قدس آنلاین - در ساعت ۲۴ شنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۶ هـ. ش تلویزیون «کورد» متعلق به فرقه کومله کوردستان (کردستان را که ۱۴۰۰ سال است کردستان می‌نویسیم کوردستان می‌نویسند که اذهان را آماده کنند!) در پایان یک برنامه تفسیر سیاسی نقشه کردستان بزرگ! را روی صفحه تلویزیون گذاشت که به رنگ سرخ بود و تمام قسمت‌های غربی کشور ما را از کردستان و کرمانشاهان و همدان و ایلام به همان رنگ به عنوان بخشی از کردستان آینده که قسمتی از ترکیه و عراق و سوریه هم در آن گنجانده شده بود، جزو خاک کردستان عراق قلمداد کرد.
احساس کردم خنجری به دلم فرو کرده‌اند. من شک دارم در ایران کسانی در آن ساعت این تحریک افکنی و سمپاشی و مداخله آشکار رژیم متزلزل مسعود بارزانی را مشاهده و ضبط کرده باشند.
من شک قریب به یقین دارم که نه وزارت امور خارجه کشور و نه سازمان صدا و سیما این مانورهای موذیانه اغواآمیز را رصد کرده باشند ولی به عنوان یک ایرانی خجالت کشیدم که چگونه ضعف دیپلماسی ما به جایی رسیده که یک اقلیم ناپایدار کوچک همسایه جرئت می‌کند آشکارا بخشی از کهن‌ترین و باستانی ترین ایالات ما را در نهایت وقاحت و پررویی در نقشه کشور مفروض به وجود نیامده، خود ترسیم کند و تصور نماید ملت قدیم قدیم میهن پرست ایران در برابر این گونه تحریکات کثیف و مزدورانه سکوت اختیار خواهد کرد.
جنایتکاران داعش چند سال است کردهای عراق و سوریه و مردمان بی‌آزار ایزدی را می کشند، به ناموس زنان مناطق متصرفه تعرض کرده دختران و زنان را مانند برده در بازارها به حراج می‌گذارند.
در حالی که دولت و ملت ایران به کمک کردها می‌روند و حدود ۱۵۰۰ رزمنده جانباز ایرانی در جبهه‌های جنگ با داعش چه در عراق و چه در سوریه جان شیرین قربانی می‌کنند و این باعث شرمسازی اقلیم کردستان عراق خواهد بود.
آیا در وزارت امور خارجه ایران میز اقلیم کردستان عراق و اداره ویژه امور عراق وجود ندارد؟
من به یاد دارم ۱۴۵ سال پیش علاوه بر تلویویزن‌های سنندج و مهاباد که برنامه‌های کردی پخش می‌کردند، تلویزیون‌های کرمانشاه، اهواز، ایلام ارومیه و تبریز برنامه‌های کردی داشتند و علاوه بر تلویزیون‌های غرب کشور رادیوهای تبریز و ارومیه و تکاب و مهاباد و کرمانشاه و همدان و ایلام و اهواز و نفت ملی آبادان برنامه‌های کردی به پنج زبان شمال، سورانی، کرمانجی و دو زبان دیگر پخش می‌کردند و علاوه بر آن در برنامه‌های رادیو تبریز و ارومیه برنامه‌های آشوری و ارمنی دایر بود و به تبلیغات صدام حسین پاسخ می‌دادند.
به هر برنامه کردی و عربی ضدایرانی واکنش مناسبی نشان داده می‌شد و نتیجه همان بود که صدام حسین و اعوان و انصارش در سال ۱۳۵۳ به زانو افتادند و درخواست برقراری مناسبات عادی با ایران کردند.
