*خسرو معتضد
تندگویی و لفاظیهای آتشین دکتر آخوندی که به جای بدهکار بودن طلبکار هم شده و برای مردم دلسوزی کرده کسی را فریب نمیدهد.آخوندی طرح مفید مسکن مهر که میلیون ها تن از مردم فاقد مسکن را خانهدار کرده است فاجعه، مزخرف و بیهوده میداند زیرا او میلیاردر است و لواسان نشین و از درد مردم کم درآمد بیخبر است.
آقای وزیر راه و شهرسازی از روز اول بر سریر وزارت نشستن سعی کرد بذر ناامیدی در دل مردم بکارد و هر چند گاه در کسوت یک کاسب و همراه و همدل با دلالان و مسکن سازانی که در سال های قبل با پروژههای کاغذی نگین غرب و غیره میلیاردها تومان وجوه مردم را به جیب زدند میکوشد دولت را در امر مسکن بیخیال سازد و مردم را به سوی دلالان سودجو و آزمند سوق دهد.
همه به یاد داریم که پیش از جدی شدن اجرای مسکن نگین غرب در تهران، مسکنسازان اخاذ چه به روز مردم میآوردند و دادگستری را سال ها با مردم مال باخته رودررو و گرفتار کردند که فریب تبلیغات دروغ را خورده بودند همه میدانیم که در شهر ری مسکنساز کلاشی هر آپارتمان را به سه خریدار فروخت و متواری شد، طرح مسکن که به دست مدیران و مهندسان و کارشناسان جوان، نجیب، پاکدامن و خدمتگزار مردم سپرده شده بود تشفی بخش قلوب مردم تحقیر شده و گول خورده و بیپناه بود.
در واقع طرح مسکن مهر به مردم نشان میداد که دولت از خود آنان است. غم آنان دارد و به نصایح و تأکیدات و وصایای امام راحل(ره) عمل میکند و مردم بیپناه را به کنام سودجویان نمیفرستد.
مردمی که برای خرید مسکن مهر میشتافتند اندوختههای میلیاردی نداشتند که از چهارصد هزار مسکن مدرن و شیک متری ۱۰ تا ۲۰ تا ۲۸ تا ماشاالله ی که جناب وزیر مدعیاند در تهران وجود دارد و ساخته شده استفاده کنند، مردم تنگ دست و زحمتکش کشور نه در خیابان فرشته نه در فرمانیه، نه در امانیه ویلا و آپارتمانهای سوپر مدرن جستوجو نمیکردند دنبال سرپناهی بودند که خود و خانوادههایشان در چهار دیواری اختیاری زندگی کنند و سر هر سال دچار کابوس و دلهره افزایش اجاره منزل که یک رسم متداول شده نشوند. کسی املاک نجومی هم به آنان نمیداد، هر سر پناه میخواستند و سرپناه در بنگاهیها به دست نمیآید.
دولت تدبیر و توسعه عامل اصلی رشد نقدینگی را بدهی بانکها به بانک مرکزی قلمداد کرده ۷۷ درصد بدهی مزبور را به بدهی بانک مسکن به بانک مرکزی وانمود میکرد که به عنوان خطوط اعتباری در اختیار بانک مسکن و در حقیقت خریداران مسکن مهر قرار گرفته است.
جالب اینجاست که این وجوه هرگز حیف و میل نشده و همه ماهه به صورت بازپرداخت وام و از طریق اقساط میلیون ها خریدار مسکن به بانک مسکن و از آنجا به بانک مرکزی بازمیگردد. مسکن مهر دو میلیون و ۳۰۰خانواده را صاحب مسکن کرده است. این اقشار صاحبان اصلی مملکت هستند. آقای وزیر نه هیچ تاریخ میداند نه میخواند. زیر شرح شهرسازی برای مردمان غیرمتمکن از عصر ساسانیان در کتاب ها آورده شده و در هر دوره شهرهای متعددی برای اسکان مردم بنا شده که حتی شهرهای هر عصر هم کاملاً مشخص و متمایز است. دولت ها می دانند هر گاه مردم صاحب خانه و شهر شوند علاقه آنان به حفظ و حراست کشور فزونی مییابد.
