به گزارش «قدس آنلاین»،  میرسلیم: همه دولت‌های بعد از پیروزی انقلاب برای خدمت کردن کوشش کرده‌اند و در حد توان و استعداد خود موفقیت‌هایی کسب کرده‌اند. نامزدهایی که امروز اینجا تشریف دارند هرکدام موفقیت‌هایی در چارچوب مسئولیت‌های خود داشته‌اند. بحث ما درباره انتقاد از فعالیت‌هاست و پذیرش انتقاد دیگران.

به نظر من هیچ دولتی نمی‌تواند موفق بشود مگر اینکه انتقاد اقلیت را بپذیرد و انتقاد احزاب و سازمان‌های مردم نهاد و تشکل‌های علمی و هنری و فرهنگی را بپذیرد. این راه پیشرفت ماست. بدون آن هیچ پیشرفتی میسر نمی‌شود.

متاسفانه این انتقادپذیری در دولت یازدهم به شکلی بسیار کمی نمود داشته است.   نمونه‌اش مطالبی است که بزرگواران ما با این عبارات در مقابل انتقادکنندگان بوده اند. صفت غیرانسان، تخریب‌گر، بزدل، ترسو، به جهنم، تندرو، عصرحجری، متوهم، هوچی‌باز، بی‌شناسنامه، کم‌سواد و این تعبیرها. اینها تعبیرهایی نیست که اجازه بدهد که انتقاد جای خود را باز کند و بتواند نواقص برطرف شود.

منتقد دیگر جرات نمی‌کند جلو بیاید. لذا باید راهی اتخاذ شود که امکان انتقاد سازنده و مشفقانه فراهم شود. به کرات در حزب‌مان پیشنهادهای خود را دلسوزانه مطرح کردیم و من چندین نوبت خدمت آقای روحانی مسائلی را انتقادی مطرح کردم.

می‌شود به اینها بی‌توجه بود و اعتنایی نکرد و می‌شود از آن استفاده کرد. چرا از این دلسوزی‌ها و پیشنهادات سازنده که از طرف احزاب و رسانه‌ها و از طرف سازمان‌های مردم نهاد و تشکل‌های علمی مطرح می شود استفاده نمی‌شود؟

خودم یاد دارم پیشنهادی را به صورت علمی از طرف دانشگاه امیرکبیر به دولت آقای خاتمی تقدیم کردیم، ‌ آن موقع آقای عارف معاون اول بود و بررسی کرد  تنها موردی بود که به یاد دارم که بررسی شد و رفت برای اجرا؛ دولت نباید در انتقاد را ببندد، به ضرر اوست. جامعه را به قهقرا می برد.

** روحانی در نقد سخنان میرسلیم:

اگر مردم انتقاد نکنند یعنی مشارکت نکرده اند و سهم خود را در پیشرفت کشور ایفا نکرده اند. این روشی است که حتما باید اصلاح شود. خودم به آن اعتقاد دارم در این انتخابات کیا هستند که در فضای مجازی آزادند و کیا هستند هر روز احضار می شوند به بهانه های مختلف

اینجوری می‌خواهیم در جامعه عدالت گستری کنیم؟ اگر می‌خواهیم برسیم به شرایط مناسب سیاسی باید همه احزاب و گروه ها از حقوق مساوی برخوردار باشند. اقوام و اقلیت‌ها  چه؟ آیا در کشور ما همه اقوام و اقلیت‌ها دارای حقوق مساوی هستند؟ زمانی که فرماندار خانم اهل سنت در جایی نصب می کنیم از دو طرف مورد حمله ایم. از طرفی چرا خانم؟ و از طرفی چرا یک اهل سنت؟ حقوق شهروندی برای این است. انشاء نیست. تبدیل می شود به زنگ عمل. به زنگ حساب کشی از بخشهای مختلف در دولت دوازدهم.

ما یک ایران داریم و همه ایرانی‌ها از حقوق مساوی شهروندی باید برخوردار باشند.

