یکم: مظلومیت

روز گذشــته بــا مشــاهده تصاویــر حادثه تروریســتی «خانه ملت» و «حــرم بنیانگذار انقلاب اســلامی»، ملت ایران بیش از هرچیز چند گونه مظلومیت را لمس کرد؛ «مظلومیت دهه اول انقلاب اســلامی» که در هفته های اخیر برخی کوشیدند، با ندیدن آن جای «جلاد» و «شهید» را عوض کنند. «مظلومیت شهدای مدافع حرم» که اگر آن ها نبودند، هر روز در تهــران و اصفهان و... باید شــاهد حوادثی از جنس حادثه تروریســتی دیروز بودیم. و از همه مهم تر؛ «مظلومیت ســربازان گمنام امام زمان(عج)» که در دریای پرتلاطم غرب آسیا، کشتی امن ایران اسلامی را تاکنون حفظ کرده اند و ما از کوشش آن ها بی خبریم. امام علی(ع) فرمود: «النعمتان مجهولتان، الصحــه و الامان»؛ دو نعمت ناشــناخته هستند؛ سلامتی و امنیت. دیروز مردم فهمیدند پاسداران امنیت کشور، چه حقی بر گردن آن ها دارند.

دوم: خباثت

نمی دانــم زمانی که این جملات را مخاطبان عزیزم می خوانند، نهادهای مســئول، زوایای پنهان حادثه دیروز را آشکار کرده اند یا نه!؟ اما آن قدر می دانم که باید این حوادث تروریستی را، محصــول اتاق هــای عملیاتــی «ســیا»، «موســاد» و «ام آی ۶ «دانست که به احتمال زیاد هزینه آن هــا را رژیم های مرتجع عرب، بویژه آل سعود پرداخته اند. این اتفاق اگرچه بــرای ما یک حادثه ناگوار اســت اما علامت روشنی است از نافرجامی تعامل با کدخدای دیوانه و «هزینه ادبیات ســازش» و هشداری است که ما را به شتاب برای گزینش «ادبیات چالش و پرسش» در برابر استکبار جهانی فرا می خواند. به احتمــال زیــاد رابطه معینــی باید بین «رقص شمشــیر ترامپ» با «گاوهای شــیرده ســعودی» و سپس عصبانیت مرتجعان عرب از بی اعتنایی «قطر» به بــزم آن ها و حوادث تروریســتی تهران، وجود داشته باشد. کشف این رابطه را ان شــاءاالله نهادهای مسئول، به فوریت، انجام خواهند داد.

سوم: ساده

یادم می آیــد زمانی در دوران جنگ تحمیلی که همه اعــراب مرتجع، در امن و آســایش بودند و موشک های صدام، رفیق دیروز همین گاوهای شیرده، تا تهران می آمد، تلویزیون ما گزارشی از مردم پخش می کرد که به تماشای موشک ها ایستاده بودند و بدون هراس زندگی عادی خود را سپری می کردند. دیروز، با همــه دلخوری ها و گله مندی هایی که از «مجلــس» داریم؛ یک اقدام نمایندگان برایم، ســتودنی بود. بیخ گوش این حادثه در گرماگرم جست وجو و شــکار تروریست ها، مجلس خیلی ساده و عادی، کار خود را ادامه داد و خوشبختانه با تصاویر زنده «شبکه خبر» از جریان عادی فعالیت نمایندگان، به جامعه اطمینان داده می شــد که حوادث در دست کنترل است.

چهارم: حساب شده

انتخاب زمان و مکان برای عملیات تروریستی، بسیار حســاب شده بود؛ «خانه ملت» و «حرم بنیانگذار انقلاب اسلامی»؛ روز کاری مجلس و دو روز بعد از ســالگرد رحلت حضرت امام خمینی(ره)؛ به احتمال زیاد بنا بوده این حادثه در مراسم ســالگرد و در اجتماع پرشور مردم عملیاتی شود که تروریست ها ناکام مانده اند و شاید سعی کرده اند، عملیات نافرجام خود را «بازتولیــد» کنند. عملیات تروریســتی در مجلس هم به احتمال زیاد برای ضرب شست نشان دادن به نهادهای امنیتی کشورمان بود تا بگویند؛ قدرت نفوذشان تا حساس ترین نهادها، جدی است. با این وصف، مهار حادثه، نشان داد؛ تروریست ها مصداق این شــعر حافظ هستند؛ «ای مگس، حضرت سیمرغ نه جولانگه توست/عِرض خود می بری و زحمت ما می داری»

پنجم: توقع

همیــن طور که این حادثه موجب می شــود قدر و منزلت نهادهای امنیتی بیشتر نزد ملت شناخته شود، سطح توقع و مطالبه جامعه از دستگاه های امنیتی نیز بالاتر می رود. مهم ترین انتظار از نهادهای مسئول، توصیف ابعاد پنهان حادثه در اسرع وقت است که بیش از هر چیز می تواند قوت این نهادها را برای مردم آشکار سازد. اما یک مطالبه جدی تر مــردم را می توان در لابه لای گفت و گوهای مجــازی جامعه دید. جامعه اکنون حق دارد از دولت محترم بپرسد؛ «چگونه ســایه جنگ را از سر کشور برداشته اســت؟ و تا کی می خواهــد هزینه تعامل و ســازش با کدخدای یاغی و گاوهای وحشی مرتجع وابسته به اســتکبار را بپردازد؟» این نهادهای امنیتی که امروز در خانه ملت، باید یقــه «داعش» را بگیرند، دیروز تجربه «الماس فریب» و «شــکار ریگی» در آســمان و مهار «جندالشیطان» را داشتند