آقای وزیر از علت تأسیس بنیاد مسکن در دوران حیات امام راحل(ره) نیز بیخبر است. زیرا در سال های پیش از انقلاب درباریان و خاندان های ذینفوذ وابسته به حاکمیت با ساختن شهرهای کاغذی چون داوان و شمستان کلاه هزاران نفر را برداشته و مشکل بیخانمانی مردم و کوخ نشینی از معضلات معم رژیم سابق بود. بلافاصله پس از پیروزی انقلاب امام راحل(ره) در فرمان تأسیس بنیاد مستضعفان تهیه خانه برای همه مردم بیخانمان بخصوص مستضعفان را تأکید کردند و بنیاد مسکن که گزارش مفصل عملیات آن در جراید و سالنامههای بعد از انقلاب به چاپ رسیده انجام این مأموریت عمده را عهدهدار شد در دولت نهم و دهم این طرح به صورت یک مأموریت دولتی جدی درآمد و وزارت مسکن و شهرسازی که بعدها متأسفانه با وزارت راه و ترابری یکی شد به اجرای این مهم پرداخت اکنون به اثبات رسیده اعتبارات مسکن مهر نقش مهمی در انباشتگی نقدینگی نداشته و آنچه دولت یازدهم از اجرای آن ناتوان است بازپس گرفتن ۹۳ هزار میلیارد تومان معوقات وصول نشده بانکی است که دولت بدان توجهی نشان نمیدهد و حتی جرأت نمیکند یارانه پردرآمدها را که تشخیص آن از سوی وزارت اقتصاد و دارایی بسیار آسان است و میلیاردرهای پورشه و مازارتی و بنز سوار و صاحبان شرکت ها و مؤسسات بزرگ مالی و انتفاعی هم کاماً شناخته شدهاند قطع کند و شاید به دلایل بعضی از بده بستانها این کار ساده را هم در سرلوحه اقدامات خود قرار نمیدهد. در توزیع سبد خواربار نیز نوعی مسامحه، سرسری کاری ملاحظه میشود. فقیرترین و کم درآمدترین و مستضعفترین طبقات جامعه از دریافت این سبد محقر کذایی محرومند در حالیکه به کسانی که از نظر ثروت و بینیازی کمترین احتیاجی به این سبد خواربار ندارند تقدیم میشود . دولت تدبیر و امید توسعه مسکن مهر را میکوبد و وزیر راه و شهرسازی آن را «مزخرف» میداند اما طرح جانشینی برای آن ارائه نمیکند چون وضع موجود مسکن را که به نفع دلالان است کافی میداند.
وزیر راه و شهرسازی جزو مرفهین بیدرد است. او اخیراً در نامهای به حجت الاسلام رئیسی خود را روحانی زاده معرفی کرده است .حال آنکه معمولاً بیشتر روحانیون در میان مردم و بسیاری از آنان در زمره افراد کم بضاعت جامعه بودند. در خانههایشان به روی مردم باز بود. درد مردم را میفهمیدند اما این جناب با ثروت نجومی برای مردم مسکنی میسازد که نام آن را اجتماعی گذارده و برای خریداری آن وامی به خریداران عرضه میشود که قسط ماهانه آن نزدیک دو میلیون تومان است.
این طرح با شکست کامل روبه رو شده است. خانوادههای کم درآمد نمیتوانند ماهانه ۹۰۰ هزار تا ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان قسط مسکن بدهند. خانههای بدون متقاضی نیز به علت ناتمام ماندن تأسیسات، دور بودن از شهرها، عدم احداث جاده برقرار نشدن خطوط اتوبوسرانی و مینی بوس رانی، نبود دکان و بازار و درمانگاه و پاسگاه پلیس بدون تقاضا میماندهاند و اگر وزارت راه و شهرسازی ناپدری نبود و نظر حمایت و سازندگی داشت مطمئن باشید خریداران بیشمار مییافت. حتی میتوان آنها را با اقساط کم و شرایط خوب به کارمندان رده پایین کارگران و نظامیان/ مستقر در استان ها واگذار کرد .
نظر شما