** هاشمی طبا در نقد سخنان میرسلیم:

بنده بدون اینکه کوچکترین وابستگی به دولت یازدهم داشته باشم و بعد از چهار سال اولین بار است جناب روحانی را در اینجا زیارت کرده ام و تقریبا هیچ‌کدام از وزرا را در طول ۴ سال اخیر هم ملاقات نکردم غیر از یکی دو مورد؛ گواهی می‌دهم که بزرگترین هجمه‌ها و تخریب‌ها در روزنامه‌ها و سایت‌ها علیه این دولت اتفاق افتاده اما اینکه دولت نمی‌تواند به بعضی از پیشنهادات یا به گمان من به بسیاری از انها توجه کند علتش بزرگ شدن هزینه های جاری دولت است که مشکلات مختلفی را برای پژوهشگاه ها و معلمان و ... ایجاد می‌کند.

درآمد مشخصی که مجلس تصویب می‌کند معلوم است و من تعجب می‌کنم که همه چیز را برای همگان همیشه می‌خواهیم. این امکان پذیر نیست و وعده‌هایی که امروز می‌دهیم و به نوعی خاصه خرجی می‌کنیم از بودجه‌ای که همین الان ناتوان است.

اگر ما دولت‌مان را متناسب کنیم و مشخص کنیم که چه اقداماتی می‌شود کرد آن دستور العمل‌ها و پیشنهادات قابل اجراست والا اینکه برخی کلمات را به دلایلی به  کار گرفته شده است، دستاویز قرار دهیم هرچند ممکن است درست نباشند، آن وقت باید عناوینی که روزنامه‌ها به کار می‌برند هم باید مورد توجه قرار دهیم که دشنام‌ها چقدر بوده و برخی کلمات که احیانا جایی گفته شده چقدر بوده است.

** جهانگیری در نقد سخنان میرسلیم:

فکر می‌کنم انتقاد یکی از نعمت‌های بزرگی است که خداوند به مسئولان مختلف می‌دهد و هر کس درب انتقاد را ببندد از نعمت بزرگ که عده‌ای با دلسوزی می‌خواهند برای اصلاح امور بکنند بی بهره است. لذا همه مکلف به استفاده از انتقاد سازنده هستیم.

دولت یازدهم در این زمینه خیلی کارهای بزرگی کرده است. ما خانه احزاب که بسته شده بود احیا کردیم، اگر احزاب یکی از مراکزی هستند که نقد می‌کنند. ۸ سازمان مردم نهاد را مجوز دادیم. از آزادی مطبوعات به طور کامل دفاع کردیم به هرمیزان مجوز خواسته شد در وزارت ارشاد مجوز دادیم. از فضای مجازی با تمام قدرت دفاع  کردیم. جلوی تمام قدرت‌هایی که می‌خواستند شبکه های اجتماعی را فیلتر کنند ایستادیم و هزینه را پرداختیم.

قانون دسترسی آزاد به اطلاعات که در ۸۸ تصویب شده بود در این دولت آئین نامه اش تصویب شد. لذا ما به عنوان دولت از هر نقدی استقبال کردیم ولی آقای میرسلیم مشکلی که هست بخشی از جامعه با دولت برآمده از رای مردم مخالفند و این را به شکل نهادینه شده‌ای در فضای مجازی و مطبوعات به تخریب دولت می‌پردازند و احدی هم به آنها معترض نمی‌شود.

** رئیسی در نقد سخنان میرسلیم:

انتقاد رمز تضمین سلامت فرد جامعه و دولتهاست. بهترین دوست من کسی است که عیبهایم را بازگو کند. آقای روحانی در اوایل مسئولیت اعلام کردند به خدا پناه میبرم از بستن دهان منتقد. خب این الفاظی گه آقای میرسلیم گفتند تا ۵۰ مورد نسبت ناروا به منتقدان گفته شده. مگر باید انسان به منتقدش اهانت کند؟   این واقعا صواب نیست کسی که اعلام میکند به خدا پناه می برم این را بگوید. حق شهروندی همین است که افراد بتوانند سخنش را بگویند. بگذاریم نشاط بین دانشجویان و اصحاب رسانه و دستجات و اقوام باشد. چرا باید دهان کسی را ببندیم؟ امروز حق شهروندی عبارت نیست از رونمایی کردن از یک سند. حقو شهروندی یعنی نان بدهیم به کسی که ندارد. حق کار کردن بیکار را بدهیم. کسی که فوق لیسانس و دکتراست و بیکار است. به نظر می رسد این بحث حقوق افراد. یا مثلا در رسانه ها خواندم با خبرنگاری برخورد شده بود. اینها نمی سازد با آنچه دولت ادعا میکند. باید به ۸۰ میلیون فرد دارای کارت شناسایی ملی اجازه اظهارنظر بدهیم.

