سی‌امین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان پس از یک‌سال وقفه، این‌روزها در شهر اصفهان درحال برگزاری است و با استقبال خوبی ازسوی مردم و به‌ویژه کودکان و نوجوانان روبه‌رو شده است.   با علی قوی‌تن، کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده سینما که در جشنواره این دوره با فیلم سینمایی «پل سفید» حضور دارد، درباره سینمای کودک به گفت‌وگو نشستیم. قوی‌تن در ابتدای سخنان خود با اشاره به زمان اکران فیلم «پل سفید» در جشنواره و بازخوردهای مخاطبان عنوان کرد: قرار بود این فیلم در سومین روز جشنواره ساعت ۲۲:۳۰ اکران شود که به دلایلی امکان آن فراهم نشد و توانستیم ساعت دوازده و نیم شب آن را اکران کنیم. هرچند که به‌نظرم ساعت ۲۲ هم زمان مناسبی برای اکران فیلم ویژه کودکان نیست، اما تداخل برنامه‌ها این شرایط را به‌وجود آورد. در هرصورت در هیچ جشنواره‌ای در دنیا ساعت‌های پایانی شب برای اکران فیلم کودک و نوجوان، زمان متعارفی نیست. اما درنهایت باید به این نکته اشاره کنم که بازخورد بچه‌ها از فیلم بسیار خوب بود و در کمال تعجب کسی سالن را ترک نکرد و خوشبختانه همه راضی بودند.

افق روشنی پیش روی سینمای کودک است

وی در ادامه با یک ارزیابی کلی از جشنواره امسال عنوان کرد: امسال با جشنواره‌ای روبه‌رو هستیم که با توجه به فیلم‌هایی که در آن اکران شده، افق روشنی را روبه‌روی ما قرار می‌دهد و در همین راستا باید سینمای کودک و نوجوان را حمایت کرد. جشنواره امسال این نوید را به ما می‌دهد که این سینما می‌تواند تأثیرگذار باشد و کار خودش را به‌خوبی انجام دهد و بدرخشد، اما به‌شرطی که این جشن و هیاهو به روزهای جشنواره‌های ختم نشود و در طول سال نیز شاهد اکران فیلم‌های کودک باشیم.

تهیه‌کننده «دویدن در میان ابرها» درباره استقبال کودکان و نوجوانان از جشنواره امسال گفت: خوشبختانه بچه‌ها استقبال می‌کنند و حتی تا سانس هشت و نیم شب هم فیلم‌ها را می‌بینند، اما حضور در سالن‌ها در سانس‌های آخر برای بچه‌های کوچک‌تر سخت‌تر است. امسال فیلم‌های خوبی داریم و جشنواره به گرمی درحال برگزاری است و امیدوارم تدبیری برای نمایش این فیلم‌ها در طول سال اندیشیده شود.

آموزش و پرورش وارد عمل شود

وی در پاسخ به این پرسش که خروجی‌های این جشنواره چقدر می‌تواند به رونق سینمای کودک کمک کند، گفت: برپایی جشنواره در فصل تابستان آیتم مهمی است و قطعاً بازدید و استقبال مردم از سینما بیشتر از زمان‌های دیگر است، چراکه تعطیلی مدارس، فراغ بال کودکان و نوجوانان و حضور آن‌ها در جشنواره به پویایی آن کمک می‌کند. اما نکته اینجاست که باید ببینیم این پویایی را چگونه می‌توان حفظ کرد و آن را به کل سال تعمیم داد. البته نباید این حمایت تنها ازسوی وزارت ارشاد باشد، بلکه باید حتی آموزش و پرورش هم وارد عمل شده و پا در عرصه نمایش بگذارد.

این کارگردان در ادامه افزود: قبل از انقلاب این انتقاد همواره وجود داشت که کار فرهنگی برای بچه‌ها انجام نشده، درحالی‌‌که می‌بینیم آن‌ها بیشتر از ما کار می‌کردند. مثلاً در گذشته کانون پرورش فکری کودکان، آپارات و پروژکتورها را به روستاهای مختلف و مدارس می‌برد و فیلم‌ها را نمایش می‌داد؛ فیلم‌هایی که مربوط به مسائل تربیتی بچه‌ها بود و به انحای مختلف شرایطی را فراهم می‌کردند که بچه‌ها بتوانند از این فیلم‌ها استفاده کنند. اما در حال‌حاضر با همه این امکانات و فضای مجازی که داریم، می‌توان با یک مهندسی حساب‌شده این فیلم‌ها را حمایت کرد تا دیده شوند.

وی تصریح کرد: یکی از بهترین راه‌ها این است که سینما را به مدارس ببریم. هر مدرسه‌ای حداقل یک سالن کنفراس، نمازخانه یا آمفی‌تئاتر دارد که می‌توان در آن‌ها با کمترین امکانات این فیلم‌ها را نمایش داد. سینما بردن دانش‌آموزان تحت‌عنوان اردوهای مختلف، همواره با بهانه‌هایی همراه است، اما اگر فیلم‌ها را به مدارس ببرند، تقریباً می‌توان گفت همه فیلم را می‌بینند.

سینمای کودک نیازمند حمایت است

کارگردان فیلم «پرواز بادبادک‌ها» ارزیابی خود از سینمای کودک را مثبت عنوان کرد و گفت: سینمای کودک بایستی وجود داشته باشد. در تمام دنیا به سینمای کودک اهمیت می‌دهند و از آن به بهترین شکل حمایت می‌کنند و این حمایت از روند تولید و پخش گرفته تا زمان اکران را شامل می‌شود. باید این نکته را درنظر بگیریم که سینمای کودک به میزان تأثیری که در فرهنگ دارد، هزینه‌بردار نیست. درواقع سینمای کودک با هزینه پایین تأثیرات بالایی در فرهنگ‌سازی مسائل آموزشی، پرورشی و تربیتی دارد. مسئولان فرهنگی نیز باید برای این بخش هزینه کنند و اگر سرمایه‌‌گذاری درستی در این زمینه نداشته باشیم، برای ما یک باخت محسوب می‌شود.

وی تأکید کرد: مسئولان فرهنگی و مرتبط با امور هنری و سینمایی باید توجه داشته باشند که انتظار فتح گیشه و سودآوری را از سینمای کودک نباید داشته باشند، چون این اتفاق برای همه فیلم‌های این ژانر رخ نمی‌دهد، بلکه شاید تعداد معدودی فیلم با بازگشت سرمایه بالا داشته باشیم. همه فیلم‌ها هری پاتر یا کلاه قرمزی نمی‌شوند. این اتفاق در سینمای اروپا و آمریکا هم به این شکل است که همیشه فیلم‌های کودک با سودآوری بالا نیست، بلکه مهم بحث فرهنگ‌سازی است و این سینما درکل نیازمند حمایت است و باید برایش هزینه کرد.