چه زمانی می‌توانم بازنشسته شوم. اصلاً کسی جوابگو نیست.

ورود بی‌رویه اعضا برای بیمه

داریوش بابائیان هم مثل خیلی از همکارانش از وضعیت بیمه نالان است و همه این مسائل را به خاطر عدم برنامه‌ریزی درست از سوی مسئولان بیمه هنرمندان می‌داند و می‌گوید: متأسفانه مسئله لاینحل بیمه هنرمندان همچنان ادامه دارد و هنوز هم یک کار درست و حسابی برایش انجام نشده است.

او اضافه می‌کند: سال‌های سال بود که بیمه هنرمندان با عضویت هزار نفری هنرمندان، داشت روال عادی‌اش را طی می‌کرد؛ ضمن اینکه درصد زیادی از این حق بیمه را هم از خود هنرمندان می‌گرفت و 3 ماه به 3 ماه هم آن را تمدید می‌کرد. ولی با توجه به اینکه روالی پیدا کرد که هر فردی که از کنار سینما هم گذشته بود، بدون در نظر گرفتن امنیت شغلی هنرمندان، بیمه شد و در نتیجه، این تعداد هزار نفری رسید به 10 هزار نفر.

وی ادامه می‌دهد: مسلم است که اگر خانه سینما و جامعه سازمان سینمایی بخواهد این همه بودجه را ساماندهی بکند، انجام‌پذیر نیست که البته دلیل آن هم بی‌مدیریتی و کوتاه‌مدت‌بودن بعضی از مدیران است. نمونه‌اش کسانی هستند که بدون داشتن دفترچه بیمه، بیمه تکمیلی دارند. این‌قدر بی‌برنامه کار جلو رفته است. اگر این مسئله بین همان آدم‌ها و در ادامه مسیر طبیعی خود جلو می‌رفت مطمئناً به مشکل نمی‌خورد. ولی به هر حال این موضوع به خاطر ورود بی‌رویه اعضا با مشکل مواجه شده است.

این تهیه‌کننده با اشاره به وضعیت بغرنج هنرمندان، ادامه می‌دهد: الان هر کدام از هنرمندان که بیمار می‌شوند، حتی وقتی در بیمارستان دولتی هم بستری می‌شوند، با مشکلات عدیده‌ای برای پرداخت هزینه بیمارستان‌ روبه‌رو هستند. به نظر من کسانی که مسئول بیمه هنرمندان هستند می‌توانند با کمک دولت به یک بسته‌بندی درست برای افراد بیمه‌شده برسند؛ هر چند بعید می‌دانم چنین امری محقق شود چون الان خیلی وضعیت آشفته است و اکثراً شاکی هستند. تا یک کارگروه خیلی قوی برای این کار مستقر نشوند و این وضعیت را بررسی نکنند، این کار به سرانجام نخواهد رسید.

مسئولان کم‌کاری کرده‌اند

شفیع آقامحمدیان، تهیه‌کننده، هم ضمن ابراز نگرانی از به‌فراموشی‌سپرده‌شدن قضیه بیمه هنرمندان از سوی مسئولان، گفت: سالیان درازی است که به شکل‌های مختلف درباره بیمه هنرمندان مسائلی مطرح شده ولی این همه حرف عملاً هیچ نتیجه مثبتی به همراه نداشته است. زیرا هیچ‌وقت خانه سینما که زیرشاخه وزارت ارشاد است و باید اقدام جدی در این زمینه انجام می‌داده، در این حوزه کاری صورت نداده است. در واقع همه این کم‌کاری ها از سوی خانه سینما اتفاق افتاده است. ما خودمان باید به فکر خودمان باشیم. نمی‌شود همه‌اش بگوییم که باید وزارت ارشاد باید مشکلات را حل کند.

این تهیه‌کننده تأکید می‌کند: البته حرف من به این معنا نیست که هیچ‌گاه اتفاق مثبتی نیفتاده؛ نه، ولی همیشه گذرا بوده و هیچ‌گاه هم راضی‌کننده نبوده است. در نتیجه هنرمندان همچنان با شرایط خیلی بدی روزگار می‌گذرانند و هر دولتی هم که آمده فقط کلی وعده و وعید داده ولی هیچ‌گاه به نتیجه نرسیده است. امیدوارم حداقل در دولت جدید فکر عاجلی برای این داستان بکنند.