به گزارش قدس آنلاین،  دقیقا یک سال قبل بود که بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت ایران پس از دیدار با «لئون یولیان»، وزیر انرژی و منابع طبیعی ارمنستان از امضای قرارداد آزمایشی فروش گاز به گرجستان خبر داد اما بلافاصله مسئولان سیاسی و وزیر انرژی گرجستان این موضوع را تکذیب کرده و اعلام کردند گرجستان قرار نیست از ایران گاز وارد کند.

پس از تکذیب این خبر توسط مسئولان گرجی علیرضا کاملی مدیرعامل وقت شرکت ملی صادرات گاز گفت: این یک قرار داد آزمایشی با یک شرکت خصوصی از گرجستان است و این موضوع ربطی به دولت گرجستان ندارد.

وی بلافاصله تصریح کرد: ایران در حال مذاکره با گرجستانی ها برای صاردات گاز به این کشور است اما هنوز توافقی در این باره صورت نگرفته است.

در طول یک سال گذشته همواره مسئولان شرکت ملی گاز ایران اعم از مدیرعامل و سرپرست اموربین الملل این شرکت دم از مذاکره با گرجستانی ها به منظور صادرات گاز به این کشور می‌زنند، اما اعلام می‌کنند هنوز این مذاکرات به قرار داد منتهی نشده است.

اخیرا نیز بهزاد بابازاده سرپرست امور بین الملل شرکت ملی گاز ایران اظهار کرده است: افزایش تولید از فازهای جدید پارس جنوبی موجب شده است ایران در تجارت جهانی گاز و مذاکرات با کشورهای همسایه دست بالا را داشته باشد.

وی ادامه می‌دهد مذاکرات جدی با گرجستانی ها به منظور صادرات گاز به این کشور را در دستور کار داریم و به جز گرجستان قصد داریم با کشورهای دورتر نیز وارد مذاکره شویم.

این گزارش حاکی است ظاهرا ایران درحالی به دنبال فروش گاز به گرجستان است که این کشور هیچ درخواست رسمی برای واردات گاز از ایران ارائه نکرده و مشخص نیست چرا با این شرایط مسئولان صنعت نفت ایران به دنبال فروش گاز به این کشور که سابقه انقلاب رنگی را نیز در کارنامه خود دارد، هستند.

جالب اینجا است که مریم والیشویلی معاون وزیر انرژی گرجستان نیز به طور صریح اعلام کرده است صادرات گاز ایران به گرجستان از نظر تئوری امکان پذیر است و حتی زیرساخت‌های لازم برای این امر وجود دارد وحتی طرف ایرانی نیز آمادگی خود را برای صادرات گاز به گرجستان اعلام کرده ولی ما نیازی به گاز ایران نداریم و گاز گاز آذربایجان و روسیه را ترجیح می‌دهیم.

رفتار مسئولان صنعت نفت ایران نسبت به فروش گاز به گرجستان قابل درک نیست، در صورتی که در سال های قبل نیز این کشور واردات گاز از ایران را متوقف کرده بود.

سابقه صادرات گاز ایران به گرجستان مربوط به سال ۲۰۰۶ میلادی است یعنی همان زمانی که شاه لوله انتقال گاز "شمال قفقاز- جنوب قفقاز" و "موزدوک-تفلیس" منفجر شد و گرجستان نتوانست گاز مورد نیاز خود را از روسیه وارد کند.

به همین دلیل این کشور برای تامین گاز مورد نیاز خود در دوره ای دست به دامان ایران شده و قرارداد صادرات گاز به این کشور بین مسئولان وقت صنعت نفت ایران و گرجستان منعقد شد به طوری که مقرر شد گاز ایران در ازای ۱۲۰ دلار در هر هزار متر مکعب به این کشور صادر شود.

گرچه در آن موقع مسئولان ایرانی اعلام می کردند قرارداد صادرات گاز ایران به گرجستان بلند مدت است اما زمانی که خط لوله صادرات گاز روسیه به این کشور تعمیر شد گرجستانی ها به طور رسمی اعلام کردند دیگر نیازی به گاز ایران ندارند و واردات گاز از ایران را قطع کردند.

این گزارش اضافه می کند با وجود این پیشینه اما مسئولان فعلی صنعت نفت به دنبال مذاکرات صادرات گاز به گرجستان آن هم نه از موضع نه چندان عزتمندانه هستند به طوری که «کاخا کالادزه» معاون نخست وزیر و وزیر انرژی گرجستان اعلام کرده است «اخیراً در رسانه‌ها گزارش‌هایی منتشر شده بود که ایران می‌خواهد صادرات روزانه ۸ تا ۱۵ میلیون متر مکعب گاز از طریق ارمنستان به گرجستان را آغاز کند اما «هیچ توافقی با ایران در این زمینه انجام نشده و هیچ تصمیمی اتخاذ نگردیده‌است».

وی رسما اعلام کرده است با توجه به واردات گاز از روسیه و آذربایجان این کشور نیازی به واردات گاز از ایران ندارد.