به گزارش قدس آنلاین، کروس را باید مرد فینال ها دانست. او در ۲۷ سالگی در کلکسیونی از فینال های ملی و باشگاهی حضور داشته است.

با پیراهن لورکوزن، بایرن، رئال و تیم ملی آلمان، تونی کروس ۱۹ فینال را تجربه کرده و البته در ۵ تای آنها به دلایل مختلف نتوانسته به میدان برود. او متخصص بازی های سرنوشت ساز است و تنها در سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵ با تیم هایش در فینال حاضر نبوده است.

در ۴ سال و نیم اخیر، او در ۱۲ بازی فینال حاضر بوده و روز شنبه در کاردیف(فینال لیگ قهرمانان مقابل یووه) سیزدهمین فینال در این مقطع کوتاه را تجربه خواهد کرد.

اولین بار او ۳۰ می ۲۰۰۹ با پیراهن لورکوزن در فینال جام حذفی آلمان به میدان رفت ولی از کسب عنوان قهرمانی بازماند. او ژانویه ۲۰۰۹ از بایرن مونیخ به لورکوزن قرض داده شده بود و جالب اینکه با آرتورو ویدال نیز هم تیمی بود.

کروس سال ۲۰۱۳ و در بازگشت به بایرن تبدیل به یکی از کلیدی ترین بازیکنان این تیم شد و همان سال در ۵ فینال به میدان رفت و در همگی آنها نیز قهرمان شد که مهم ترینش فینال لیگ قهرمانان بود.

او سال ۲۰۱۴ راهی رئال شد و در ۴ فینال به میدان رفت از جمله فینال جام جهانی با تیم ملی آلمان. کروس در این ۴ فینال نیز موفق به کسب عنوان قهرمانی شد. آخرین بار او سال ۲۰۱۳ سوپرکاپ آلمان را به دورتموند واگذار کرده و در مابقی فینال هایش همواره موفق به قهرمانی شده است.

پس از ۲۰۱۵ بدون فینال با رئال، او سال ۲۰۱۶ با رئال در سه فینال موفق به کسب عنوان قهرمانی شد: لیگ قهرمانان، سوپرکاپ اروپا و جام جهانی باشگاه ها و حالا ۲۰۱۷ و فینال لیگ قهرمانان برابر یوونتوس که قهرمانی در آن درها به روی دو فینال دیگر را خواهد گشود(سوپرکاپ اروپا و جام جهانی باشگاه ها).