قدس/ بهروز فرهمند:  دونالد ترامپ- رییس جمهور آمریکا- در اولین برنامه سفر خارجی اش به عربستان سعودی، اسراییل و واتیکان می رود.

گنجاندن نام سعودی در کنار رژیم صهیونیستی، بیانگر اولویت دیپلماسیِ "آمریکای ترامپ" در منطقه غرب آسیاست.

کاخ سفید -آشکارا و بدون پرده پوشی- انگیزه اصلی این سفر را مبارزه با آن چه تحرکات ایران در منطقه می نامد، برشمرده است.

در همین حال، حکومت سعودی نیز شماری از سران و مقامات کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس را در ریاض گردهم می آورد تا در ضیافت دیدار با ترامپ شرکت کنند، در صف بایستند و مراتب چاکری و بیعت و دست پروردگیِ خودشان را به رییس جمهور آمریکا بر زبان بیاورند.

هم زمان اما در این سوی خلیج فارس، یک رخداد بی همتا و بزرگ در جریان است.

ترامپ وقتی با هواپیمای اختصاصی اش در عربستان بر زمین می نشیند که کیلومترها آن سو تر در ایران- مردم این کشور، انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستاهاشان را برگزار کرده اند و در حال شمارش آرای انتخاباتی هستند و به نتیجه حماسه حضورشان، چشم دوخته اند.

کسی چه می داند! ...  شاید این هم از طنزهای غریب روزگار ما باشد که آمریکای مدعی دموکراسی، رییس جمهورش به خاک کشور عربی ای  پا می گذارد که از بابتِ  شاخص های مشارکت سیاسی مردم در زمره عقب مانده ترین و متحجرترین کشورهای دنیاست و کشورهای دیگر عربی هم که در زمره متحدان منطقه ای اش هستند، چندان حال و روز بهتری ندارند.  ...  

اما این که چه می شود، آمریکایی ها بر واقعیت های منطقه چشم می بندند و نمی خواهند، مردمسالاری دینی ایرانیان را ببینند و- برعکس- بر گردن سران عرب در نظام های "پترودلارکراسی" مدال می آویزند، این رویکرد بیانگر چیزی نیست، جز همان سست مایگی و دنیای رو به افولِ ارزش های دموکراسی غربی و تاکید بر این واقعیت دنیای امروز ما  که مردمسالاری نیز مانند تروریسم، حقوق بشر و بسیاری از واژه های دیگر درغرب، دارای استاندارد دوگانه و تابعی از منافع زورمداران و زرسالاران و تزویرسازان در جهان سلطه است.