مهناز خجسته‌نیا: خانه‌هایی با حیاط‌های بزرگ، اتاق‌های تو در تو و سقف‌هایی با سبک معماری تاریخی که تاریخی به شمار می‌آیند اما زیر تازیانه نامهربانی‌ها حال نزاری پیدا کرده‌اند و خانه تاریخی «بلخاسب» نمونه‌ای از این دست کم لطفی‌هاست.

خانه‌ای که مالکش از همه دار و ندار دنیا فقط سقف روی سرش را نگه داشته و حتی حسرت یک معبر ورودی برایش باقی مانده است.

وقتی آدرس دسترسی به خانه تاریخی «بلخاسب» را به ما می‌دهند هرگز باورمان نمی‌شود که در میان آوار تخریب‌هایی که برای بلندمرتبه سازی مراکز اقامتی صورت گرفته از در و دیوار خانه «بلخاسب» دیگر چیزی مانده باشد که ارزش یک خانه تاریخی را داشته باشد.

همه خانه‌های این محله را با بیل‌های مکانیکی هموار کرده‌اند و فقط خانه بلخاسب را نیمه کاره در گودال ناهمواری‌ها باقی گذاشته‌اند.

برای ورود به خانه «بلخاسب» باید از کوچه باریکی که فقط جای عبور یک نفر امکان پذیر است گذر کرد.

حیاط خانه خیلی بزرگ و باصفاست و مثل خیلی از خانه‌های قدیمی، بنای آن هم نیز به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شده است.

با اینکه صاحب خانه هنوز در این خانه ساکن است اما هیچ اختیاری ندارد و فقط باید از بنایی نگهداری کند که نه اجازه ساخت و ساز دارد و نه امکان فروش آن وجود دارد.

او از بلاتکلیفی چند ساله مالکیت این خانه گلایه دارد و می‌گوید: این خانه با ۳۷۰ متر زیربنا در دو طبقه یکی از میراث‌هایی است که از دوره صفویه باقی مانده است.

او ما را به تماشای نقاشی‌هایی دعوت می‌کند که دور تا دور سقف اتاق نقش بسته‌اند.

آثاری که به گفته او کارشناسان معتقدند امکان انجام دوباره آن امروز وجود ندارد.

او طاقچه هایی محصور شده با در و پنجره چوبی در دو طرف در اتاق را نیز نشان مان می‌دهد و می‌گوید: اینجا مخصوص چراغ‌های روشنایی طراحی شده است که دو ویژگی دارند.

وی با اشاره به اینکه این فضا هم از طرف اتاق و هم از سمت حیاط پنجره شیشه ای دارند، می‌افزاید: با روشن کردن چراغ جدا از اینکه دود ناشی از سوخت فتیله آن وارد هوای اتاق نمی‌شود و باد بیرون هم نمی تواند فتیله را خاموش کند، هم اتاق و هم حیاط از نور آن روشن می‌شود.

وی سقف اتاق را هم نشان می‌دهد که از کتیبه‌هایی چوبی پوشیده شده و دورتا دور آن هم نقاشی‌های بسیار زیبا از طبیعت کشیده شده است.

او نازکی شیشه شکسته گنجه اتاق را هم بی‌نظیر عنوان می‌کند و اظهار می‌دارد: در حال حاضر دیگر شیشه ای با این ظرافت قطر ساخته نمی‌شود.

با راهنمای او وارد اتاق دیگری می‌شویم که هنوز سوراخ‌های سوزن سه نسل قبلی که در دیوار وارد کرده اند مانده است.

سقف گنبدی و معماری زیبای راهروی ورودی این اتاق هم از دیگر دلایلی است که خانه بلخاسب را تاریخی لحاظ کرده اند.   

بعد از تماشای داخل اتاق ها به حیاط خانه که برمی گردیم چنان سکوتی در تمام بنا حکمفرماست که انگار نه انگار بولدوزرها پشت دیوار خانه بلخاسب ایستاده اند و دیوار خیلی از این دست خانه‌های قدیمی با قدرت همین وسیله تخریب شده است