به گزارش گروه اجتماعی «قدس آنلاین» مجید ابهری با بیان اینکه از نگاه رفتارشناسی سیاسی و اجتماعی، جوانان سرمایه‌های اصلی کشور و مدیران آینده نظام هستند و باید در تمام کنش‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی حضور فعال داشته باشند، اظهار کرد: انتخابات مظهر  اقتدار ملی و چرخه تعیین سرنوشت جامعه است. جوانان سهم عمده‌ای در این جامعه دارند و با برنامه ریزی‌های مرتبط با آنان بخش اعظمی از فعالیت‌های کشور تحقق می‌پذیرد.

وی درباره راهکارهای تشویق مردم برای شرکت در انتخابات گفت: برای جلب مشارکت حداکثری در انتخابات، باید اعتماد مردم را کسب کرد. به عنوان یک رفتارشناس و آسیب‌شناس اجتماعی پیشنهاد می‌کنم که نامزدها از دادن وعده‌هایی که در توان اجرایی آنها نیست و یا تحقق آن نیاز به زمان دارد، خودداری کنند زیرا عدم تحقق وعده‌ها، منجر به کمرنگ شدن اعتماد اجتماعی و کاهش سرمایه‌های اجتماعی می‌شود.

وی با تاکید بر اینکه کاندیداها باید برنامه‌های خود را  اعلام و قضاوت را به مردم واگذار کنند، ادامه داد: کاندیداها باید منابع سرمایه‌گذاری در تبلیغات خود را به مردم اعلام کنند و با شفاف‌سازی هزینه‌های انتخاباتی خود، ثابت کنند که وامدار افراد یا جریان‌های سیاسی خاص نیستند همچنین کارنامه عملی نامزدها در گذشته در مقابل ویژه‌خواری، رانت‌خواری و مبارزه با فساد اداری فاکتورهای لازم و ضروری برای جلب اعتماد و مشارکت مردم است.

این آسیب شناس اجتماعی به مناظرات انتخاباتی کاندیداهای ریاست‌ جمهوری اشاره کرد و گفت: اگرچه مناظرات خوبی بود اما زمان اندک و سوالات قرعه‌کشی شده، فرصت بیان نکات ضروری را از کاندیداها گرفت. بدین ترتیب مناظره‌ها نتوانستد مردم به ویژه نخبگان را با دیدگاه‌های آنان  آشنا کند. چهره‌های حاضر در مناظره‌ها همه از فرزندان این نظام و برای مردم شناخته‌شده هستند بنابراین کاستی‌های برنامه‌ها را نمی‌توان به حساب فرد یا افراد گذاشته و آن را ترجیع بند سخنان خود قرار داد بلکه برنامه‌های فردی این افراد باید به وضوح وشفاف برای مردم بیان شود.

ابهری در پایان اظهارکرد: در مناظره‌ها به‌طور مشخص باید از کاندیداها خواسته می‌شد برنامه‌های خود را اعلام و نقشه‌ها و سیاست‌هایشان را برای نجات مردم از تورم، بیکاری، گرانی، ‌آسیب‌های اجتماعی بیان کنند. آنچه که امروز بیش از مشکلات اقتصادی مردم را رنج می‌دهد اعتیاد، تکدی‌گری، مهاجرت و بزهکاری است. در واقع  بدون امنیت روانی بهترین اقتصادها نیز از مدیریت نشاط آور عاجز می‌مانند.