به گزارش قدس آنلاین، آیت الله سید مهدی میرباقری شاهرودی بعدازظهر پنج شنبه در یادواره شهدای روحانی و علمای شاهرود به میزبانی مدرسه قلعه این شهر، ضمن اشاره به اینکه باید کنار امام ایستاد تا از معرفت خدا سیراب شد، بیان کرد: تمام این مشکلاتی که امروز شیعیان دارند به خاطر بیعت با امام علی(ع) و ولایت است، تاریخ گواهی می‌دهد که معاویه دستور داده بود اگر احدی یک جمله در باب آل ابی‌طالب(ع) سخن گفتن خونش هدر است و این امر در طول تاریخ همیشه تکرار شده و این باعث شد چه بر سر دوستداران اهل‌بیت(ع) آوردند لذا معارفی که امروز از شیعیان برای ما رسیده، تماماً در خلوت ردوبدل می‌شده است.

وی افزود: در طول تاریخ هرگز دیده نشده جامعه شیعیان با خود بگویند چرا یک یا علی گفتیم و این‌همه گرفتاری را به جان خریدیم؟ هرگز این امر رخ نداده است، امروز حتی در دنیا تمام دشمنی‌هایش تنها به دلیل همین کلمه یا علی(ع) است که بر ما می‌آورد چراکه می‌داند از این مسیر جدا نمی‌شویم کما اینکه اگر شویم، دنیا با ما کاری ندارد. لیکن اگر کسی این کنار امام بودن را بپذیرد تمام این فشارها تا زمان ظهور وجود دارد و کافی است صف را از صف امام جدا کنیم تا دیگر همه‌چیزتمام شود.

جریانات کفر با کلمه حق می جنگند

رئیس فرهنگستان علوم و معارف اسلامی افزود: امروز جریانات خارجی و جریان نفاق در داخل اسلام برای کلمه «حق» می‌جنگند و باوجوداینکه می‌توان با یک کلمه گفتن این که من دیگر با ولایت کار ندارم، رها شد، حتی یک مؤمن شیعه نیز چنین نکرده است.

آیت الله میرباقری شاهرودی افزود: شیعیان، شیعه بودن را باافتخار پذیرفته و کنار امام مانده‌اند و هیچ‌گاه تسلیم نمی‌شوند اما باید بیشتر از این‌ها ایستاد چراکه در کنار امام بودن ابتلا دارد تا دیگر خواب از چشم انسان گرفته شود اما این راه، صراط مستقیمی است که به‌واسطه امام، به معرفت خدا می‌رسد.

وی بیان کرد: اگر کنار معصومان ایستادیم باید دشواری بکشیم، مگر می‌توان کنار سیدالشهدا نایستاد و خون بر زمین نریزد؟ لیکن اگر در دامان معصوم سر نهادیم دیگر نمی‌توانیم دنبال هر کار و هر راهی برویم.

باید در کنار امام ایستاد

این استاد درس خارج حوزه علمیه قم گفت: آن‌هایی که در کنار امام حسین(ع) ایستادند می‌دانستند که خطراتی دارد و آن‌ها که نتوانستند آن حضرت را ترک کردند، این است که می‌فرمایند اگر کنار ائمه معصومان(ع) ایستادید، خوفتان خوف ما است، امنیتتان امنیت ماست، غصه‌هایت غصه‌های ما است لذا انسان در کنار امام، بالغ و رشید می‌شود و اگر کنار او نبود، شادی‌های کودکانه زودگذر در کنار او است.

آیت الله میرباقری شاهرودی بابیان اینکه لایه‌هایی از قرآن وجود دارد که فهم او مختص به مؤمنان است و برخی متون نیز به غیر معصوم عطا نشده است همچنین گفت: منزلت عالی آن مختص معصومان است لیکن حضرت علی(ع) می‌فرمایند «خدای متعال کلام خودش را سه قسم قرار داده، برخی عالم و جاهل آن را می‌فهمند و بخشی را تنها کسانی متوجه می‌شوند که انوار هدایت در قلبشان حاضرشده است و بخشی را تنها معصوم می‌داند».

وی ادامه داد: اگر نور الهی به قلب کسی وارد شود، شرح صدری از جانب خدا پیدا می‌کند و بابی به روی او باز می‌شود و نشانه آن دل کندگی از دار دنیا و توجه به دارالخلود یا قرب الهی و همچنین پیش از اینکه فرصت تا از دست برود مهیای مرگ می‌شود، است، لذا این افراد هستند که از اقارب محسوب می‌شوند همچنین علامت نورانیت قلب و هدایت، مهیای مرگ بودن است.