** قالیباف در نقد سخنان میرسلیم:

آقای جهانگیری گفته اند، نقد نعمت است. هیچ شکی در این زمین نیست. بگونه ای هم صحبت نکنیم که فکر کنیم امروز انقلاب مانع حقوق شهروندی افراد است. بحث اقوام و مذاهب حتما همه از حقوق شهروندی برخوردارند و باید باشند. حالا نمی‌دانم منظور آقای روحانی چه بود.

من توفیقی که در پلیس داشتم چندین فرمانده در بالاترین رده ها حتی در کردستان را از اهالی اقوام عزیز کرد و اهل سنت فرمانده بودند و رشد یافتند به بالاترین درجات تا رده نیرو آمدند. امروز در شهرداری تهران از همه اقوام و ادیان و مذاهب مختلف هستند. امروز بیش از ۱۳ درصد مدیران شهرداری بانوان‌اند، جوانان‌اند. مانعی در این نیست و حتما می شود استفاده کرد.

ما در "دولتِ مردم" موظفیم اختیارات را هم به اینها منتقل کنیم و بر اساس شایسته سالاری به کار بگیریم. امروز دانشگاه‌های ما جناب آقای روحانی در دولت شما هم سیاسی نشدند. امروز سیاسی نیست دانشگاه های ما. باید به این توجه کرد. مهم این است که اگر تمرکززدایی هم انجام بدهیم و اختیارات را به خود مردم در استان و شهرستان با هر قومیت و گرایش و سلیقه ای خودشان تصمیم بگیرند.

** میرسلیم در سخنان پایانی:

آقای روحانی صحبت از حقوق شهروندی کردند اما آقای روحانی وقتی وزیر شما مقابل خبرنگار قرار می‌گرد و ضبط صوت او را می‌گیرد این یعنی احترام به حقوق شهروندی؟ یکی از مدیران دولت شما به یکی دیگر می گوید بی شعور این یعنی حق شهروندی را رعایت کردن؟

باید حلم در مردمسالاری دینی در مقابل انتقاد اقلیت‌ها احزاب و گروه های مختلف و دلسوخته فراموش نشود. اجرای اصل هشتم قانون اساسی را در نظر بگیرید. قانونش هم نوشته شده است. به چه حقی دولت اجرا نمی‌کند؟ چرا تعطیل است؟ چرا اجرا نمی شود؟   فقط شعار دادن کافی نیست. امروز باید صادقانه پاسخگوی عملکردهای گذشته خود باشیم.

اگر بخواهیم مردم به طور صحیح تصمیم‌گیری کنند برای وعده های آینده که چه زیبا هم ترسیم می‌کنیم، ولی بر چه مبنایی گذشته ما چه بوده است. ما نباید نعل وارونه بزنیم. مردم قول و قرار دولت را شنیده‌اند اما عملکردهایش را هم دیده‌اند.

نتایج آن را با تحمل سختی در معیشت و رنج و تبعیض و اثار دردآور تخلف‌ها و رشوه‌ها و زیرمیزی‌ها لمس کرده و چشیده‌اند. امروز نمی‌شود با لفاظی بازیگری کنیم و مردم را فریب بدهیم. باید دقت و اهتمام داشته باشیم و واقعا عمل بکنیم. پذیرش انتقاد  کار ساده ای نیست. این سعه صدری می‌خواهد که متاسفانه در دولت یازدهم بویژه شاهدش نبودیم.

قانون دسترسی به اطلاعات، آقای جهانگیری، ‌ می‌گویید در دولت قبل تصویب شده تازه آیین نامه اش را تصویب کردید هنوز اجرا نشده یا ضعیف شده. دولت وظیفه اصلی و مهمش این است که اطلاعات را در خدمت مردم قرار دهد نه اینکه با انها رقابت کند. بسیاری از وزرای شما که کاسبند به نفع خود از اطلاعات استفاده می‌کنند.

ضمن اینکه وزیر هستند کاسب هم هستند. اینها راه‌های غلط استفاده از امکانات است. هر کس وارد دولت می‌شود باید سراپای وجود را برای خدمت بگذارد و کاسبی را فراموش کند.