کردستان عراق چه حقی دارد حاکمیت ملی ما را مورد تهدید و تحریک خبیثانه قرار دهد و در برنامه‌های فرقه منحله کومله برای شهرهای تاریخی ایران نوحه و زاری کند؟
سرودها و آهنگ‌های احمقانه و پوچی درباره مهاباد و سنندج و کرمانشاه و همدان و ایلام از تلویزیون‌های مزدوران پخش می‌شود که تقاضای الحاق گاهواره‌های ایران را به اقلیم کردستان می‌کنند. آیا با شعر و سرودخوان می‌توان خاک دیگران را آرزو کرد؟
این تحریکات به صورت تدریجی و در دراز مدت و با کمک و راهنمایی مبلغان سکتاریستی (جداسری) آمریکایی و اسرائیلی و کارشناسان صهیونیستی به گونه‌ای انجام می‌شود که مردم شریف و مهربان و خوش قلب کردستان را تحت تأثیر قرار دهد و زمزمه موهوم کردستان اشغال شده را در ذهنیات پدید آورد. بسیار متأسفم مسائل تاریخی، جغرافیای تاریخی- ژئوپلتیک و ضد تبلیغات و جنگ روانی در رادیو- تلویزیون ما فراموش شده است در حالی که بیگانگان و عاملان جاه طلب و تازه به قدرت رسیده آن‌ها در مرزهای باختری ما یک جنگ روانی طولانی و عمیق را دنبال می‌کنند، در این مورد هیچ تقابل تبلیغاتی انجام نمی‌شود. آنان شب و روز سرودهای حماسی می‌سازند. دختران و پسرانی را جمع کرده در حال رقص، خواننده سالخورده‌ای به کردستان ایران اشاره می‌کند و مهاباد زیبا، مهاباد نازنین را بر زبان می‌آورد، فیلم‌های موبایلی از شهرهای غرق در نور کردستان ایران مانند مهاباد، سنندج، سقز، مریوان تهیه کرده آن‌ها را شهرهای از دست رفته می‌نامند.
صاحب یک کتابفروشی در تهران سال‌ها پیش به من گفته مسعود بارزانی در سفری به تهران به خیابان کریم خان رفت و از کتابفروشی‌های آن خیابان تعدادی کتاب خرید که در میان آن‌ها تعدادی از کتاب‌های من که به تاریخ معاصر اختصاص دارد نیز دیده می‌شد. من تعجب می‌کنم مسعود بارزانی که علاقه به خواندن تاریخ دارد و لابد می‌داند نه ارتش مردم کبیر و مردم صغیر و نه ارتش عثمانی در درازای قرون متمادی موفق نشدند آذربایجان و کردستان را از ایران جدا کنند و ارتش روسیه تزاری و شوروی نیز در این تصمیم ناکام ماندند، چگونه فکر می‌کند قادر است کردستان ایران به اضافه کرمانشاهان و همدان و ایلام را بقاپد و جزو کشور پا در هوای مفروض خود کند؟
آیا آن همه خون هایی که در اوایل انقلاب به دنبال طمع خام حزب کومله کردستان و سایر فرقه‌های تجزیه طلب ریخته شد، کافی نیست؟
بسیار متأسفم در کشورمان ایران هم و غم برنامه سازان صرف دورهمی‌ها، خندوانه‌ها، مسابقات پختن شام و برنامه‌های تفریحی و سریال‌های اشک‌آور می‌شود، اما ملت غیرتمند و شرافتمند ایران تمام اقدام‌های خبث و خیانت آمیز تجزیه طلبان را زیر نظر دارد و هرگز ایران تجزیه و تفکیک نخواهد شد و نقشه‌های کریه اجانب جامه عمل نخواهد پوشید.
نغمات ناموزونی که درباره کردستان ایران از اوایل قرن بیستم میلادی ساز شد و چه قبل و چه پس از جنگ جهانی دوم به اوج رسید و هنگام اشغال ایران به وسیله مهاجمان شوروی و بریتانیا به تأسیس جمهوری نیم بند و پوشالی مهاباد انجامید، بلافاصله پس از تخلیه خاک ایران از سوی ارتش سرخ به ناکامی و شکست انجامید و مردم کردستان غیرتمندانه موافقت نکردند آن خطه ازخاک میهن جدا شود. یکی از خانواده‌های کهن و متشخص کردستان یعنی مرحوم قاضی محمد و صدر قاضی و سیف قاضی که عمری به فرهنگ و ادبیات کردستان خدمت کرده بودند، قربانی جوسازی بیگانگان و خدعه و فریب عمال شوروی شدند. کردستان عراق که در سال‌های دور از مام میهن یعنی ایرانی به زور و تزویر جدا شد هر اراده‌ای داشته باشد مربوط به خواست مردم آن اقلیم است. در هر حال کردستان عراق از دوران صفویان و عثمانی‌ها منتزع شده و در سال ۱۹۲۰ پروتکل سایکس- پیکو آن را به شکل ایالتی از عراق درآورده است.
کردستان ایران بخشی انفکاک ناپذیر از ایران و نژاد کرد ایرانی است. برادران اربیلی و کرکوک لطفاً در مورد کردستان ایران خواب‌های آشفته نبینند و حوادث گذشته را به خاطر آورند و بدانند ایران تجزیه ناپذیر و اقوام ایرانی ناگسستنی هستند.
نظر شما