به گزارش «قدس آنلاین»،  اواخر فروردین امسال خبری از شرکت داروگر به گوش رسید که تعداد زیادی از کارگران شاغل در این کارخانه خبر از مرخصی اجباری دادند و گفتند: از یک هفته مانده به شروع سال جدید به مرخصی نوروزی رفته‌اند و از آن زمان تا حدود ۲۵ فروردین ماه درب‌های این واحد صنعتی به‌روی آنها بسته مانده است.

همچنین تعدادی از کارگران کارخانه داروگر بدون اطلاع قبلی و به‌دلیل آنچه بی‌انضباطی خوانده می‌شد اخراج شدند.

افشار فتح‌اللهی معاون امور صنایع سازمان صنعت تهران در این باره گفته بود: مرخصی اجباری کارکنان داروگر به‌دلیل انجام تعمیرات و نگهداری تجهیزات این کارخانه انجام شده و در اردیبهشت ماه کارگران به محیط کار خود بازمی‌گردند.

حال پس از گذشت نزدیک به ۲ ماه از آن ماجرا بار دیگر خبر می‌رسد که کارگران داروگر از ابتدای هفته جاری به مرخصی اجباری رفتند.

شماری از کارگران این کارخانه که از بهمن سال گذشته برای بار سوم به مرخصی اجباری رفته‌اند، می‌گویند: کارخانه داروگر یکی از بهترین تولیدکنندگان محصولات شوینده با ۲۵۰۰ کارگر در سطح کشور بود که سال ۸۸ بعد از واگذاری این کارخانه  به بخش خصوصی تعداد نیروی کار خود را به حدود ۵۰۰ کارگر کاهش داد و به این حال افتاده است.

این کارگران می‌گویند: "در حالی کارگران را مجدداً یک هفته مرخصی اجباری فرستاده‌اند که تا هفته گذشته به هیچ یک از نیروها مرخصی نمی‌دادند و تعداد زیادی از افرادی که مرخصی ندارند یک هفته مرخصی اجباری برایشان غیبت تلقی می‌شود. سری قبلی که بعد از فروردین ۹۶ به مرخصی اجباری رفتیم بهانه مدیریت اورهال کردن دستگاه‌ها بود. کارگران تولی پرس هم ۲ هفته مرخصی اجباری از ابتدای هفته جاری رفته‌اند. از چند ماه مانده به پایان سال قراردادهای کاری ما هم یک‌ماهه شد".

محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت در نشست خبری اواخر فروردین ماه امسال در پاسخ به خبرنگار تسنیم مبنی بر اینکه "در هفته‌های گذشته خبری در خصوص تعطیلی شرکت داروگر در رسانه‌ها مطرح شد و آیا دولت در این ارتباط گزارش از وزارت صنعت نخواسته که چرا این اتفاق افتاده است یا خیر؟ " گفت: در این  خصوص و برخی دیگر از کارخانه‌ها وزارت صنعت گزارش مقدماتی را ارائه کرده و همچنان مشغول بررسی است. البته ممکن است خیلی از شرکتها مشکل داشته و الآن هم داشته باشند یا مشکلات آنها جدی‌تر شده باشد.

وی افزود: حتماً با همکاری وزارت صنعت باید به این واحد و سایر واحدها کمک شود، البته کارآمدی مدیران واحدها و مسایل آنها هم می‌تواند مؤثر باشد.