به گزارش «قدس آنلاین»،  آیت الله جوادی آملی صاحب تفسیر گرانقدر تسنیم با استناد به فرمایش نورانی امام صادق(ع)، قرآن را عهدنامهٴ الهی بر خلق خدا معرفی کرد و در بخشی از کتاب حکمت عبادات خود می گوید : امام صادق (علیه‌ السلام) فرمودند:  «القرآن عهد الله إلی خلقه فقد ینبغی للمرء المسلم أن ینظر فی عهده وأن یقرء منه فی کل یومٍ خمسین آیه»  قرآن عهدنامهٴ الهی بر خلق خداست، شایسته است که انسان به عهدنامهٴ خدا نگاه کند و شبانه ‌روز ـ لااقل ـ پنجاه آیه بخواند. چون امام صادق (علیه‌ السلام) فرمود:  «النظر فی المصحف عبادة»  نگاه به کلمات قرآن عبادت است.

وی در ادامه به خصوصیت ویژه تلاوت قرآن در ماه نزول این کتاب آسمانی پرداخت و خاطر نشان کرد: تلاوت قرآن همیشه مستحب است ولی در ماه مبارک رمضان از ویژگی دیگری برخوردار است؛ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:  «من قرأ فی شهر رمضان آیةً من کتاب الله عز وجل کان کمن ختم القرآن فی غیره من الشهور»  عظمت ماه رمضان به این است که این ماه ظرف نزول قرآن قرار گرفته، حضرت می‌ فرماید: تلاوت یک آیه از قرآن در این ماه برابری می ‌کند با تلاوت همهٴ قرآن  در سایر ماه ها.

این مرجع تقلید ادامه داد: این کتاب نظیر دیگر کتب نیست که اگر کسی معنایش را نداند، نخواند؛ بلکه خواندنش ثواب و برکت دارد. پس باید تلاش کرد تا معنایش را یاد گرفته به معارفش برسد. این کتابی نیست که کسی بتواند مانند آن سخن بگوید. نهج ‌البلاغه در فصاحت، شهرهٴ آفاق است ولی اگر جملهٴ قرآنی در خلال آن خطبه ‌های بلند علی‌ بن ابی‌طالب (سلام‌ الله علیهما) قرار گیرد، درخشش خاصی دارد و کلمات آن حضرت را نمی‌ شود در کنار قرآن کریم قرار داد. نیز اگر در میان خطبه ‌های حضرت رسول جمله ‌ای قرآنی باشد، پیداست و می ‌تابد. پس قرآن را با کلمات حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) هم نمی‌ شود سنجید.

آیت الله جوادی آملی با تاکید بر ارتباط هر چه بیشتر آحاد جامعه با قران کریم، توصیه کرد: قرآن طناب و ریسمان الهی معرفی شده است.   «واعتصموا بحبل الله جمیعاً»  همه به حبل  الهی، که دین خدا و کلام خداست، تمسک کنید که این طناب به سقفی محکم و زوال‌ ناپذیر مرتبط است. این طناب را بگیرید و به آن اعتصام کنید و از چاه، بالا بیایید. چون طناب قرآن یک طرفش به دست انسانها و طرف دیگرش به دست خداست. انسان هر چه در قرآن کنجکاوی بیشتری کند و دربارهٴ آیات آن بحث کند تا بفهمد، جا دارد تا به مقام «لقاء الله» برسد. این مقامی پیمودنی است و اعتصام به حبل الهی شکست ‌ناپذیر و ناگسستنی است؛ چون  «لا یأتیه الباطل من بین یدیه ولا من خلفه»  هرگز از  پیش و پس، چیزی این کتاب را باطل نمی‌ کند. پیداست که آنگاه انسان به حکمت قرآن و حکمت تلاوت رسیده که ببیند آن طرف طناب به دست کیست. لذا فرمودند: شبانه ‌روز پنجاه آیه از قرآن کریم بخوانید، که با عهد الله در تماس باشید. برای اینکه روشن شود این قرآن طنابی است که یک طرفش به دست انسان و طرف دیگر آن به دست خداست