علیرضا گرانپایه/ هرچند کشتی ورزش اول کشور ما محسوب می‌شود، ولی کسی نمی‌تواند منکر عشق بیش از حد نوجوانان و جوانان ایرانی به فوتبال شود. اگر در این موضوع شک دارید، کافی است تا چند قدمی را در داخل کوچه و پس‌کوچه‌های شهرتان قدم بزنید تا متوجه شوید که با وجود بازی‌های رایانه‌ای عجیب و غریب، بازهم بچه‌هایی پیدا می‌شوند که با تمام عشق، کفش‌های کتانی‌شان را پوشیده و در خیابان به‌دنبال آجر برای دروازه گل‌کوچک هستند. نمونه مشابه این موضوع کمی آن طرف‌تر و در فاصله چندهزار کیلومتری ایران اتفاق افتاده است. با این‌که نتوانستیم در کوچه و پس‌کوچه‌های کشور آمریکا قدم بزنیم، ولی می‌توان فهمید که هرچند بیس‌بال به‌عنوان ورزش اول این کشور شناخته شده، ولی بسکتبال در آمریکا حال‌وهوای دیگری دارد. فیلم‌های آمریکایی پر از صحنه‌هایی است که در آن جوانان سیاهپوست و سفیدپوست این کشور در خیابان، دانشگاه و... در حال بازی با توپ بسکتبال هستند و بی‌شک نباید تعجب کرد که از دل این‌همه عشق و علاقه به بسکتبال، پویاترین و حرفه‌ای‌ترین لیگ بسکتبال دنیا خارج شود. همیشه در بخش‌های مختلف خبری راجع به کنفرانس شرق و غرب شنیده‌ایم، اما کمتر درمورد آن‌ها می‌دانیم. به بهانه پایان فصل لیگ بسکتبال آمریکا به‌سراغ بررسی NBA َرفته‌ایم تا کمی بیشتر با این لیگ آشنا شویم.
از BAA تا NBA
تا سال ۱۹۴۶ ورزش بسکتبال به‌عنوان یک ورزش دانشگاهی در کشور آمریکا شناخته شده بود، تا این‌که ماکس کـیس خـبرنـگار روزنامه نیویورک با ارائه پیشنهاد به آقای «والتر برایون» رئیس تیم هاکی روی یخ و سالن بوستون، پیشنهاد راه‌اندازی لیگ بسکتبال را داد. آقای برایون از آن‌جهت که می‌دانست استادیوم بوستون و استادیوم‌های شـهرهای بزرگ دیگر در این فصل درآمد خوبی ندارند و می‌توانند از این راه با کشاندن تماشاچی به استادیوم‌ها، پـول خوبی کسب کنند، از این فکر استقبال کرد. او سریعاً به ۱۱نفر از صاحبان استادیوم‌های بزرگ آمریکا خبر داد و آن‌ها یک جـلسه در ششـم ژوئن در هتل کامادور تشکیل دادند. با موافقت این ۱۱نفر، لیگ BAA که مخفف BASKETBALL ASSOCIATION OF AMERICA بود راه‌اندازی شد. پس از دو سال برگزاری لیگ بسکتبال، بازیکنان درجه‌یک دانشگاهی آن دوره همچون «باب دیویس» و «جورج میکان» سالن‌های ورزشی را مملو از تماشاگر کردند. در این سال لیگ بسکتبال حرفه‌ای آمریکا به NBA که خلاصه‌شده عبارت NATIONAL BASKETBALL ASSOCIATION بود، تغییرنام داد.
داستان کنفرانس غرب و شرق
۳۰ تیم باشگاهی لیگ حرفه‌ای بسکتبال آمریکا در ۲ کنفرانس غرب و شرق حضور دارند. هر کنفرانس شامل ۳ بخش است که این تقسیم‌بندی براساس مکان جغرافیایی تیم‌ها صورت گرفته است. کنفرانس شرق به سه بخش مرکزی، جنوب شرقی و آتلانتیک (اقیانوس اطلس) و کنفرانس غرب به سه بخش جنوب غرب، شمال غرب و پاسیفیک (اقیانوس آرام) تقسیم می‌شوند. از شناخته‌شده‌ترین تیم‌های کنفرانس غرب می‌توان به لس آنجلس لیکرز(Los Angeles Lakers)، ممفیس گریزلیز (Memphis Grizzlies) و یوتا جَز (Utah jazz) اشاره کرد. همچنین در کنفرانس شرق تیم‌های مطرحی چون بوستون سلتیکس(Boston Celtics)، میامی هیت(Miami Heat) و اورلاندو مجیک (Orlando Magic) حضور دارند.
