قدس آنلاین - در حالی که کشــورهای خارجی و دولتمردانشان اعتراف کرده اند که تحریم ها قدرت فلج کردن مردم ایران را ندارنــد، اما دولت یازدهم از همان روزهای ابتدایــی عمر خود بر نقش ســازنده تحریم ها در معیشت و سفره مردم اصرار و تأکید ورزید و هرگونه مسئله ای دیگر در کشور را به آن مرتبط ساخت. در مقابل باید این روشــن سازی افکار عمومی صورت بگیرد که موضوع تحریم ها و رویایی و مقابله آمریکا و کشورهای غربی با ایران به خاطر سانتیریفیوژ و انرژی هسته ای نیست، بلکه آن ها از نقش رهبری ایران در معنویت افزایی مردم جهان هراس دارند. از این رو، آن ها از طریق تحریم ها می خواهند ابتدا انرژی هسته ای، سپس موشکی و جبهه مقاومت را از ایران بگیرند و به تعبیری می خواهند در نظامی که در رهبری آن یک فرد روحانی نشســته است هیچ خبری از اسلام و قرآن نباشد. امری که رئیس جمهور دولت کنونی در ۱۶ اسفند سال ۹۴ نیز به نحوی به آن اشاره کرد که اگر مردم می خواهند همه تحریم ها برداشته شود باید به دولت اجازه دهند که در موضوعات دیگر نیز با جهان مذاکره کند. از طرفی ملت ایران بابــت تجربه مذاکرات هزینه بسیار سنگینی پرداخت کرد. اگرچه موضوع برجام تنها درباره ۵۰ درصد از تحریم هاست که در این ۵۰ درصد نیز، فقط ۱۰ درصد آن لغو تحریم هاست و ۴۰ درصد آن تعلیق تحریم هاست و از طرفی بخشی از لغو تحریم ها در همان روز اجراست که همان را هم کشورهای غربی نصف و نیمه اجرا کردند. همان طور که رهبری نظــام بارها یادآوری کردند ایران باید به تمدن ســازی اسلامی در جهان ادامه بدهد و تنهــا راهکاری که از طریق آن می تواند به تمدن سازی و بیداری اسلامی در جهان ادامه دهد اتکا به درون و عملیاتی کردن الگوی اقتصاد مقاومتی اســت، اگرچه در طول سال های گذشته رهیافت اجرایی برای تحقق این الگو از سوی دستگاه اجرایی وجود نداشته است به طوری که اگرچه ممکن است در دولت کنونی وزیر فاســد نداشته باشیم اما آن قدر معاون وزیر و مدیرکل فاسد دارد که در مسیر اجرای اقتصاد مقاومتی سنگ اندازی می کنند، ولی متأســفانه عزم و اراده جدی برای برخورد با آن ها صورت نگرفت.