قرآن ۷۰ بطن دارد

عضو مجلس خبرگان رهبری همچنین گفت: قرآن بیش از ۷۰ بطن دارد و درجه انسان در عالم آخرت به میزآن‌همین حقیقت قرآن در قلبش است، در روایات وجود دارد که مؤمنان اگر به تعلم قرآن موفق نشدند، قرآن به آن‌ها تعلم شود چراکه درجات بهشت درجات بهره‌مندی از قرآن کریم محسوب می‌شود لذا انس با قرآن تا این اندازه اهمیت دارد.

آیت الله میرباقری شاهرودی بابیان اینکه حقایق قرآن در زمره علوم باطنی آن است که درجات مؤمنان درست به درک همین علوم باطنی بستگی دارد، تأکید کرد:  کتاب شریف قرآن ظاهر و باطن دارد یعنی در آن از علم الهی و امام(ع) تعبیر به ماء (آب) می‌شود لذا قرآن بسیاری موارد از این مثل‌ها برای درک مطلب استفاده می‌کند تا انسان بتواند معرفت بالله را درک کرده و متوجه شود چه کسی است که این آب زلال الهی را در اختیار انسان قرار داده است.

وی افزود: در روایات است که خداوند می‌فرماید مقصود از این آب، درهایی است که بر روی شما گشوده شده است، یعنی ائمه(ع) درهایی هستند که به معرفت بالله گشوده شده‌اند، یعنی این بزرگواران‌، هم سبیل الله هستند هم صراط الله و هم وجه الله ...، باید ابتدا از باب ولایت امام وارد وادی توحید شد، در سبیل هدایت او سیر کرد، به صراط مستقیم رسید و بعد هم با سیر در این صراط به وجه الله رسید که نتیجه آن معرفت بالله است. لذا باید دل در گرو ائمه(ع) داد تا به سمت خدای متعال هدایت یافت آن‌هم خداوندی که سرچشمه حیات است.

علم امام آب گوارا است

رئیس فرهنگستان علوم اسلامی و استاد علم اخلاق تأکید کرد: علم امام آب گوارایی است که خدا در اختیار ما قرار داده است لذا بین این دو مورد یعنی کسی که ظاهر قرآن را می‌فهمد و کسی که باطن آن را درک می‌کند درست در همین نقطه با هم تفاوت دارند چراکه فرد نخست از این نهرهای جوشان معرفت الهی بی اطلاع است.

آیت الله میرباقری شاهرودی افزود: قرآن می‌فرماید ای پیامبر تو نمی‌توانی حرف ما را به گوش مرده‌ها برسانی اما منظور قرآن افرادی که در عالم برزخ هستند، نیست منظور آن‌هایی هستند که در زمین راه می روند اما این حرف معرفت را درک نمی‌کنند و از ولایت پیامبر(ص) بیرون و تحت ولایت طاغوت قرار می گیرند، محیط ولایت حضرت ولی عصر (عج) محیط ولایت است و محیط ولایت آن‌ها، محیط دشمنان و موت محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: خداوند می‌فرمایند حیات دنیا دار طبیعت نیست، مؤمنان نیز در همین دارالطبیعت زندگی می‌کنند، در روایات است که محیط ولایت دشمنان ما، حیات الدنیا قلمداد می‌شود چراکه سراسر آن لهو و لعب است، علامه جعفری می فرمود اگر از کسی که چهار هزار سال پیش مرده بپرسید چه کرده‌ای می گوید من دو هزار مرغ را خورده‌ام چراکه تمام حیاتش در همین بوده بخورد و بمیرد و این یعنی حیات نفسانی و این آیا دنیایی لهو و لعب نیست؟ لیکن باید محیط ولایت و محیط دشمنان را از هم تفکیک داد، لذا شهدا تصمیم گرفتند که در محیط دشمنان نباشند یعنی در این دیار لهو و لعب حضور نیابند.

نماینده مردم البرز در مجلس خبرگان رهبری گفت: باید در نظر داشت که معصومان برای رسیدن به عالم با خدا عهد بسته و سختی کار را تحمل کنند تا این کار صورت گیرد، درباره موسی بن جعفر(ع) در کافی آمده است «قرار شد عذابی نازل شود و قرار بود مؤمنان پاک شوند و حضرت فرمودند، من خودم را سپر بلای آن‌ها کردم» این است که معصومان پای عهدشان با خدا ایستاده‌اند و صبر می‌کنند چراکه اطلاع عظیم از همه چیز دارند و در این بین مهم یک کلمه است و آن این است که ما می‌توانیم در کنار معصوم بایستیم و می‌توانیم نایستیم.

ذکر مصائب آل الله توسط مداحان، برپایی ایستگاه صلواتی، نمایشگاه و پخش کلیپ از جمله برنامه‌های جانبی چهاردهمین یادواره ۵۸ شهید روحانی وطلبه شاهرود با اجتماع بالغ بر چهار هزار نفر از عاشقان راه ولایت و شهادت همزمان با سالروز شهادت امام جعفر صادق (ع) بود.