به گزارش قدس آنلاین، عنایات حضرت معصومه(سلام الله علیها) و کرامات بانوی خاندان موسوی و رضوی به اهل ایمان، برکسی پوشیده نیست. گاه اتفاقهایی در زندگی افراد رخ میدهد که تنها با باور به ماورا و ولایت تکوینی اولیاء الله قابل باور است، مانند آنچه در زندگی برخی از اهل دل رخ داده و مورد عنایات خاص کریمه اهل بیت(علیهاسلام) قرار گرفتهاند.
عنایتی از حضرت معصومه(سلام الله علیها)
آیت الله سید حسین بدلا مینویسد: یادم هست در دوران کودکیام، قحطی آن چنان شدید بود که روزانه عده بسیاری از گرسنگی میمردند، به گونهای که به دفن و کفن آنان نمیرسیدند. بنابراین در زیر قبرستان علی بن جعفر سردابهایی میکندند و به صورت گروهی دفن میکردند. در این ایام، روزی از شدت گرسنگی با مادرم از خانه بیرون آمدیم و برای تهیه غذا به کریمه اهل بیت(علیهاسلام) پناه آوردیم. در بین راه که میآمدیم قدری اسفناج پیدا کردیم و مادرم ما را برد آنجایی که الآن مسجد بالا سر شده، مادرم با چادر ما را پنهان کرده بود.
داشتیم از اسفناج برای رفع گرسنگی استفاده میکردیم، در همین بین شخصی آمد بدون هیچ مقدمهای مقداری پول به ما داد، که در آن زمان پول بسیاری بود و در آن شرایط سخت جز عنایت حضرت معصومه(سلام الله علیها) چیزی نبود.
زائران سفارشی
آیت الله العظمی شهاب الدین مرعشی نجفی شبی بسیار سرد زمستانی ناگهان بی خواب و پریشان شد. به ساعت نگاه کرد دید هنوز ساعاتی به موعد نمازشب باقی است، پس دوباره سعی کرد بخوابد، ولی دلشوره امانش را بریده بود تا اینکه پس از مدّتی کلنجار رفتن خوابش برد و بی درنگ خواب حضرت معصومه(سلام اللّه علیها) را دید که میفرماید: شهاب الدّین شتاب کن که زائران ما در خطر افتادهاند!
مرحوم مرعشی نجفی سراسیمه عمامه بر سر و عبا به دوش کشید و به سمت حرم رفت که با اندکی براندازی دید پشت در آستانه حرم مطهر عدهای زائر هندی و پاکستانی از سوز سرما در حال یخ زدن هستند و خادمان حرم هم که زبان ایشان نمیدانستند از گشودن در برای ایشان ترسیده بودند، بنابراین آقانجفی در زده تا خادمان در را باز و بخاریها را روشن کرده و از زائران سفارشی حضرت پذیرایی کنند.
راز مقبره آیت الله بروجردی
آیت الله سید محمد جواد علوی بروجردی، نوه حضرت آیت الله العظمی بروجردی(ره) درباره جایگاه و محل آرامگاه مرجع تقلید وارسته آن زمان و دلیل قرار گرفتن آرامگاه ایشان در مکان خاصی در حرم مطهر حضرت معصومه(سلام الله علیها) میگوید: زمانی که آیتالله العظمی بروجردی مرجع تقلید روزگار خویش بود، اطراف حرم مطهر حضرت معصومه (سلام الله علیها) خانه و مغازه و مسافرخانه بود.
ایشان به منظور ساخت مسجد اعظم، این زمینها و خانهها را خریداری کرد تا اینکه حدود ۱۴ هزار متر زمین فراهم شد و بنای مسجد اعظم را در آنجا برپا کردند که هم اکنون جزو حرم مطهر شده است.
به یاد دارم، هنوز همه زمینهای اطراف حرم تصرف نشده بود که آیت الله بروجردی خانه کوچکی به مساحت ۶۰ متر مربع را که هم اکنون محل آرامگاه ایشان است، از مال شخصی خود خریدند. پس از مشخص نمودن محل دفن خود، باقی زمینها را وقف مسجد کردند و به همین دلیل، اکنون در اطراف آرامگاه ایشان نمیتوان کسی را دفن کرد. آیت الله بروجردی در این زمینه دو وصیت کرده بودند:
۱- آرامگاه ایشان مساوی زمین باشد و آن را بلند نکنند.
۲- اینکه خانهای که آرامگاه ایشان در آن قرار دارد، مسیر حرم باشد تا خاک کفش زائران روی آرامگاه ایشان بریزد و بدین ترتیب، آرامگاهشان به خاک قدم زائران آن حضرت متبرک شود.
شفاعت عالم
آقای توسلی از مرحوم صابری روایت میکند، روزی مرحوم حاج شیخ عباس قمی در تیمچه بزرگ قم، به مناسبت ایام فاطمیه منبر رفته بود، بر فراز منبر گفت: شبی میرزای قمی ـ صاحب قوانین ـ را در عالم رؤیا دیدم، پرسیدم: آیا شفاعت اهل قم به دست حضرت معصومه(علیهاالسلام) است؟
با چهره اعجاب آمیزی به من نگاه کرد و گفت: شفاعتِ عالَم با حضرت معصومه(علیهاالسلام) است.
نظر شما