نحوه برگزاری مسابقات
هر تیم در NBAهشت بازی پیش‌فصل و ۸۲ بازی فصل اصلی انجام می‌دهد، به این‌صورت که هر تیم، ۴ بازی با هر تیم بخش خود، ۴ بازی با ۶ تیم بخش‌های دیگر کنفرانس خود و ۳ بازی با ۴ تیم کنفرانس دیگر انجام می‌دهد (۵۲ بازی) و با هر تیم کنفرانس دیگر نیز دو بازی انجام می‌دهد که مجموعاً ۸۲ بازی می‌شود. بعد از فصل اصلی و برای تعیین قهرمان فصل نیز بازی‌های پلی‌آف برگزار می‌شود، به این صورت که ۸ تیم برتر هر کنفرانس به پلی‌آف می‌روند و به‌صورت معکوس (مثلاً تیم اول کنفرانس با تیم هشتم، تیم دوم با هفتم و... همان کنفرانس) با یکدیگر روبه‌رو می‌شوند و درنهایت قهرمان‌های هر کنفرانس در بازی‌های فینال با هم رقابت می‌کنند. برنده هر مسابقه پلی‌آف به‌صورت ۴ پیروزی از ۷ مسابقه مشخص می‌شود، یعنی هر تیمی که بتواند ۴ مسابقه از بازی را پیروز شود، به مرحله بعد صعود می‌کند.
مسابقات نمایشی فصل
اواسط هر فصل مسابقات NBA رقابتی تحت‌عنوانAllstar Weekend طی سه‌روز برگزار می‌شود که جنبه نمایشی و تفریحی دارد؛ مسابقاتی که پیشینه تاریخی دارد و به‌دلیل آیتم‌های جذاب به یکی از پربیننده‌ترین مسابقات لیگ آمریکا تبدیل شده است. اولین رویداد Allstar Weekendبازی افراد مشهور (Celebrity game) است که در آن بازیگران هالیوود، خوانندگان مشهور، ورزشکاران مشهور و حتی بازیکنان سابق NBA حضور دارند. رویداد دوم که در روز دوم برگزار می‌شود، بازی دو تیم SHAQ و CHUCK است. بازیکنان شرکت‌کننده در این مسابقه توسط «شکیل اونیل» و «چارلز بارکلیباز کینان» اسطوره‌های سابق NBA از بین بازیکنان سال اولی و دومی NBA انتخاب می‌شوند. رویداد سوم مسابقه «ستارگان شوت‌زنی»(shooting stars) است که در آن چند تیم شامل بازیکنان سابق و حاضر NBA از نقاط مختلف زمین اقدام به شوت‌زنی می‌کنند. از رویداد چهارم به‌بعد، رقابت شدیدتر می‌شود. این رویداد مسابقه مهارت‌های فردی (Skills Challenge) است که در آن بازیکنان توانایی‌های خود را مانند پاس، دریبلینگ، شوت و لی‌آپ به رقابت می‌گذارند. رویداد بعدی مسابقه شوت ۳امتیازی است و رویداد بعدی آن که یکی از پرطرفدارترین رویدادهای(Allstar Weekend) محسوب می‌شود، مسابقه دانک (ضربه‌ای در بسکتبال که بازیکن بعد از انداختن توپ به داخل سبد به حلقه آویزان می‌شود) است. اما در آخرین رقابت این رویداد، ستارگان شرق و غرب NBA در بازی Allstar به مصاف هم می‌روند. بازیکنان اصلی هر دو تیم در این مسابقه با رأی مردم انتخاب می‌شوند.
درفت چیست؟
علاوه‌بر نقل و انتقالات معمولی که بین تیم‌های مختلف لیگ NBA انجام می‌شود، یکی از جذاب‌ترین بخش‌های جذب استعدادهای جوان در لیگ بسکتبال، مراسم درفت است. درفت نام مراسمی است که در آن تیم‌های لیگ NBA در دو دور (یا به‌اصطلاح راند) شروع به انتخاب بازیکنان خوب و آینده‌دار لیگ دانشگاهی آمریکا یا سایر لیگ‌های معتبر دنیا می‌کنند. بدین‌ترتیب همه‌ساله ۶۰ بازیکن به‌وسیله درفت به لیگ حرفه‌ای بسکتبال آمریکا راه پیدا می‌کنند که البته بسیاری از آن‌ها نیز ممکن است فرصت بازی پیدا نکنند. با توجه به این نکته مهم، انتخاب شدن در درفت، پایان کار نیست و بازیکنی که در درفت انتخاب می‌شود باید در تمرینات نیز خوب ظاهر شده و علی‌الخصوص در لیگ تابستانی نیز عملکرد قابل‌قبولی از خود به نمایش بگذارد. اما قطعاً برایتان سؤال پیش آمده است که ترتیب انتخاب بازیکنان و استعدادها در این رقابت چگونه است؟ در سال‌های اولیه که به‌تازگی درفت آغاز شده بود، تیمی که بدترین نتیجه را درطول فصل کسب کرده بود، اولین انتخاب را در بین بازیکنان و استعدادها داشت و قانونی نیز وجود داشت که اگر تیمی خواهان جذب بازیکنی از شهر خود بود، می‌توانست بدون رعایت ترتیب درفت این‌کار را انجام دهد! مسلم است که در آن سال‌ها وضعیت مشخص و قرعه‌کشی دقیقی مانند امروز برای انجام درفت نبود و این مسئله در آن‌زمان کاملاً طبیعی به‌نظر می رسید. اما با تغییراتی که در این سال‌ها انجام شد، باید برای انتخابها قرعه‌کشی صورت بگیرد که البته در این قرعه‌کشی، شانس تیم‌های ضعیف‌تر به‌مراتب بیشتر است. تمام این‌کارها برای این صورت می‌گیرد که تیم‌های ضعیف لیگ بتوانند در سال بعد رقابت نزدیک‌تری با غول‌های NBA داشته باشند.
نظر شما